به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، در نیمه شب ماه رمضان سال سوم هجری قمری نوری در مدینه با طلوعش  عالمیان را منور ساخت.
 
او نخستین مولود خاندان نبوت و آل عبا حضرت حسن بن علی(ع) است.
 
پیامبر اکرم(ص) بلافاصله پس از ولادتش او را در آغوش گرفت و در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت. سپس برای او گوسفندی قربانی کرد،سر ایشان را تراشید و هم وزن موی سرش یک درهم و چیزی افزون بر آن نقره به مستمندان داد.
 
پیامبر(ص) دستور داد تا سرش را عطر آگین کنند  و از  آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هم وزن موی سر نوزاد سنت شد.
 
سبط، سید، زکی، مجتبی، ابومحمد از القاب و کنیه معروف آن حضرت(ع) است.
 
امام حسن(ع) حدود 7سال در کنار پیامبر(ص) و در آغوش پر مهر ایشان به سر برد،او از جهت منظر، اخلاق، پیکر و بزرگواری به رسول خدا(ص) بسیار شبیه بود.
 
ایشان دارای رخساری سفید آمیخته به اندکی سرخی، چشمانی سیاه، گونه‌ای هموار، محاسنی انبوه، گیسوانی مجعد و پر، گردنی سیمگون، اندامی متناسب، شانه‌ای عریض و استخوانی درشت، میانی باریک، قدی میانه، نه چندان بلند و نه چندان کوتاه، سیمایی نمکین و چهره‌ای در شمار زیباترین و جذابترین چهره‌ها بود.
 
امام حسن(ع) در کمالات انسانی یادگار پدر و نمونه کامل جد بزرگوار خود بود.

ایشان 25بار حج کرد. هرگاه از مرگ یاد می‌کرد می گریست، هرگاه از قبر یاد می‌کرد می‌گریست، هر گاه به یاد ایستادن به پای حساب می افتاد آن چنان نعره می‌زد که بیهوش می‌شد.

چون به یاد بهشت و دوزخ می‌افتاد همچون مار گزیده به خود می‌پیچید. از خدا طلب بهشت می کرد و به او از آتش پناه می‌برد چون وضو می ساخت و به نماز می ایستاد بدنش به لرزه میافتاد و رنگش زرد می‌شد.
 
سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام‌های خود را برای خدا گذاشت.

بنابر روایات امام حسن(ع) در زمان خود عابدترین و بی اعتناترین مردم به زیور دنیا بود.
 
ام الحق دختر طلحه بن عبیدالله، حفصه دختر عبدالرحمن بن ابی بکر، هند دختر سهیل بن عمر و جعده دختر اشعث بن قیص همسران امام حسن مجتبی(ع)   بودند.

امام حسن(ع) دارای 15فرزند به نام های زید، حسن، عمر و قاسم، عبدالله، عبدالرحمن، حسن اثرم، ام الحسن، ام الحسین، فاطمه، ام سلمه، رقیه، ام عبدالله و فاطمه بود.

سرانجام امام حسن مجتبی(ع) در روز 28صفر سال 50هجری قمری و در سن 47سالگی بعد از 10 سال امامت به دست همسرش جعده به دستور معاویه در مدینه به شهادت رسید.
 
پیکر مطهر امام حسن مجتبی(ع) در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.

گزارش از زهره کلهر

انتهای پیام/