به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری استراتفور در گزارشی نوشت: طی دو هفته گذشته ، شاهد توافق موقت برای حفظ یونان در منطقه یورو در بروکسل ، و توافق نقشه راه آتشبس در مینسک و ادامه مذاکره ایران و گروه 5+1 در ژنو بودهایم . درک این که موضوع که " چگونه این بحرانها به طور جدایی ناپذیری به یکدیگر مرتبط هستند" ، اولین گام به سوی ارزیابی "زمان و مکان" بعدی شعلهور شدن احتمالی اتفاقات آینده است .
آلمان بار دیگر قربانی قدرت خود شد . آلمان ، به عنوان بزرگترین طلبکار فعلی در منطقه اروپا، از اهرم سیاسی قابل توجهی بر کشورهای بدهکار اروپایی مانند یونان برخوردار است، کشوری که معیشت کلی و ضربان اقتصادی آن در حال حاضر به تمایل آنگلا مرکل صدراعظم آلمان به امضای کمک مالی دیگر بستگی دارد . البته نباید فراموش کنیم که ، آلمان بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی خود صادرات میکند، و بخش اعظمی از کالاهای صادراتی آلمان در اروپا مصرف میشود (در کشورهای بدهکار اروپایی) . بنابراین ، موسسات آلمانی بر حفاظت از بازارهای صادراتی خود برای محافظت از ثروت ملی آلمان (تعهد دولت برلین) توجه دارند .
بسیاری از تحلیلگران، توافق اخیر بروکسل را به عنوان یک پیروزی برای برلین بر آتن میدانند، چرا که وزرای دارایی منطقه یورو ، از جمله پرتغال ، اسپانیا و فرانسه ، برای جلوگیری از دور زدن بدهیهای یونان ، از آلمان حمایت کردند .
مرکل همچنین در مورد عدم قمار مقدار نامحدودی از وجوه مالیات دهندگان آلمانی در تعهدات (آلمان به) یونان ، برای کاهش هزینه و تحمیل اصلاحات ساختاری در جامعه میاندیشد که در حال حاضر ، مرکل حزب SYRIZA را به عنوان نجاتدهنده یونان از ریاضت اقتصادی میبیند .
در چهار ماه آینده ، یونان و آلمان در تقابل یکدیگر قرار خواهند گرفت . یونان به احتمال زیاد هنوز هم فاقد اعتبار ریاضت اقتصادی (مدنظر آلمان) خواهد بود ، اعتباری که بتواند برلین را برای حل و فصل مشکلات یونان در بین دیگر کشورها (در بین نهادهای اعتباری و مالی) متقاعد کند .
واقعیت این است که، زمان بیشتری که آلمان بدست میآورد ، انعطاف ناپذیری بیشتری در مواضع مذاکره آلمانی و یونانی مشهود میگردد ، معاملهگران ، تجار و سیاستمداران باید تهدید فروپاشی دومینوی منطقه یورو را جدی بگیرند .
به منظور رهبری مناسب آلمان و عبور از بحران رو به وخامت منطقه یورو ، مرکل نیاز به استقرار آرامش در جبهه شرق خود دارد . جای تعجبی ندارد که ، مرکل چند شب بیخوابی بکشد و برای مدیریت بحران مینسک و شرق اروپا با روسیه و توافق احتمالی ، تلاش زیادی کند .
پس از چند روز کشمکش ، آلمانیها (دوباره با اعمال نفوذ وضعیت مالی (طلب) خود از طلبکاران و این بار علیه اوکراین) بی سر و صدا پروشنکو رئیس جمهور اوکراین را به پذیرش شرایط واقعیت میدان جنگ و اقدام بر اساس توافقنامه آتش بس وادار ساخت . اما حتی اگر آلمان در یک طرف و روسیه از سوی دیگر قادر به ایجاد یک آرامش نسبی در شرق اوکراین باشند ، باز هم در پایان دادن به بن بست بین ایالات متحده و روسیه اثر کمی خواهد داشت.
- ارتباط بین اوکراین و ایران
بر خلاف نظر اغلب مردم در غرب، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه گرفتار جاه طلبیهای دیوانهوار ارضی نیست .
چالش فعلی پوتین حفظ مرزهای غربی روسیه و مدیریت گسترش ناتو در این منطقه (ایجاد متحدان جدید در همسایگی روسیه) است . به تازگی کاخ سفید به کرملین این پیام را داده است که آمریکا بر ارسال کمکهای پیشرفته (کشنده) به اوکراین اهتمام دارد ، با تجهیزات سنگینتر و اعزام مربیان نظامی به اوکراین.....!
