به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران، پارک ملی پارک دریایی نایبند در استان بوشهر واقع است. این پارک ملی دریایی در دو استان بوشهر ( بخش عسلویه شهرستان کنگان ) و هرمزگان (شهرستان پارسیان بخش کوشکنار ) قرار دارد.

مجموعه پارک ملی دریایی زیر نظر اداره کل محیط زیست شهرستان کنگان می باشد. با یک محیط بانی در نزدیک روستای ” بنود ” با ده محیط بان؛ حدود 27 هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است. 

بخش شمال غربی پارک دریایی نایبند محدود به روستای ” بیدخون " (در زبان محلی بردخون نامیده می شود) و تاسیسات سمّی عسلویه است و بخش شرقی آن در قسمت خشکی ” کوشکنار ” و در قسمت خشکی – آبی جنوب بندر ” تِبن ” است که به زودی زود در همین بخش شرقی ، صنایع دیگری چون آلو مینیوم (صنعتی که آب ، هوا و خاک را آلوده می سازد و لجن های قرمز از آلاینده های خطرناک شناخته شده آن است ) ، فولاد و صنایع جانبی دیگر نیز ایجاد خواهد شد.

این منطقه همراه با مناطق دیگر از جمله دماغه نایبند و بخشی از آبهای خلیج فارس در سال 1383 به عنوان اولین پارک ملی دریایی ایران ثبت و اعلام می شود.

این منطقه از نظر تنوع جانوران وحشى منحصر به فرد است و داراى میش و قوچ، کل، بز وحشى، آهو، جبیر و پلنگ است. جبیر را آهوى هندى و آهوى کویرى نیز مى‌نامند. جبیر کمى کوچکتر از آهو با پوست اُخرایى رنگ است که رنگ سفیدى در زیر شکم دارد. شاخ آن مستقیم با انحنایى در طرف جلو است که پیچ قلاب مانند نوک شاخ آهوى ایرانى را ندارد.

منطقه حفاظت شده نایبند بصورت دماغه ای در آبهای خلیج فارس با ارتفاع صفر تا حداكثر 46 متر از سطح دریا واقع شده است .

منطقه نایبند شامل خلیج نایبند، منطقه حفاظت شده نایبند، جنگلهای حرای حوزه های عسلویه، بساتین و هاله است.

این منطقه در 320 كیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر واقع شده است . بدون تردید یكی از زیبا ترین منطقه ساحلی در طول سواحل خلیج فارس بشمار می رود . آثار بجا مانده از بندر تاریخی نایبند و در دماغه نایبند ، حاكی از پیشینه تاریخی طولانی منطقه است . با بررسی آثار، نشان می دهد این بندر در عصر آل بویه یكی از بنادر مهم و از مراكز عمده صید و تجارت مروارید خلیج فارس بوده است .

منطقه حفاظت شده نایبند با وسعت 22500 هكتار كه بصورت دماغه مرتفعی در ساحل جنوبی خلیج نایبند قرار گرفته، بدلیل دارا بودن اكو یستم كم نظیر ارزشهای زیستگاهیبرای گونه های متنوع حیات وحش از جمله : كل وبز ، قوچ ومیش و حضور گونه های نادری از قبیل جییروجیرفتی می توان مشاهده كرد . منطقه نایبند در سال 1375 بعنوان منطقه حفاظت شده شناخته شده و از آن تاریخ تحت كنترل و نظارت اداره كل حفاظت محیط زیست استان بوشهر در آمد .

بندر عسلویه در 70 كیلومتری جنوب شرقی كنگان و 37 كیلومتری شرق بندر طاهری در راس خلیج ناویند بین مدار 27 درجه و 28 دقیقه عرض شمالی و 52 درجه و 37 دقیقه طول شرقی واقع شده و فاصله آن تا مركز استان (بو شهر) 308 كیلومتر است.

درباره نامگذاری عسلویه، زنده یاد مهندس احمد حامی در كتاب "سفر جنگی اسكندر مقدونی به ایران و هندوسستان بزرگترین دروغ تاریخ است” از عسلویه با حرف اول الف نام برده و اظهار داشته است این نام هم مثل بسیاری از نام های منطقه مثل خارك،لارك،تنب و… یك نام ایلامی است و از دوره ایلامی ها به جا مانده است و كلمه "اسلو” با حرف الف در ابتدا به معنای آبگیر، استخر و محل توقف كشتی ها است.

 آقای محمد تقی مصطوی نیز در كتاب اقلیم پارس این مطلب را بر اساس كفته مهندس حامی تكرار كرده است. برخی مورخان و محققان متاخر عسلو را دارای چشمه ها و اب های شیرین دانسته اند و معتقدند به همین جهت بر آن نام عسلویه نهاده اند.

بخش عسلویه با وسعت ۹۳۶ کیلومتر مربع در فاصله ۶۰ کیلومتری مرکز شهرستان کنگان واقع شده است که از غرب به بخش مرکزی کنگان و روستای شیرینو ، از شمال به رشته کوههای زاگرس جنوبی ، از جنوب به خلیج نیلگون و خلیج همیشه فارس و از شرق به شهرستان پارسیان استان هرمزگان محدود و در مدار ۳۸و۵۲ طول شرقی و ۲۷ و ۲۴ عرض شمالی قرار دارد.

بخش دارای ۲ شهر بنام های عسلویه و نخل تقی و ۲۱ روستا که طبق سرشماری نفوس و مسکن در سال ۸۵ تعداد ۳۱ هزار نفر جمعیت در شهرها و روستاهای بخش ساکن و حدود ۲۳ هزار نفر نیز نیروی کارگری بوده است که در حال حاضر طبق آمارهای موجود حدود ۳۸ هزار نفر از اقصی نقاط مختلف کشور در تاسیسات و پروژه های منطقه مشغول بکارند.

روستاهای بخش در دو مسیر موازی یکدیگر قرار دارند ؛ بدین صورت که در مسیر جاده اصلی پارسیان – بوشهر بترتیب از شرق به غرب روستاهای بندو ، سهمو جنوبی ، سهمو شمالی ، سواحل ، مروع ، چاه مبارک ، خیارو ، عسکری ، اخند ، دهنو ، کلات ، بزباز و بیدخون با فاصله ی کمی از یکدیگر ( کل مسیر در حدود ۳۵ کیلومتر) و در نزدیکی رشته کوه زاگرس قرار دارند و در جانب دیگر و در کنار ساحل زیبای خلیج فارس روستاهای خره ، کنارخیمه ، بنود ، زبار ، صفیه ، بساتین و هاله در کنار منطقه بکر و شگفت انگیز نایبند قرار دارند.

انتهای پیام/