نمونه اول توسط یک قایق‌ران گردشگر در میان چهار دلفین بالغ مشاهده شد که بدن یک بچه دلفین مرده را برای نیم ساعت بر روی پشت و سر خود حمایت می‌کردند.

نمونه دوم توسط یکی از کارکنان یک قایق تحقیقاتی مشاهده شد که طی آن یک دلفین احتمالا مادر، بدن فرزند مرده خود را روی سطح آب حمل می‌کرد.

معاینات پس از مرگ بر روی این دلفین‌های مرده و همچنین دو بچه دلفین مرده دیگر که به تنهایی روی آب شناور بودند، انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده، هر چهار دلفین به علل طبیعی و نه بخاطر شکار یا رفتارهای وحشیانه گروهی مرده بودند.

به گفته محققان، نمونه‌های دیگر تشییع جنازه دلفین‌های مرده توسط دلفین‌های دیگر برای چند روز مشاهده شده بود اما بنظر می‌رسد که دلفین‌های خالدار اقیانوس اطلس بسیار سریع و پیش از آغاز متلاشی شدن بچه دلفین‌های مرده عزاداری می‌کنند.

 دلفین‌های پوزه‌بطری، سمور آبی، فک بندرگاه، میمون‌ها و فیل‌ها در میان حیواناتی هستند که بنظر می‌رسد برای اعضای مرده خانواده خود عزاداری می‌کنند.

 اگرچه اثبات این مطلب بسیار مشکل است اما محققان بر این تصورند که می‌توان دلفین‌های خالدار را در گروه دارای هوش هیجانی جای داد.

 به باور دانشمندان، حیواناتی مانند فیل‌ها و نهنگ خلبان که زمان طولانی و گاهی حتی بیش از 60 سال در کنار هم زندگی می‌کنند، می‌توانند عزاداری کنند.