به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری، تحلیلی "گلوبال پست" در مقالهای به قلم "لورا دین" مینویسد: اکرم، پسربچهای 14 ساله، با شانههایی نحیف و لبخندی آکنده از خجالت است که کوچکتر از پسران همسن و سال خود به نظر میرسد و هنوز مانند یک نوجوان، صدایش دورگه نشده است. او سربندی خاکستری بسته و موهای فر آشفته و قهوهای رنگش از بالای آن بیرون ریخته است.
*** فهمیدن اینکه در حال حاضر در سراسر مصر، چه تعداد کودک در بازداشتگاههای بزرگسالان نگهداری میشوند، غیرممکن است
شبی از شب های ماه جولای، تعداد زیادی از ماموران مسلح امنیتی به خانه محل زندگی او و خانوادهاش در قاهره ریختند و وی را دستگیر کردند. آنها به مدت بیش از 3 ماه، او را در یک اردوگاه شبهه نظامی متعلق به نیروهای امنیتی مرکزی مصر در شهر «بنها»، واقع در منطقه «دلتا» در بازداشت نگه داشته بودند.
به گفته «مرکز ندیم برای توانبخشی قربانیان خشونت و شکنجه»، اکرم یکی از 160 کودکی است که در این اردوگاه نگهداری میشد. برخی از این کودکان بیش از 11 ماه است که در آنجا زندانی هستند.
با این حال، این گروه ادعا میکند که احتمالا شمار واقعی بیش از این تعداد است. و فهمیدن اینکه در حال حاضر در سراسر مصر، چه تعداد کودک در بازداشتگاههای بزرگسالان نگهداری میشوند، غیرممکن است.»
*** سابقه بسیار وحشتناک مصر در زندانی کردن کودکان
به گفته «حلیم حنیش»، یکی از وکلای مرکز ندیم، «هیچ کس در مصر، به جز وزارت کشور و یا دادستانی مصر، اجازه بازرسی از زندانها را ندارد.»
وقتی که صحبت از زندانی کردن کودکان میشود، مصر سابقه بسیار وحشتناکی در این خصوص دارد.
با این حال، در ماه دسامبر، در واکنش به گزارشی که از سوی مرکز ندیم منتشر شد و در آن با خانوادههای کودکان بازداشت شده مصاحبه شد، ژنرال «مدهت المنشاوی»، فرمانده عملیات ویژه وزارت کشور، موضوع بازداشت کودکان در اردوگاههای شبه نظامی را تکذیب کرد.
*** 700 کودک مصری در ارتباط با حوادث سیاسی اخیر این کشور بازداشت شده اند
به گفته یکی از نمایندگان یونیسف ــ سازمان وابسته به سازمان ملل در حمایت از کودکان ــــ « از ماه جولای 2013، یونیسف بیش از 700 مورد از کودکانی را که در مکانهای مختلف در مصر و در ارتباط با حوادث سیاسی این کشور، در بازداشت نگه داشته شدهاند را به ثبت رسانده است.
از بین این تعداد، 156 کودک هنوز در بازداشت به سر میبرند و بسیاری از آنها در مکانهایی که مناسب کودکان نیست، مانند ایستگاههای پلیس، یا در سلولها به همراه بزرگسالان، نگهداری میشوند. این تعداد، کودکانی را که در اردوگاه «بنها» نگهدای میشوند، شامل نمیشود.
*** نگهداری کودکان زیر سن قانونی در زندان های غیررسمی
طبق قوانین مصر، نگهداری کودکان زیر 15 سال به مدت بیش از دوهفته در بازداشت، غیرقانونی است. زندان شهر «بنها»، وجود رسمی ندارد. وقتی که والدین کودکان زندانی برای پرسیدن وضعیت فرزندان خود به آنجا رفته بودند، به آنها گفته شد که فرزندانشان در آنجا نیستند. اما وقتی که بعضی از زندانیها توانستند به طور قاچاقی با تلفن صحبت کنند، والدین آنها متوجه شدند که فرزندانشان در آنجا نگهداری میشوند.
ماجرای طاقتفرسای اکرم، نوجوان 14 ساله از آنجا شروع شد که پلیس، نیمههای شب بر در خانه آنها کوبید. افسر پلیس گفت که او را به خاطر مسدود کردن جاده و عضویت در گروهی غیرقانونی و دیگر اتهامات، بازداشت میکنند.
