سالهاست که علاقمندان دنیای اینترنت آرزوی دیدن چنین روزی را دارند و حالا آدریان دیوید چیوک، استاد محاسبات فراگیر دانشگاه لندن سعی کرده با ابداعات جدیدش این آرزوی دیرین را عملی کند.

او می گوید: «تصور کنید در حال نگاه کردن به دسکتاپ، آیفون یا لپ تاپتان هستید. در این حالت همه چیز در آنسوی شیشه، و در آنسوی پنجره وجود دارد. در دنیای واقعی، ما می توانیم این پنجره ها را باز کنیم و هر آنچه را که در آنسو قرار دارد لمس کنیم، بچشیم یا ببوییم. بنابراین، آنچه باید انجام داد این است که شیوه برقراری ارتباط با رایانه مان را تغییر دهیم و آن را به آنچه در دنیای فیزیکی با هر پنج حسمان انجام می دهیم، نزدیک کنیم.»

برای بوییدن از طریق کامپیوتر، پژوهشگران دستگاه کوچکی ساخته اند به نام «سن تی» (Scentee) که به برنامه ویژه ای که روی گوشی های هوشمند نصب شده، متصل می شود.

آدریان دوید چیوک می گوید: «سن تی یک دستگاه کوچک است که می توانید آن را با یک رابط صوتی به تلفن همراهتان وصل کنید. این وسیله به شما اجازه می دهد که یک پیام بویایی را از طریق تلفنتان بفرستید. مثلا اگر تولد کسی باشد، می توانید برایش پیامی با بوی توت فرنگی بفرستید.»

این دستگاه کوچک به شما اجازه می دهد تا عطر گلهایی مانند اسطوخودوس و گل یاس، میوه هایی مانند توت فرنگی و یا رایحه های محرکی مانند قهوه را برای دیگران بفرستید. «سن تی» مجهز به یک کارتریج قابل تعویض با بوهای مختلف است و در هر کارتریج حدود ۱۰۰ اسپری مختلف وجود دارد. به این ترتیب و به کمک این فناوری و با استفاده از گوشی های هوشمند می توانید اتاق اطرافیان را به آرامی و متناسب با روحیات و سلیقه آنها با بوهای مختلف معطر کنید.

و اما برای حس لامسه، آدریان چیوک و گروهی از پژوهشگران ژاپنی، دستگاه کوچک حلقه ای شکلی ساخته اند که بوسیله آن می توان از طریق اینترنت حس لامسه را نیز منتقل کرد.

او می گوید: «این دستگاه «رینگ یو» (RingU) نامیده می شود و شما می توانید مثل انگشتر آن را به انگشت کنید. رینگ یو به گوشی هوشمند وصل می شود و به این ترتیب می توانید به هر کسی در دنیا از طریق اینترنت متصل شوید. مثلا من در لندن و دوستم در توکیوست. من می توانم انگشتانم را بفشارم و دوستم در توکیو این فشار را در انگشتانش از طریق اینترنت حس کند. این روشی برای برقراری ارتباطات لمسی از طریق گوشی های هوشمند است.»

وقتی کسی حلقه رینگ یو را لمس می کند، این احساس لمس به شیوه ای دیجیتالی به دیگر حلقه های مشابه منتقل می شود و همین حس را در آنجا تکرار می کند. این حلقه ها برای ارتباط و انتقال احساس، تکنولوژی بلوتوث را به کار می گیرند. با حلقه «رینگ یو» می توانیم یک شبکه خصوصی ایجاد کرده و از آن برای فرستادن پیامها، عکس ها و تصاویر استفاده کنیم.

آدریان چیوک همچنین نمونه اولیه دستگاهی را ساخته که «ماشین چشایی الکترونیکی» نامیده می شود. این وسیله قادر است طعمهای ترش، شور و تلخ را از طریق سیگنال های الکتریکی ایجاد کند، اما برای ایجاد طعمهای شیرین، لازم است کمی تغییر دما ایجاد شود و زبانمان را گرم کنیم. این سیگنال های الکتریکی هم می توانند از طریق اینترنت سفر کنند و به مقصد مد نظرمان برسند.

آدریان چیوک می گوید: «ما متوجه شدیم که در فرکانسهای ویژه ای و در دامنه های الکتریکی متفاوتی، می توان طعم و مزه های مصنوعی مختلفی را ایجاد کرد. برای ایجاد طعم های مجازی باید زبان را میان این دو صفحه نقره ای الکتریکی قرار داد. این صفحات الکتریکی زبان را تحریک می کنند و پیامی به مغزتان می فرستند و در نهایت باعث می شوند که شما چیزی مانند یک حس چشایی مجازی را در مغزتان درک کنید.»

تحقیقات آدریان چیوک همچنان ادامه دارد. او سعی دارد در آزمایشگاهش تا جای امکان، دنیای واقعی و دنیای مجازی را با یکدیگر ترکیب کند.