گرت پورتر: قتل دادستان آرژانتین برای ضربه‌زدن به تلاش‌های ایران و آرژانتین برای حل پرونده آمیا بود
تحلیلگر آمریکایی در یاداشتی با تاکید بر مدارک باطل ارائه شده ضد ایران در پرونده آمیا، به بیان ارتباط مرگ دادستان پرونده با تلاش‌های آرژانتین و ایران برای پایان دادن به این پرونده پرداخت.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران؛ " گرت پورتر" نویسنده تحلیلگر آمریکایی در گزارشی مرگ دادستان پرونده آمیا علیه ایران را در ادامه تلاش‌ها برای ضربه زدن به اقدامات دولت‌های ایران و آرژانتین برای حل پرونده مذکور توصیف کرد.
پورتر در یاداشتی در پایگاه اینترنتی میدل ایست آی به بررسی موضوع پیدا شدن جسد"آلبرتو نیسمن " ،دادستان پرونده آمیا در منزلش، پرداخت.
پورتر در این خصوص نوشت: شواهد مبنی بر مرگ نیسمن بر اثر تیراندازی، این ذهنیت را ایجاد کرده که وی کشته شده است. وی در پی متهم کردن "کریستینا فرناندز" رئیس جمهور و "هکتور تیمرمن" وزیر خارجه آرژانتین در قبال پرونده اتهامی علیه ایران در بمبگذاری آمیا بود.
در ادامه آمده است: نیسمن در سال 2006 خواستارآن بود تا 6 مقام سابق ایرانی بازداشت شوند. در فرهنگ سیاسی آرژانتین شرایط مرگ وی این ذهنیت را ایجاد کرده که دولت باید در پشت پرده این قتل باشد اما دلیل خوبی برای احتیاط کردن در این باره وجود دارد.
اتهام نیسمن علیه فرناندز با مشکل همراه بود. اتهام اصلی او این بود که کرچنر و تیمرمن به دنبال از بین بردن قرار بازداشت مقامات سابق ایرانی بودند اما رونالد نوبل که تا نوامبر سال 2014 به مدت 15 سال دبیرکل اینترپل بود اتهام نیسمن را رد کرد.
نوبل اعلام کرد : "من با 100 درصد اطمینان و بدون حتی ذره‌ای تردید می‌توانم بگویم که تیمرمن وزیر خارجه و دولت آرژانتین درباره برداشتن قرار بازداشت اینترپل بسیار سرسخت و قاطع بودند و تاکید داشتند تعلیق و یا برداشته نشود".
انکار نوبل چند سوال را ایجاد می‌کند: چرا دولت آرژانتین در صورتی که به راحتی می‌توانست ادعای اصلی نیسمن را رد کند، دلیلی برای کشتن او در آستانه رو شدن پروندهداشت؟ چرا دولت به آنهایی که به دنبال بی اعتبار کردن سیاست دولت در قبال آمیا بودند، برای تغییر موضوع از حقایق این پرونده به فرضیه ترور رسمی فرصت بدهد؟
آرژانتین برای توافق با ایران در سال 2013 برای ایجاد یک کمیسیون حقیقت یاب بین‌المللی درباره بمبگذاری آمیا به توافق رسیدند. این روشی برای عبور از عدم تمایل ایران برای تحویل دادن مقامات سابق به قوه قضائیه آرژانتین بود اما نیسمن در پی اثبات این موضوع بود که این یک سرپوش گذاشتن بر یک معامله بدبینانه با ایران بود. او این موضوع را "خیانت به کشور و کارش" دانست.
در شکوائیه نیسمن این ادعا مطرح شده بود: مذاکرات دولت با ایران "یک طرح مجرمانه پیچیده" برای توافق با یکی از ایرانی‌هایی را شامل می‌شد.این فرد "محسن ربانی" وابسته فرهنگی سابق ایران در ارژانتین بود. ادعا شده که آرژانتین به ایران قول داده در ازای معامله نفت در برابر غلات، قرار بازداشت‌های اینترپل را لغو کند.
اتهام نیسمن بر اساس یک قسمت از متن شنود مکالمه 5 هزار ساعته یکی از متحدان دولت فرناندز بوده که در آن به نقل از ربانی اعلام شد: "ایران خریدار اصلی آرژانتین بود و اکنون تقریبا هیچ چیزی نمی‌خرد. این موضوع قابل تغییر است. در ایران برخی بخش‌های دولت هستند که خواستار فروش نفت و همچنین خرید سلاح از آرژانتین هستند".
انتهای پیام/