*** تلاش دولت مصر برای گرفتن اعترافات اجباری از کودکان
به گفته وی، او را به این خاطر گرفتند که یکی از دوستانش نیز دستگیر شده بود و پس از آنکه مورد ضرب و شتم قرار گرفت، مجبور شد که اسامی دوستانش را به پلیس بگوید.
او به مدت چندین روز در یک ایستگاه پلیس نگهداری می شد و در آنجا با کابل برق مورد ضرب و شتم قرار گرفت؛ به علاوه، وی شاهد ضرب و شتم دیگر پسران نیز بود. چند روز بعد، در یک ساختمان امنیتی، به آنها گفته شد که در ویدیویی اعتراف کنند که آنها در جریان اعتراضات دستگیر شدهاند اما وقتی که گفتند آنها را در رخت خواب دستگیر کردهاند، بار دیگر مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. دو روز بعد، وی به اردوگاه امنیت مرکزی در «بنها» منتقل شد.
*** اعتراض مادران زندانیان کم سن و سال در خارج از اردوگاه
اکرم گفت، «اگر کسی مریض میشد و ما درخواست کمک میکردیم، آنها نمیآمدند. یک بار، وقتی که آنها برای همسلولی بیمار خود، از نگهبانان درخواست کمک کرده بودند، نگهبان به سمت آنها نوعی اسپری فلفل پاشیدند و باعث شده بود آن ها تا سه روز پس از این ماجرا، وقتی به پوست خود آب میزدند، سوزش شدیدی را احساس کنند.
او در پاسخ به این سوال که او و هم سلولیهایش روزهای خود را چگونه سپری میکردند، گفت: «ما با هم بازی میکردیم.»
در ماه اکتبر، وقتی که چندین ماه از بازداشت کودکان در این اردوگاه میگذشت، مادران آنها شروع به اعتراض در خارج از این اردوگاه کردند.
*** مادران معترض از یک سرگرد نظامی کتک خوردند
هر یک از این مادران، پوستری از تصویر فرزندش را با خود به آنجا برده بود. آنها از نگبانان اردوگاه میخواستند که اجازه دهند تا برای کودکانشان پتو و غذا بفرستند.
مادر این نوجوان کم سن و سال گفت:«آنها گفتند که شما میتوانید سرتان را به دیوار بکوبید.»
مادران اعتراضات خود را به ورودی اردوگاه نزدیک و نزدیکتر کردند تا اینکه یک سرگرد به سمت آنها رفت و با کمربندش شروع به کتک زدن مادران کرد.»
مادر اکرم گفت: «ما هیچ گونه تقاضای سیاسی از آنها نداشتیم و خواستار سقوط دولت نظامی مصر نبودیم. ما فقط میخواستیم با فرزندانمان ملاقات کنیم.»
چند روز بعد، افسران به آنها اجازه دادند تا مقداری پتو و غذا برای فرزندانشان بفرستند اما به گفته این پسربچهها، سربازان نیمی از آنها را برای خودشان برداشتند.
*** کودکان این اردوگاه به نور خورشید، آب تمیز یا هرگونه مراقبت پزشکی دسترسی ندارند
در داخل این اردوگاه، شرایط بسیار سخت و جانفرسا است. این کودکان در مکانی نگهداری میشوند که به نور خورشید، آب تمیز یا هرگونه مراقبت پزشکی دسترسی ندارند.
برای مثال، وقتی که نوجوانی 16 ساله به نام مصطفی در ماه سپتامبر در خانهاش دستگیر شد، مامورانی که او را دستگیر کرده بودند، به چشم وی ضربه زدند که باعث جراحت در یکی از چشمانش شد و از آنجایی که در این اردوگاه، هیچ درمانی برای مداوای چشم مصطفی صورت نگرفت، وی بینایی یک چشم خود را از دست داد.
*** پلیس مصر در بازجوییهای خود از کودکان، از شوک الکتریکی استفاده میکند
مصطفی در ابتدا به یک بازداشتگاه امنیتی برده شد و 5 روز درآنجا نگهداری شد. در طول این مدت، او مورد ضرب و شتم و شوکهای الکتریکی در تمام بدنش، قرار گرفت. به گفته وی، تنها سوالی که ماموران از او میپرسیدند این بود که: «تظاهرات کردی؟ چرا تظاهرات کردی؟» بعد از آن، او به اردوگاه منتقل شد.
