ویلیام نای، مدیرعامل شرکت The Planetary Society اظهار کرد: ما قویا بر این باوریم که این فناوری می‌تواند بخشی از ماموریت‌های میان‌سیاره‌ای باشد. این فناوری در نهایت می‌تواند ماموریت‌های زیادی را به مسیرهای دور ببرد.

 هنگامی که فوتون‌ها از یک سطح درخشان منعکس می‌شوند، حرکت کوچکی منتقل می‌شود، اثری که مستقیما از معادلات الکترومغناطیسی جیمز کلرک ماکسول، فیزیکدان دهه 1860 آمده است. در کتاب «از زمین به ماه» وی، شخصیت داستان برای اولین بار درمی‌یابد که می‌توان این نیرو را در سفر درون منظومه شمسی جمع‌آوری کرد. بمباران نور خورشید بر روی یک منطقه بزرگ می‌تواند به تدریج و بطور مداوم فضاپیما را به جلو بفرستد.

فضاپیمای LightSail در زمان پرتاب به اندازه یک تکه نان – 10x10x30 سانتیمتر – است که در مدار برای یک ماه ورد آزمایش قرار گرفته و سپس چهار بادبان مثلثی چهار متری آن باز شده تا یک قایق مربع 32 متر مربعی را تشکیل دهند.

 پرواز این فضاپیما در ماه مه برای بررسی عملکرد این قایق و سایر سیستم‌های طراحی شده است. اگرچه هنوز ارتفاعی که این قایق خورشیدی در آن به پرواز درخواهد آمد هنوز مشخص نشده زیرا محموله اصلی موشک اطلس 5 یک ماهواره نظامی است.

 فشار هوایی که با این قایق برخورد خواهد کرد بسیار بیشتر از فشار نور خواهد بود و فضاپیما طی چند روز از مدار خارج شده و خواهد سوخت.

 سال آینده میلادی، فضاپیمای دوم LightSail توسط موشک فالکون اسپیس‌ایکس به ارتفاع 724 کیلومتری ارسال خواهد شد. این پرواز اولین نمونه برای نمایش قایقرانی کنترل‌شده خورشیدی در مدار اطراف زمین خواهد بود.