نمایی از مترو نیویورک در دهه ۷۰ میلادی

در سال ۱۹۷۶، ۲۳۸۳ نفر در سطح شهر به جرم روسپی‌گری دستگیر شدند. از میان این افراد، ۱۱۶۵ نفر بین سنین ۱۵ تا ۲۰ سال بوده‌اند. تصویر زیر، دستگیری یک روسپیِ عضو گروه فساد سازمان‌یافته در میدان تایمز نیویورک را در آن دوران نشان می‌دهد.

در دهه ۷۰، حدود ۴۰ هزار زن بدکاره در نیویورک فعالیت داشته‌ و بسیاری از آن‌ها داستان زندگی و سرانجام غم‌انگیزی داشته‌اند. تا جایی که تجاوز یکی از جرم های عادی این شهر شد. 

تصویر زیر هتلی را نشان می‌دهد که در سال ۱۹۷۵ شاهد مرگ یکی از این روسپی‌ها با تنها ۱۵ سال سن بوده است.

مسئولان کمترین کمک را به حل وضع موجود می‌کردند. سیدنی بیدل بَرُوز پس از اقرار صریح به ترویج فحشا، تنها ۵۰۰۰ دلار جریمه شده و مجازات زندان برایش تعیین نمی‌شود. او در تصویر زیر در حال جشن گرفتن پس از شنیدن این حکم است!

در میانه دهه ۷۰ به طور تخمینی ۲۰۰ هزار نفر در نیویورک استعمال افراطی هروئین انجام می داده‌اند. تصویر زیر، سه ویال کوچک خالص هروئین در سال ۱۹۷۱ را نشان می‌دهد. تا دهه ۸۰ پارک برایانت به دلیل آنکه روی زمین‌اش پر از سرنگ معتادان بود، به "پارک سوزن" شهرت داشت. استعمال هروئین تا دهه ۹۰ میلادی به همان صورت ادامه یافت و کاهشی نشان نداد.

اختلال در عملکرد پلیس نیویورک موجب تشدید مشکلات مربوط به مواد مخدر در این شهر شد. تصویر زیر مربوط به سال ۱۹۷۱ است و کارآگاهی به نام فرانک سرپیکو (مرد دارای ریش) را نشان می‌دهد که در حال شهادت دادن در مورد فساد گسترده، خرید مواد، رشوه‌گیری و پرداخت مبالغی به روسپی ها توسط افسران پلیس است.

مشکلات مالی منجر شد پلیس نیویورک در سال ۱۹۷۵، ۵۰ هزار کارمند را اخراج کند. در ۵ سال بعد از آن، با ادامه یافتن اخراج‌ها، نیروهای پلیس ۳۴ درصد کاهش یافتند در حالی که جرایم با رشد ۴۰ درصدی مواجه شدند.

بحران مالی که در سال ۱۹۷۷ رخ داد، باعث خاموشی گسترده و در پی آن ایجاد غارت و بیش از ۱۰۰۰ مورد آتش‌سوزی در شهر شد.

۱۶۰۰ مغازه در شهر غارت شد که ۳۰۰ میلیون دلار به شهر خسارت زد.

در کمتر از ۲۴ ساعت پلیس ۳۷۰۰ تن را بازداشت کرد.

دیوید برکوویتس، قاتل زنجیره‌ای و معروف به "پسر سام"، در سال خاموشی به ایجاد رعب و وحشت در شهر پرداخت. او ۶ نفر را کشت و ۷ نفر را در ۱۳ ماه منتهی به سال ۱۹۷۷ مجروح کرد.