خیلی از پرستاران اعتنایی به بیماران نمی کنند . بیمار جان دهد و بمیرد یک ذره برای پرستاران اهمیت ندارد. بارها و بارها اتفاق افتاده که داخل بیمارستانها مریض با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم کرده ولی پرستاران در اتاق پرستاری مشغول کارهای شخصی و یا شوخی با سایر همکاران خود بوده اند. همراه اگر کنار مریض نباشد و داد و بیداد راه نندازد ، کسی به مریض اهمیت نمی دهد. در اینجا جا داره از معدود پرستارانی که زحمت می کشند تشکر کنم . ولی تعداد اینها خیلی کم است.
پرستاران قبلا از کمی حقوقشان ناله می کردند که خدا رو شکر اماهای آخر 93 دست کم 800 هزار تومان به حقوقشان افزوده شد و امسال هم دور ور 600 هزار تومان دیگه اضافه گرفتند . جاد داره دیگه برای مردم دل بسوزونند و با اخلاص کار کنند.

عزيز دلم با تمام احترام به جوامع پرستاري و پزشكي
من بيمار خودم رو به جهت بي حالي بردم بيمارستان در رشت بعداز 3 روز بيمار حالش بدتر شد بعد بيماررو به اجبار خودمان ترخيص وبه تهران برديم دكتر متخصص تهران وقتي نگاه به بيمار ما كرد گفت كدام دكتر اين قرصها رو به بيمار داده اصلا هيچ ارتباطي به بيماري ايشان نداشت ونيازبه بستري هم نبود حالا بيمار ما سالم وسلامت است بعداز پيگيري از بيمارستان متوجه شديم كه دكتر براي بالا رفتن هزينه در بيمارستان خصوصي اشتباها قرص اعصاب به بيمار ماداده بود ((واقعا طنز در حاشيه مهران مديري بجاست) اميدوارم بعضي ازاين دكتراي عزيز بجاي انتقاد كمي انصاف داشته باشند اين حرفها همه با مدرك وادله مي باشد . خواهشا پخشش كنيد