طبق روایات این مسلمان هندی در سفری به چابهار قصد داشته که با یک زن چابهاری ازدواج کند اما شب عروسی بیمار می شود و قبل از مرگش وصیت می کند که کسی بعد از مرگش سوگواری نکنه و در عوض ۱۰ شبانه روز بر سر قبرش شادی کنند تا روحش شاد بشود.


این مراسم هر ساله از ۱۵ ذی القعده به مدت ۱۰ روز بر پا می‌شود.

در این مراسم که به مدت ۱۰ روز در ۳ نوبت صبح، عصر و شامگاه اجرا می شود، زنان مسن به داخل آرامگاه میروند تا برای دیگران دعا کنند و شفا بخواهند، در حالی که در این زمان مردان در بیرون محوطه سازمیزنند و چند زن جوان می رقصند و بعد از۱۰ روز حرم رو ترک میکنن تا سال دیگه که در مراسم جشن عروسی سیدغلامرسول شرکت کنند.


این مقبره با دیواره‌های سفید رنگ به سبک معماری هندی ساخته شده که امام زاده در ضلع غربی حیاط قرار دارد.

دورتا دور ساختمان این مقبره با نقاشی و کلمات لا اله الا الله، یا محمد و یا علی و...تزئین شده. این اثر در روزگار سلجوقی احداث شده و در دوره صفویه طرح‌های نقاشی روی دیوارها تعبیه گردیده است.


روبروی آرامگاه صفحه‌ای به ارتفاع یک متر و چهار پله قرار دارد که روی آن مقبره قرار دارد. شماره ثبت ملی این آرامگاه ۱۵۵۹/۳ هست و قدمت آن به ۴۶۵ هجری قمری می رسد.

انتهای پیام/ز