با دیگر کودکانی که در این اردوگاه نگهداری میشودند نیز به همین شکل برخورد میّشود.
اسلام 17 ساله، در راه مدرسه دستگیر شده بود. او به مدت 3 روز در یک ایستگاه پلیس نگهداری ميشد. او به «گلوبال پست» گفت: ماموران پلیس، تقریبا روزی 4 بار به سلول او میرفتند و دستهایش را از پشت میبستند و بر تمام قسمتهای بدنش شوک الکتریکی وارد میکردند و دوباره از او سوال میکردند که آیا او در تظاهرات شرکت کرده است یا نه.
*** تکمیل ظرفیت بازداشتگاهها دلیل نگهداری کودکان در اردوگاه غیررسمی
مادر اسلام گفت:«من خیلی نگران بودم چون میدانم که در این گونه مکان ها چه اتفاقاتی میافتد.»
به گفته گروههای مدافع حقوق بشر، یکی از دلایلی که این کودکان در این اردوگاه غیررسمی نگهداری میشوند، این است که ظرفیت دیگر بازداشتگاهها کاملا تکمیل شده است.
«حلیم حنیش» گفت: «طبق قوانین، شما نمیتوانید کودکی را در مکانی جز مرکز مخصوص نگهداری کودکان، نگهداری کنید.وی افزود که حتی ایستگاههای پلیس هم جا ندارند و این حتی به قبل از محاکمه حسنی مبارک، دیکتاتور مخلوع مصر برمیگردد. آنها حتی عده بیشتری از افراد را از ایستگاههای پلیس منتقل کردند تا خود را برای بازداشتهای جدید آماده کنند.
*** محاکمه کودک 14 ساله در دادگاه بزرگسالان
حتی در بسیاری از زندانهای بزرگسالان در مصر، خانوادهها اجازه ملاقات دارند. اما مسئلهای که در مورد این پسربچهها وجود دارد، این است که خانوادههای آنها حتی اجازه ورود به اردوگاه را ندارند؛ چرا که آنها در یک مکان شبه نظامی نگهداری میشوند. در ابتدا آنها میتوانستند هر 15 روز یک بار، و سپس هر 45 روز، اعضای خانواده خود را یک نظر در اتاق دادگاه ملاقات کنند.
مادر اکرم که پسرش پس از 3 ماه بازداشت، اکنون به قید وثیقه آزاد شده است، گفت: «من بسیار خوشحالم و هنوز نمیتوانم این را باور کنم. من خیلی خوشحالم که او از چنگال آنها رها شده است.»
اما او هنوز در حال محاکمه است و همراه با 5 نفر دیگر که زیر سن قانونی هستند، در یک دادگاه بزرگسالان محاکمه میشود. او میتواند باز هم به راحتی از خانوادهاش جدا شود.
*** اوضاع بازداشتگاههای نوجوانان در مصر، حتی به مراتب بدتر از این اردوگاه است
به گفته «حنیش»، «طبق قانون، آنها باید در دادگاه مخصوص محاکمه نوجوانان محاکمه شوند. اما گروههای مدافع حقوق بشر و خانوادههای آنها معتقدند که بازداشتگاههای نوجوانان در مصر، حتی به مراتب بدتر از این اردوگاه هستند.
مادر یکی از این زندانیان گفت: «این اردوگاه امنتر از یک بازداشتگاه مخصوص نوجوانان است. در این اردوگاه حداقل همه زندانیها، سیاسی هستند. وی افزود که او گزارشهایی از تجاوز و آزار و اذیت جنسی در سیستم بازداشتگاهی نوجوانان، شنیده است.
*** زندگی عادی کودکانی که در مصر بازداشت میشوند، به طور کامل مختل میشود.
اما حتی اگر معلوم شود که این نوجوانان بیگناه هستند، زندگی آنها به شدت مختل شده است. دانشآموزانی که بازداشت شدهاند، اغلب به صورت اتوماتیک، از مدرسه اخراج میشوند.
مادر اسلام گفت: «اسلام صبح زود بیدار شد و نماز صبحش را خواند، به خانواده سلام کرد و مستقیم به مدرسه حرکت کرد تا در امتحان شرکت کند. با اینکه او آمادگی انجام این کار را داشت، اما اجازه شرکت در کلاس را به او ندادند. اما به گفته مادر اکرم، معلم پسرش فهمیدهتر بود و به او اجازه داد تا در مدرسه بماند.
انتهای پیام./.