به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "نیو ایسترن آوتلوک" در مقالهای به قلم "ویکتور میخین" مینویسد: رسانههای "دموکراتیک" غرب، همگی در اطاعت از دستور رهبرانشان، با صدایی بلند اعلام کردند که نیروهای نظامی ناتو و آمریکا، "ماموریت رزمی خود در کمک امنیتی در افغانستان" را به پایان رساندهاند. به عبارت دیگر، نیروهای نظامی غرب که از سال 2001، به بهانهای پوچ و توخالی، این کشور را به اشغال خود درآورده بودند، اکنون به طور شرمآوری بادبانهای خود را بالا کشیده و آماده رفتن هستند.
*** اشغالگران افغانستان، این کشور و اقتصاد آن را به اسم اهداف خودشان به نابودی کشاندند
ژنرال «استولتنبرگ»، دبیرکل ناتو در طی اظهاراتی فخرفروشانه و متکبرانه گفت: «ما در حال کامل کردن ماموریت خود و گشودن فصل جدیدی از روابط خود با افغانستان هستیم.» با این حال، وی در مورد این حقیقت که اشغالکنندگان، این کشور و اقتصاد آن را به اسم اهداف خودشان به نابودی کشانده اند، کوچکترین اشارهای نکرد.
دبیرکل ناتو به طرز عوامفریبانهای اظهار داشت: «نیروهای بین المللی کمک به امنیت «آیساف» به یکی از بزرگترین ائتلافات تاریخ معاصر تبدیل شده است که بیش از 50 کشور در فعالیتهای آن شرکت کردهاند. ماموریت ما بازگرداندن نظم به این کشور و ایجاد نیروهای امنیتی محلی بود. ما این مامویت را با موفقیت به انجام رساندیم و بهای سنگینی برای آن پرداختیم.»
*** از نظر رهبران غرب، مردم افغانستان، مردمی درجه دو هستند و به جهان غرب تعلق ندارند
دادهها حاکی از آن است که «آیساف» در طول بیش از 13 سال اشغال افغانستان، بالغ بر 3500 سرباز خود را که 2200 تن از آنها شهروندان آمریکایی بودند، از دست داده و 700 میلیارد دلار هزینه کرده است. در همین حال، بیش از 21000 غیرنظامی به دست اشغالگران غربی جان خود را از دست دادهاند که بر اساس قوانین بین المللی آنها باید در قبال این اقدامات پاسخگو باشند؛ این در حالی است که آنها حتی زحمت یک عذرخواهی ساده را هم به خود ندادهاند.
این مردم افغان هستند، پس چه کسی به کشته شدن شدن آنها اهمیت میدهد ـــ از نظر رهبران غرب، اینها مردمی درجه دو هستند و به جهان غرب تعلق ندارند. به همین خاطر است که رهبران غرب شرم ندارند و گمان میکند که میتوانند بدون کوچکترین عذاب وجدانی جان این مردم را بگیرند.
*** تلاش رهبری افغانستان برای ایجاد یک دولت وحدت ملی، در 3 ماه اخیر بیفایده بوده است
با این حال، چندان محتمل نیست که غرب به طور کامل خاک افغانستان را ترک کند. طبق برنامههای ناتو، در سال 2015، حدود 12000 سرباز ناتو در این کشور باقی میمانند که از این تعداد، 10800 نفر آمریکایی هستند.
به گفته ناظران، به رغم اظهارات پیروزمندانه نمایندگان رهبران نظامی و سیاسی غرب، خروج سربازان ناتو در بحبوحه افزایش قابل توجه فعالیت جنبش طالبان و بحران نظاممند اقتصادی و سیاسی افغانستان صورت میگیرد.
تنها در سال گذشته، شمار تلفات در بین پرسنل افغان 6.5 درصد افزایش یافت و به 4635 نفر رسید. در همین حال، بودجه دولت افغانستان، «به لطف غرب»، کاملا به کمکهای خارجی وابسته است و تلاش رهبری این کشور برای ایجاد یک دولت وحدت ملی، در 3 ماه اخیر بیفایده بوده است.
*** ناتو پرچم «آیساف» در افغانستان را پایین آورد و در عین حال، پرچم دیگری را تحت عنوان ماموریت «پشتیبانی مطلق» بالا کشید
به همین دلیل است که در این خصوص دیدگاه دیگری وجود دارد که کاملا با دیدگاه غرب متفاوت است. برای مثال، جنبش طالبان، در بیانیهای رسمی اعلام کرد که نیروهای ناتو شکستی تمام عیار را در افغانستان متحمل شدهاند.
