طبق خبر منتشر شده اخیرا در کره جنوبی تعدادی از افرادی که دارای معلولیت ذهنی هستند به یکی از جزایر دورافتاده در جنوبی غربی این کشور فرستاده شده‌اند و به عنوان برده در کارگاه‌های تولید نمک مجبور به کار شده‌اند. بدین ترتیب خانواده‌های این افراد از مسئولیت نگهداری آنها شانه خالی کرده‌اند.

پرونده مربوط به یکی از این افراد با نام کیم سئونگ بائک باعث شروع تحقیقات سراسری در کره شد. مقامات بیش از 38 هزار کارگاه تولید نمک، ماهی، زمین کشاورزی و محل نگهداری معلولان ذهنی را بررسی کردند و متوجه شدند بیش از 100 کارگر بدون دریافت حقوق در این مناطق مشغول کار هستند. تحقیقات همچنین حاکی از گم شدن بیش از 100 نفر بود که خانواده‌های آنها موضوع را به پلیس گزارش داده بودند.

هرچند تا کنون 50 مالک این کارگاه‌ها و شرکت کاریابی در ارتباط با این پرونده محکوم شده‌اند اما تغییر خاصی در این جزایر صورت نگرفته است. باوجود سطح بالای رفاه و پیشرفت در کره جنوبی اما به نظر می‌رسد افرادی که دارای معلولیت هستند در جامعه پیشرفته این کشور جایی ندارند. برخی از خانواده‌های این معلولان پس از بازگشت آنها با نوشتن نامه‌هایی برای مالکان کارگاه‌های نمک اعلام کرده‌اند که قصد نگهداری از آنها را نداشته و مالکان کارگاه‌ها می‌توانند حتی بدون پرداخت حقوق از این افراد استفاده کنند.

اندکی پس از آغاز تحقیقات ملی پلیس و فعالان حقوق بشر با 63 نفر مواجه شدند که در این جزایر بدون دریافت حقوق مشغول کار بودند. مسئله تکان‌دهنده این بود که 75 درصد از این افراد دارای معلولیت ذهنی بودند. با اینحال برخی از معلولان به دلیل آنکه جایی برای زندگی ندارند حاضر به ترک این  کارگاه‌های تولید نمک نیستند. تعداد زیادی از این معلولان ذهنی پس از آزادی اعلام کردند که به این کارگاه‌ها بازخواهند گشت زیرا کار در این جزایر بهتر از زندگی در خیابان‌ها یا پناهگاه‌های پرازدحام است.