به گفته وی اولین مسئله‌ای که برای تهیه گزارش از کره شمالی به خاطر داشت این است که تقریبا جواب هر سوالی "نه" است. در پیونگ‌یانگ یک مامور دولتی هر زمان که هتل یا دفتر کار خود را ترک می‌کند در کنار تالماج حضور دارد. صحبت با خارجی‌ها ایرادی ندارد اما مراوده و گفتگو با اتباع کره شمالی خط قرمز به شمار می‌رود.

به گفته خبرنگار آسوشیتدپرس تماس‌های تلفنی و اینترنتی وی به صورت کامل ردیابی شده و تحت نظر است. وی به صورت نیمه دائم امکان حضور در کره شمالی را داشته و به همین دلیل هرماه از توکیو به پیونگ‌یانگ سفر می‌کند و 10 روز در کره شمالی به تهیه اخبار و گزارش می‌پردازد.

وی از سال 2013 که به این سمت انتخاب شده به پوشش اخباری درباره ساخت اولین ایستگاه اسکی کره شمالی و تلاش مردم کره شمالی برای مبازه با ویروس ابولا پرداخته است. تالماج در سفر یک هفته‌ای خود به نقاط دورافتاده کره شمالی از  قحطی که در اواسط دهه 90 این کشور را فرا گرفته بود اثری نیافت. به گفته وی در خارج از شهرهای این کشور اتومبیل وسیله ای چندان آشنا برای مردم به شمار نمی‌رود.

تصاویر منتشر شده توسط این خبرنگار آسوشیتدپرس حاکی از آن است که مردم کره شمالی برخلاف تصور بسیاری از مردم دنیا چندان هم در شرایط نامطلوبی به سر نمی برند. وی به عنوان خبرنگاری که ده‌ها سال است در حوزه آسیا فعالیت می‌کند بر این مسئله تاکید کرد که ذهنیت مردم دیگر کشورها نسبت به مردم کره بسیار متفاوت است. به گفته تالماج اما درواقع تفاوت چندانی میان مردم این کشور و دیگر کشورها وجود ندارد. مردم کره شمالی نیز همانند دیگران به خانواده، بهداشت، وضعیت مالی و مسائل دیگر اهمیت می‌دهند.

جین اچ لی، اولین مدیر دفتر آسوشیتدپرس در پیونگ‌یانگ با حمایت از حضور خبرنگاران در این کشور برای پوشش اخبار گفت: ما تصور می‌کنیم که مردم کره شمالی شستشوی مغزی شده یا همانند ربات هستند. اما درواقع آنها مردمی هستند که در شرایط محیطی، سیاسی و اقتصادی سختی که دارند به زندگی خود ادامه می‌دهند. ما به درک بیشتر از آنها نیاز داریم زیرا درصورت شناخت بیشتر، به مراتب بهتر می‌توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم.

انتهای پیام/