«ذبیح الله مجاهد»، سخنگوی طالبان گفت: «نیروهای بین المللی کمک به امنیت، پرچم خود را در فضایی آکنده از ناامیدی و شکست و بدون هیچ دستاورد قابل توجهی پایین کشید.»
نیروی رزمی ناتو در این کشور موسوم به «آیساف»، روز یکشنبه مصادف با 28 دسامبر، به نشانه خروج قطعی از این کشور که هنوز در معرض شورشی خشونتآمیز قرار دارد، پرچم خود را پایین آورد و پرچم دیگری را تحت عنوان ماموریت «پشتیبانی مطلق» بالا کشید.
*** در گذشته، فقط یک دزد میتوانست مثل مقامات آمریکایی رفتار کند
گفتنی است که ناتو از بیم حمله مسلحانه طالبان، جزییات این مراسم را تا لحظه آخر اعلام نکرده بود. تنها چیزی که آنها اعلام کرده بودند، این بود که مراسم پرچم در یک جایی از قلمروی افغانستان برگزار خواهد شد. این به معنای کاهش 10 برابری سربازان خارجی در خاک افغانستان خواهد بود (با این حال، پیمانکاران و نیروهای ویژه همچنان به فعالیت خود در این کشور ادامه خواهند داد.)
اتفاقا، در طول این بازه زمانی، مقامات نظامی و سیاسی آمریکا، تحت شرایط کاملا محرمانه، از افغانستان بازدید کردند. هواپیمای آنها شبانه به زمین نشست. در گذشته فقط یک دزد میتوانست به این شکل رفتار کند و شبانه وارد خانه شهروندان میّشد و از آنها دزدی میکرد.
*** سخنان عوامفریبانه و گستاخانه فرمانده نیروهای بین المللی کمک به امنیت «آیساف»
در همین حال، «جان کمپبل»، فرمانده نیروهای بین المللی کمک به امنیت «آیساف»، در سخنانی نه تنها عوام فریبانه، بلکه گستاخانه اعلام کرد: «ما مردم افغان را از تاریکی و ترس بیرون آوردیم و امید به آینده را در آنها زنده کردیم.» مشخص نیست که منظور ژنرال از کدام آینده است اما کاملا روشن است که این ژنرال شجاع، رویای استعفا را در سر میپروراند و به دنبال موقعیتی بیدردسر و راحت است.
*** افزایش چندین برابری برداشت خشخاش نسبت به سال 2001، یکی دیگر از پیامدهای اشغال افغانستان
هیچ تردیدی نیست که ارتش آمریکا و متحدانش با خروج خود، طالبان را که در طول این جنگ 13 ساله قویتر و سرسختتر شدهاند، جنگی که روحیه مبارزه درآن حتی پس از خروج اشغالگران نیز بدتر خواهد شد، در این کشور بر جای میگذارند. افزایش چندین برابری برداشت خشخاش نسبت به سال 2001، یکی دیگر از پیامدهای اشغال افغانستان است. آنها حتی قسمتهایی از خاک افغانستان را که به اصطلاح «متمدن» بودند را از بین بردند.
*** تلاش بینتیجه اشرف غنی برای تشکیل دولت وحدت ملی
اشرف غنی، 3 ماه است که برای تشکیل یک دولت جدید با عبدالله عبدالله، شریک ائتلافی سوگند خورده خود، تلاش میکند. درست مثل عراق، به زودی سلاحهایی که پرسنل آمریکایی زحمت برجای گذاشتن انبوهی از انواع مختلف آنها را در افغانستان متقبل شدهاند، به دست طالبان میافتد و هیچ شکی نیست که موج جدیدی از جنگ داخلی در افغانستان در راه است.
*** حضور نیروهای ائتلاف در افغانستان، از یک طرف بیفایده و از طرف دیگر به تشدید اوضاع منجر شده است
کارشناسان مستقل، همگی بر این باورند که با وجود ماموریتی که نیروهای ائتلاف داشتند، هیچ صلح و نظمی در سرزمین باستانی افغانستان در کار نخواهد بود. اقدامات تروریستی در خاک این کشور همچنان ادامه پیدا خواهند کرد، ماشینها منفجر میشوند، مردم میمیرند، برخی گروگان گرفته میشوند و تولید مواد مخدر ادامه پیدا میکند. با وجود حضور نیروهای ائتلاف در افغانستان، تولید مواد مخدر تا سه برابر افزایش پیدا کرده است. روزنامه «الحرام» مصر در خلاصهای نوشت: «حضور نیروهای ائتلاف در افغانستان، از یک طرف بیفایده و از طرف دیگر به تشدید اوضاع منجر شده است.»
