پژوهشگران دانشگاه علم و صنعت ایران خبر دادند
تغييرات زيستی محصولات كشاورزی به كمك نانو ذرات
محققان دانشگاهی در کاری تحقیقاتی اقدام به مدل‌سازی نیروهای مؤثر بر جابه‌جایی ذرات مختلف زیستی به کمک میکروسکوپ نیروی اتمی کردند.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ محققان دانشگاهی در کاری تحقیقاتی اقدام به مدل‌سازی نیروهای مؤثر بر جابه‌جایی (manipulation) ذرات مختلف زیستی به کمک میکروسکوپ نیروی اتمی کردند.
پژوهشگران می‌گويند در این طرح نرم‌افزار جامعی جهت تعیین و پیش‌بینی نیروی مورد نیاز بدون آسیب رساندن به میکرو يا نانوذرات زیستی ارائه شده است كه نتایج این طرح در صنایع ساخت ابزارهای نانو به‌ویژه در مسائل پزشکی قابل کاربرد خواهد بود.
محققان در پی سنجش نیروهای متقابل ذرات و محیط به منظور بهبود قابلیت اطمینان نتایج انجام این کار بوده‌اند. با این حال اکثر مدل‌های پیشنهادی، در محیط‌های هوا و یا خلأ به کار رفته است؛ لذا این مدل‌ها قادر به پیش‌بینی دقیق شرایط تماسی جهت جابه‌جایی میکرو يا نانوذرات مختلف در شرایط زیستی نیستند.
به گفته‌ی محرم حبیب نژاد کورایم، با قرار گرفتن میکرو/نانوذرات با جنس‌ها و شکل‌های مختلف، به عنوان ذره‌ی هدف، در محیط‌های متفاوت زیستی، نیروی موجود بین این میکرو/نانوذرات و محیط زیستی، متفاوت از نیروهای موجود در محیط هوا خواهد بود. هدف از انجام این کار بررسی کلی و مدل‌سازی نیروهای مهم موجود در محیط زیستی و بررسی جابه‌جایی دقیق این ذرات بوده است.
نتایج این کار نشان می‌دهد که در محیط هوا و مایع، ذرات زیستی نسبت به ذرات طلا با تأخیر بیشتر و تحت تأثیر نیروی بالاتری شروع به حرکت خواهند کرد. این موضوع با توجه به خواص و چسبندگی ذرات زیستی قابل پیش‌بینی است.
همچنین با مقایسه‌ی نتایج به دست آمده مشخص شده که نیروی بحرانی و زمان بحرانی جابه‌جایی در محیط آب نسبت به محیط هوا برای نانوذرات طلا و زیستی افزایش اندکی دارد. این امر به دلیل خواص آب و نیروهای مقاوم موجود در آب در برابر حرکت نانوذرات است.
انتهای پیام/
پژوهشگران می‌گويند در این طرح نرم‌افزار جامعی جهت تعیین و پیش‌بینی نیروی مورد نیاز بدون آسیب رساندن به میکرو يا نانوذرات زیستی ارائه شده است كه نتایج این طرح در صنایع ساخت ابزارهای نانو به‌ویژه در مسائل پزشکی قابل کاربرد خواهد بود.
میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) یک ابزار منحصر به فرد جهت جابه‌جایی سلول‌های زیستی به ویژه در محیط‌های مایع است.
محققان در پی سنجش نیروهای متقابل ذرات و محیط به منظور بهبود قابلیت اطمینان نتایج انجام این کار بوده‌اند. با این حال اکثر مدل‌های پیشنهادی، در محیط‌های هوا و یا خلأ به کار رفته است؛ لذا این مدل‌ها قادر به پیش‌بینی دقیق شرایط تماسی جهت جابه‌جایی میکرو يا نانوذرات مختلف در شرایط زیستی نیستند.
به گفته‌ی محرم حبیب نژاد کورایم، با قرار گرفتن میکرو/نانوذرات با جنس‌ها و شکل‌های مختلف، به عنوان ذره‌ی هدف، در محیط‌های متفاوت زیستی، نیروی موجود بین این میکرو/نانوذرات و محیط زیستی، متفاوت از نیروهای موجود در محیط هوا خواهد بود. هدف از انجام این کار بررسی کلی و مدل‌سازی نیروهای مهم موجود در محیط زیستی و بررسی جابه‌جایی دقیق این ذرات بوده است.
نتایج این کار نشان می‌دهد که در محیط هوا و مایع، ذرات زیستی نسبت به ذرات طلا با تأخیر بیشتر و تحت تأثیر نیروی بالاتری شروع به حرکت خواهند کرد. این موضوع با توجه به خواص و چسبندگی ذرات زیستی قابل پیش‌بینی است.
همچنین با مقایسه‌ی نتایج به دست آمده مشخص شده که نیروی بحرانی و زمان بحرانی جابه‌جایی در محیط آب نسبت به محیط هوا برای نانوذرات طلا و زیستی افزایش اندکی دارد. این امر به دلیل خواص آب و نیروهای مقاوم موجود در آب در برابر حرکت نانوذرات است.
انتهای پیام/
