به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران؛مراکش به عنوان میزبان جام باشگاه‌های جهان شناخته شد و این تورنمنت در خاک این کشور کلید خورد. تیمهای مختلف در آن به مبارزه پرداختند و بالاخره رئال و سن لورنزو به فینال رسیدند و در نهایت با پیروزی 2-0 و قهرمانی رئال مادرید به پایان رسید.

این پنجاه و چهارمین دیداری بود که در جام جهانی باشگاه‌ها یا آنچنان که فیفا می پسندد، جام باشگاه‌های جهان، بین دو تیم از اروپا و آمریکای جنوبی برگزار می شد. 43 دوره به شیوه قدیم و 11 دوره به شیوه جدید برگزار شده و اروپایی ها 27-26 در تعداد بردها پیش بودند که با این برد به 28 رسیدند.

تیم های کروس آسول، سن لورنزو، اف.سی واندررز، اوکلند سیتی، اس ستیف، مغرب و رئال مادرید در این جام حضور داشتند. مثل همیشه این سوال قدیمی و بی جواب در ذهن مردم نقش بست که چرا رئال که قهرمان اروپا است باید در نیمه نهایی صبر کند تا حریفانش مشخص شوند و سایر تیم ها باید از قبل بارها بازی کنند تا شاید به نیمه نهایی برسند. این در حالی است که فیفا حتی دیدار نیمه نهایی رئال مادرید را نیز لطف این باشگاه توصیف کرده بود و از قبل قرار بر این بود که رئال در فینال منتظر مشخص شدن تیم فینالیست بعدی باشد!

صرف نظر از این نتایج و توع بازیها در این فرصت به خود مراکش و میزبانی از یک جام جهانی هر چند کاملا تبلیغاتی می پردازیم.
مراکش در دو شهر خود میزبان جام باشگاه های جهان بود؛ مراکش و رباط. کشوری در شمال غربی آفریقا که در بیداری اسلامی کشورهای آفریقایی با کمترین اصطکاک مرزهای خود را به فرانسه سپرد و به قول کامل ارشد، نویسنده لوموروکو، روزنامه فرانسوی مراکش حوصله تحول نداشت.
مراکش ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد که از شمال به جبل‌الطارق و دریای مدیترانه می‌رسد. این کشور از سوی خاور با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه است.

مراکش بین فرانسه و اسپانیا همیشه در حال پاسکاری سیاسی، اقتصادی و صد البته فرهنگی بوده است. در سال 1904 فرانسه و اسپانیا بر سر موضوع مناطق تحت حاکمیت در مغرب به توافق می‌رسند اما این توافق شاید هنوز هم به معنای واقعی اجرا نشده است، دو زبان فرانسوی و اسپانیایی همیشه در دانشگاه های مراکش در جدال و مبارزه هستند اما در کل می شود قبول کرد که فرانسه در جنگ فرهنگی با فاصله زیاد نسبت به اسپانیا پیروز شده است.

این کشور در سال 1956 به استقلال رسید و اعلام جدایی کرد اما هنوز هم اداره آن در بخش‌های مختلف اداری زیر سایه فرانسه صورت می گیرد. مراکش از سال 2004 به بعد تجارت آزاد با آمریکا را آغاز کرده و در این مدت به اعتراف بسیاری از سازمان های آماری هیچ کدام از وعده های اقتصادی که قرار بود زیر سایه این تجارت آزاد شکل بگیرد عملی نشده است.

رباط یکی از دو شهر میزبان جام باشگاه های جهان بود. این شهر فاقد بندر تجاری است و مرکز حکومتی است. تمامی سفارتخانه‌های خارجی در رباط قرار دارند. اما در خلال این جام جهانی باشگاهی چه گذشت؟

مراکش هیچ مشکلی برای تامین آب آشامدینی همه گردشگران در جریان این تورنمنت نداشت اما به دستور فیفا تنها دو کمپانی بزرگ آب معدنی از فرانسه و آلمان در این رقابت‌ها، محصولات خود را فروختند. فروش سیم کارت‌های کمپانی معروف فرانسوی در فرودگاه های بین المللی مراکش و رباط نیز به دستور فیفا صورت گرفت و حمل و نقل مسافران، تیمها و همراهان آنها نیز کاملا زیر نظر فیفا انجام شد، آن هم با اتوبوس‌هایی که مراکش به اجبار از فرانسه خریداری کرد. از این دست مثالها زیاد است اما چرا روزنامه الوطن در این باره می نویسد: جای اعتراض نیست، مردم راضی هستند و همین کافی است!

شاید باید به نویسنده این مقاله در روزنامه الوطن حق داد، در جریان این رقابت جهانی، ستارگان زیادی از فوتبال دنیا به خصوص از تیم فوتبال باشگاه رئال مادرید به مراکش رفتند، در کنار مناطق باستانی در مراکش ایستادند و عکس یادگاری گرفتند و این اتفاقات برای مراکش بسیار با ارزش بود. جوانان بسیاری از این که به بهانه حضور تیم فوتبال رئال مادرید در کشورشان شاهد معرفی مراکش به دنیا هستند، بسیار خوشحال بودند و برایشان مهم نبود که مجبورند آب معدنی از آلمان خریداری کنند. امنیت کلیه تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها با نیروهای ناتو تحت سفارش کشور اسپانیا بود، نیروهایی که بیشتری برای مرخصی و رفع خستگی راهی مراکش شده بودند و این سفر را برای خود به منزله پاداش فعالیت‌های چند سال گذشته می دانستند، این در حالی بود که پلیس مراکش مشکلی در برقراری امنیت داخلی و مراقبت از کاروان‌های ورزشی نداشت.

مردم از این میزبانی راضی بودند چرا که کشورشان به دنیا بیش از پیش معرفی شد و توانستند در چند فرصت تفریحی و ورزشی در کنار ستارگان بزرگ دنیای فوتبال عکس یادگاری بگیرند اما دولت‌مردان مراکش در کنار کسب رضایت مردم خود که البته ذاتا یک پیروزی بزرگ است، هزینه زیادی را متحمل شدند.

در جریان این جام جهانی باشگاهی، کشور فرانسه که سرگرم برگزاری چندین و چند کنفرانس بین المللی برای گسترش زبان فرانسه است در سه دانشگاه بزرگ مراکش همایش پیشرفت در زبان فرانسه برگزار کرد و همزمانی این همایش‌ها با جام باشگاه‌های جهان برای فرانسه بسیار جالب بود و برای فرهنگیان مراکش که نگران زبان عربی و باستانی سرزمین خود هستند، بسیار ناراحت کننده.

در جریان این رقابت‌ها، فیفا معادل 45 میلیون دلار سود خالص داشت و 4 بانک بین المللی در اروپا شعب خود را در دو شهر مراکش و رباط افتتاح کردند، این موارد روی کاغذ به سود مراکش هم خواهند بود اما باید دید در آینده و در عرصه اقتصادی چه اتفاقی برای بانک‌های کوچک در مراکش رخ خواهد داد. فوتبال هر جا قدم می زند با خودش قصه های تحلیل نشده می آورد و گذر زمان است که تلخی یا شیرینی این حواشی را مشخص می کند.