*** دولت آمریکا در ایجاد یک نظام قابل اعتماد حاکمیت داخلی در افغانستان شکست خورده است
ارزیابی این شرایط توسط رسانههای جمعی به مراتب جدیتر، به همین شکل بدبینانه است. «واشنگتن تایمز» اسناد دولتی محرمانهای را در مورد وضعیت زیرساختهای دولتی در افغانستان منتشر کرده است. این نشریه نتیجه گیری کرده است که دولت آمریکا در ایجاد یک نظام قابل اعتماد حاکمیت داخلی در این کشور شکست خورده است. پس از خروج نیروهای آمریکایی، تقریبا هیچ یک از وزارتخانههای دولت افغانستان، صلاحیت اداره شایسته کشور را نخواهند داشت.
این روزنامه آمریکایی، ادعا میکند که ارزیابیهای آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده یا «یوساید» از برنامه ملی دولت سازی در افغانستان را در اختیار دارد.
*** اسناد دولتی محرمانه در مورد وضعیت زیرساختهای دولتی در افغانستان
بر اساس این ارزیابی، شکاف موجود در دانش مقامات عالی رتبه افغانستان و آمادگی و صلاحیت آنها در اداره کشور، «بحرانی» است. به گفته این نشریه، وزارت امور خارجه آمریکا تلاش میکند که این حقایق را از مردم پنهان کند. از نظر این روزنامه، نتیجه کلی که میتوان از گزارش «یوساید» برداشت کرد، این است که «رهبران آمریکا برای تشکیل یک دولت مدنی پایدار در افغانستان، اغلب روی سیاستمداران و افراطگرایان به ظاهر فاسد که سعی در بیثبات کردن کشور را داشتند، حساب میکند.»
*** هیچ یک از تلاشهای غرب بر فعالیتهای طالبان، ادامه قاچاق مواد مخدر و یا احتمال بروز جنگ داخلی در این کشور، تاثیر نداشته است
روزنامه «واشنگتن تایمز»، علاوه براین، اطلاعاتی در مورد هزینههای آمریکا در افغانستان منتشر کرد. از سال 2001، این کشور 600 میلیارد دلار برای ماموریتهای نظامی و حفظ و نگهداری تجهیزات نظامی و 102 میلیارد دلار برای «بازسازی دولت» و 20 میلیارد دلار دیگر نیز به منظور تامین هزینههای «یوساید» در افغانستان، صرف کرده است.
تمام این تلاشها بر فعالیتهای طالبان، ادامه قاچاق مواد مخدر و یا احتمال بروز جنگ داخلی در این کشور، هیچ تاثیر مهمی نداشته است.
*** نتیجه غمانگیز طولانیترین جنگ آمریکا در افغانستان، چیزی نیست جز هرج و مرج، از بین رفتن صلح و امنیت بین المللی
پس از گذشت 18 سال، زیرساخت اقتصادی افغانستان هنوز شکل نگرفته است و جمعیت بیکار این کشور، هیچ چارهای جز کاشت سودآورترین محصول ــ خشخاش ــ را ندارند. حتی وزارت امور خارجه آمریکا اذعان کرده است که تولید این ماده مخدر به حداکثر میزان خود در طول تاریخ رسیده است. افغانستان بیش از 90 درصد تریاک جهان را تولید میکند. اوباما به سخنرانیهای خود ادامه میدهد در حالی که کاروانهای مملو از مواد مخدر خام، مسیرهای قدیمی را احیا میکنند.
بنابراین، نتیجه غمانگیز طولانیترین جنگ آمریکا در افغانستان، چیزی نیست جز هرج و مرج، از بین رفتن صلح و امنیت بین المللی، و همچنین ضربهای بزرگ به مالیاتدهندگان آمریکایی و اروپایی، و هر اتفاقی که برای مردم افغانستان که توسط ناتو به ورطه فقر و تنگدستی کشیده شدهاند، بیافتد، هیچ اهمیتی برای غرب ندارد.
انتهای پیام./.