مردم قم امروز درآغازین ساعات روز با حضور در خیابان امامزاده ابراهیم، میدان معصومیه را گلباران کردند و با پخش شیرینی و دودکردن اسپند در حرکتی نمادین شترهای آذین بندی شده و کجاوه‌ها را به ‌سمت حرم مطهر حرکت دادند. حرکت اشتران و نواختن طبل های" شیپوری" حال و هوای روحانی به این محفل داده بود.

زنان قم نیز با حضورگسترده در محل عبادتگاه موقت حضرت معصومه(س) در بدو ورود ایشان به قم و تجمع در بیت آن بانوی بزرگوار که بنام "ستیه" معروف است، در این محل به جشن و سرور پرداختند.

خدام آستانه مقدسه نیز در مسیر ورود حضرت فاطمه معصومه(س) با تقدیم شاخه‏های گل، این روز بزرگ را به مردم و زایران تبریک گفتند.

حضرت فاطمه ملقب به "معصومه" علیها‏السلام در اول ذیقعده سال 173 هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشود.

پدرش امام هفتم شیعیان حضرت امام موسی بن جعفر(ع) و مادرش حضرت "نجمه خاتون"(س) بود که به دلیل پاکی و طهارت نفس به او "طاهره" می‏گفتند. در همان سنین کودکی با مصیبت شهادت پدرگرامی خود در حبس هارون در شهر بغداد مواجه شد، لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت امام رضا (ع) قرار گرفت.

حضرت معصومه(س) یکسال پس از هجرت امام رضا (ع) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت، به همراه عده ای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد، در هرشهر و محلی مورد استقبال مردم واقع می‏شد.

حضرت معصومه (س) همچون حضرت زینب(س) در طول سفر و منازل مختلف، پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی خود را به مردم مومن و مسلمان می‏رساند و مخالفت خود و اهل بیت(ع) را با حکومت حیله گر بنی عباس اظهار می کرد.

همزمان که کاروان آن بزرگوار به نزدیکی ساوه رسید، عده ای از مخالفان اهل‏بیت(ع) که از پشتیبانی حکومت برخوردار بودند، سر راه کاروان را گرفتند و با همراهان حضرت واردجنگ شده و پس از شهادت همه مردان کاروان، بنا بر نقلی حضرت معصومه (س) را نیز مسموم کردند.

حضرت معصومه (س) بر اثر اندوه فراوان و مسمومیت بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به سمت خراسان برایش مسیر نبود، به لحاظ نزدیکی به قم و بنا به روایتی که از پدر بزرگوارش مبنی بر حضور شیعیان و دوستداران اهل‏بیت(ع) در قم شنیده بود، قصد این شهر را کردند.

بزرگان شهر قم وقتی از خبر ورود مسرت بخش حضرت معصومه (س) مطلع شدند به استقبالش شتافتند و درحالی که "موسی بن خزرج" بزرگ خاندان "اشعری" زمام ناقه آن حضرت رابه دوش می کشید و عده فراوانی ازمردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت معصومه (س) در حرکت بودند، وارد شهر مقدس قم شدند.

مرکب حضرت معصومه(س) پس از ورود به قم در محلی که امروز "میدان میر" نامیده می شود، درجلو منزل"موسی بن خزرج" زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.

آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگی کرد و در این مدت در مدرسه ستیه به نام "بیت النور" که اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است، مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.

سرانجام در روز دهم ربیع الثانی و بنا بر روایتی 12 ربع الثانی سال 201 هجری پیش از آنکه دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند.

مردم قم با تجلیل فراوان، پیکر پاکش را به سوی محل فعلی که در آن روز بیرون شهر و به نام "باغ بابلان" معروف بود، تشییع کردند.

بنا به روایات، همین که زمان تدفین پیکر مطهر حضرت معصومه(س)فرا رسید، ناگاه دو تن سواره نقابدار از جانب قبله نمایان شده و به سرعت نزدیک آمدند و پس از خواندن نماز، پیکر پاک و مطهر آن حضرت را تدفین کردند. به گفته بعضی از علما به نظر می رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند.

پس از مدتی "موسی بن خزرج" سایبانی از بوریا بر فراز مرقد شریف حضرت معصومه(س) ساخت تا اینکه حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) به سال 256 هجری قمری، اولین گنبد را بر فراز مرقد مطهر عمه بزرگوارش بنا کرد.

بدین سان تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهل بیت(ع) و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت و امامت شد. خاک قم به خاطر حضور پیکر مطهر کریمه اهل بیت(س) تقدس یافته و این شهر به برکت حضور آن حضرت محلی امن برای مومنان واهل دل گشته است.

/ انتهای پیام