حتی با توافقات کوتاه مدت در شرق اوکراین ، هیچ مانعی بر سر راه آمریکا وجود ندارد . فرض احتمالی چنین است که اقدامات روسیه را در ماههای آینده شاهد باشیم ( مانند گزینههای نظامی پوتین ) ، از جمله ایجاد یک پل زمینی با کریمه ، مانور در رودخانه Dnieper و اقدامات متعاقب در کشورهای بالتیک برای آزمون اعتبار ناتو!
واقعیت امر این است که ایالات متحده اهرم بازدارندهای برای هیچ یک از این احتمالات در اختیار ندارد ، بنابراین باید خودش را آماده کند.
در این راستا آمریکا از خاورمیانه و با ایران شروع میکند . در مذاکرات اخیر ژنو ، وزیر امور خارجه آمریکا "جان کری و جواد ظریف"، وزیر امور خارجه ایران قبل از 31 مارس در تاریخ 22 فوریه برای حل مسائل باقی مانده توافقنامه هستهای با یکدیگر دیدار داشتند.
باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده نیز در کنگره برای جلوگیری از اعمال تحریمهای اضافی بر ایران (برای نشان دادن روند مثبت مذاکرات) در تلاش است . ایالات متحده برای مقابله با روسیه در اروپا ، به این نیاز دارد تا بتواند به سرعت نیروهای خود را که در ده سال گذشته در غرب آسیا (برای مبارزه با تروریستها) و برای یک درگیری بالقوه در خلیج فارس ، دوباره مستقر کند . برای سبک کردن بار خود در غرب آسیا، ایالات متحده به قدرتهای منطقهای چشم دارد (منافع مشترک یا رقابتی) .
توافق احتمالی ایران و آمریکا فراتر از توافق بر مقدار اورانیوم مجاز برای غنیسازی و ذخیره و میزان رفع تحریمهای ایران خواهد بود.
توافق احتمالی ، نفوذ ایران در منطقه را در پی خواهد داشت و واشنگتن و تهران برای همکاری بیشتر در مناطقی که منافع آنها دخیل میباشد، دور از ذهن نخواهد بود . ما پیشتر این مورد را در عراق و سوریه شاهد بودهایم ، که در این منطقه تهدید داعش به ادعای ایالات متحده (!) ، ایران و آمریکا را به هماهنگی بیشتر برای مهار جاه طلبیهای تروریستها، کنار هم قرار داده است .
اگر چه ایالات متحده در بیانیههای عمومی خود برای محدود کردن نگرانیهای رژیم اسرائیل محتاطتر است ، اما مقامات ایالات متحده اظهارات مثبتی در مورد نقش حزب الله در مبارزه با تروریسم داشتهاند (در گفتگو با طرف لبنانی خود را در جلسات اخیر) .
ایجاد روابط حسنه ایران و آمریکا در ماه مارس ، ژوئن و یا هر مهلت دیگری که واشنگتن برای سال جاری تعیین کرده ، محقق نخواهد شد .
توافقنامه در مورد مسئله هستهای ایران و تحریمها ، در راستای امتداد مذاکرات تا سال 2016 منوط خواهد بود ، زمانی که کنگره اجازه لغو تحریمهای ایران را بدهد .
حتی با لحاظ بازدارندهها، کاخ سفید به سمت عادی سازی روابط با ایران قدم خواهد گذاشت. ایالات متحده، بدون در نظر گرفتن حزب حاکم در کاخ سفید ، تهدید در حال گسترش اوراسیایی را با تنشزدایی با ایران میبیند.
حتی با توافق هستهای ایران و آمریکا، واشنگتن بر قدرتهای منطقهای مانند ترکیه و عربستان سعودی برای مدیریت نفوذ ایران تکیه خواهد کرد(با تشویق رقابت طبیعی در منطقه برای ایجاد یک تعادل نسبی قدرت در طول زمان).
در پایان اینکه ؛
آلمان برای مدیریت بحران منطقه یورو به توافق با روسیه نیاز دارد .
روسیه نیز به یک توافق با ایالات متحده برای محدود کردن آمریکا از تجاوز در گستره نفوذ خود نیاز دارد .
ایالات متحده نیز به یک توافق با ایران برای تمرکز بیشتر بر روسیه نیاز دارد .
آلمان و روسیه میتوانند راههایی برای حل و فصل اختلافات خود پیدا کنند ، و همچنین ایران و آمریکا !.
اما نه احتمال شکلگیری یک بحران طولانی در منطقه یورو و نه بیاعتمادی عمیق روسیه از نیات ایالات متحده ، اجتناب ناپذیر نیست .
هر دو مسئله ، ایالات متحده را به اوراسیا بازخواهد گرداند .
آلمان پریشان (از اوضاع احتمالی ) نیز ، ایالات متحده را به عبور از مرزهای ناتو و برای محاصره روسیه مجبور خواهد کرد .
مطمئن باشید ، روسیه - حتی تحت فشار شدید اقتصادی – راههایی را برای واکنش و پاسخ خواهد یافت .
انتهای پیام./.