دُخان به معنی دود می باشد.

خداوند در آيه 10 و 11 مى فرماید: «فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ؛ پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى‏ آورد (۱۰)يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ؛ كه مردم را فرو مى ‏گيرد اين است عذاب پر درد منتظر روزى باش كه آسمان دودى فرا گيرنده مردم را فراهم مى ‏آورد و عذابى دردناك است.»

بعضى اين دود را از علائم رستاخيز و پيش درآمد قيامت دانسته ‏اند، برخى گفته ‏اند در قيامت، بعنوان عذاب، دودى كه چشم و گوش منافقان را پر مى‏ كند ظاهر خواهد شد.

بعضى هم اين را تحقق يافته مى‏ دانند و مى‏ گويند در اثر تكذيب و روگردانى مردم از دعوت پيامبر قحط سالى و تنگدستى چنان كرد كه مردم وقتى با چشم‏ هاى ناتوان به آسمان نگاه مى‏ كردند، آن را پر شده از دود، مى‏ ديدند. در هر صورت، سوره متضمن بيم دادن كسانى است كه در قرآن و دعوت حق شك دارند و آنان را نسبت به عذاب دنيا و آخرت، هشدار مى‏ دهد.

و داستان موسى و سر انجام فرعون را نمونه‏ اى از عذاب دنيوى، و كيفرهاى گوناگون جهنم را نمونه ‏اى از عذاب دنيوى، و كيفرهاى گوناگون جهنم را نمونه‏ اى از عذاب آخرت بيان مى ‏كند، و پاداش متقين را هم بيان مى‏ كند.

اين سوره 59 آيه دارد و در سال 4 بعثت، در مكه نازل گرديده است.

توصيه شده كه اين سوره در نمازهاى واجب و مستحب خوانده شود.