حیوانات کشاورز!
برخی گونه های مورچه از گله های شته به روشی مشابه با نگهداری گله های گاو و استفاده از شیر آنها توسط انسان بهره می برند. به جای شیر، شته ها شهد شیرینی تولید می کنند که مورچه ها از آنها تغذیه می کنند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران عصرایران؛ اگر تنها یک ویژگی وجود داشته باشد که انسان را از حیوانات متمایز سازد، آن می تواند توانایی پرورش مواد غذایی باشد. اما شاید شگفت زده شوید اگر بدانید انسان ها نخستین کشاورزان جهان نبوده اند. تعدادی از حیوانات شگفت انگیز پیش از انسان کشاورزی را کشف کرده بودند. در ادامه با برخی از این کشاورزان دنیای حیوانات بیشتر آشنا می شویم.
مورچه های برگ‌بُر
از آنجایی که مورچه های برگ‌بر به بریدن و جمع آوری برگ ها علاقمند هستند دیر زمانی باور بر این بود که آنها از برگ های جمع آوری شده تغذیه می کنند. اما در سال 1874 و با انتشار کتاب "یک طبیعت گرا در نیکاراگوئه" نوشته "توماس بلت"، مهندس معدن، همه چیز تغییر کرد. وی در این کتاب عنوان کرد مورچه ها از برگ ها به عنوان کود برای رشد گونه ای قارچ و تغذیه از آن استفاده می کنند. در حقیقت، مورچه های برگ‌بر قارچ پرورش می دهند و از آن تغذیه می کنند.
حق با بلت بود زیرا مورچه های برگ‌بر برگ های جمع آوری شده را نمی خورند و برای کشت قارچ روی آنها و تغذیه از قارچ ها مورد استفاده قرار می دهند.
موریانه ها
اگرچه موریانه ها به عنوان آفات خانگی در نظر گرفته می شوند اما برخی از پیچیده‌ترین جوامع در قلمرو حیوانات را شکل می دهند. بسیاری از گونه های موریانه باغبانان قارچ هستند. در حقیقت، پشته های غول پیکری که توسط برخی کلنی های موریانه ساخته می شوند سازه هایی پیچیده با دمای کنترل شده به منظور حفظ محیط رشد ایده آل برای منابع غذایی یعنی قارچ ها هستند.
دوشیزه ماهی
این کشاورزان چابک تنها ماهی هایی هستند که در حوزه کشاورزی نیز دست دارند. دوشیزه ماهی جلبک پرورش می دهد و به خوبی از محصولات کشاورزی خود محافظت می کنند. میزان محافظت به حدی است که حتی موجودات دیگری که بیش از اندازه به مزرعه نزدیک شده باشند، مورد حمله قرار می گیرند. جلبک مورد علاقه آنها برای پرورش در مقایسه با گونه های دیگر از رقابت پذیری کمتری برخوردار است و اگر چنین محافظان وفاداری وجود نداشته باشند یافتن این جلبک دشوار است. در حقیقت، این جلبک در قلمرو حفاظتی دوشیره ماهی می تواند به بقای خود ادامه دهد.
سوسک های امبروزیا
سوسک های امبروزیا محصولات خود را درون درخت های پوسیده پرورش می دهند. تصور غلط رایج این بود که سوسک های امبروزیا از چوب تغذیه می کنند اما در حقیقت آنها تمام خاک اره را از محیط زندگی خود پاک می کنند. هنگامی که اتاقکی ساخته می شود سوسک ها مراقبت دقیق از قارچ های خود که هم لاروها و هم سوسک های بالغ از آنها تغذیه می کنند را انجام می دهند.
برخی گونه های مورچه از گله های شته به روشی مشابه با نگهداری گله های گاو و استفاده از شیر آنها توسط انسان بهره می برند. به جای شیر، شته ها شهد شیرینی تولید می کنند که مورچه ها از آنها تغذیه می کنند. مورچه ها مسافت های طولانی را برای مراقبت از شته های خود طی می کنند و اغلب آنها را به گونه ای برای تولید شهد آموزش می دهند که جمع آوری و خوردن آن آسان‌تر باشد. مورچه ها به طور معمول شته های خود را به مکان های جدید می برند و از آنها در برابر شکارچیان محافظت می کنند. همچنین، مورچه ها بال های شته های اهلی خود را برای جلوگیری از پرواز آنها قطع می کنند.
حلزون باتلاقی
حلزون های باتلاقی به طور معمول در جنوب شرقی آمریکا یافت می شوند و علاقمند به تغذیه از قارچی هستند که روی برگ های خشک علف ریسمانی رشد می کند. آنها با قطع برگ های علف ریسمانی محیطی مطلوب برای رشد قارچ مورد علاقه خود را فراهم می کنند. با استفاده از مدفوع خود، این حلزون های باهوش بر کوددهی زمین خود نظارت داشته و به رشد قارچ ها کمک می کنند.
عروس دریایی خالدار
شاید غیر قابل باور باشد اما حتی عروس دریایی نیز می تواند کشاورز باشد. عروس دریایی خالدار که به نام عروس دریایی تالاب نیز شناخته می شود غذای جلبکی را درون بافت های خود پرورش می دهد. طی روز، عروس دریایی خالدار به طور معمول در جهتی قرار می گیرد تا بیشترین میزان نور خورشید را دریافت کند و از رشد محصولات فتوسنتزکننده اطمینان حاصل شود. آنها بیشتر وقت خود را صرف دنبال کردن نور خورشید و رسیدگی به باغ داخلی خود می کنند.
انتهای پیام/
مورچه های برگ‌بُر
از آنجایی که مورچه های برگ‌بر به بریدن و جمع آوری برگ ها علاقمند هستند دیر زمانی باور بر این بود که آنها از برگ های جمع آوری شده تغذیه می کنند. اما در سال 1874 و با انتشار کتاب "یک طبیعت گرا در نیکاراگوئه" نوشته "توماس بلت"، مهندس معدن، همه چیز تغییر کرد. وی در این کتاب عنوان کرد مورچه ها از برگ ها به عنوان کود برای رشد گونه ای قارچ و تغذیه از آن استفاده می کنند. در حقیقت، مورچه های برگ‌بر قارچ پرورش می دهند و از آن تغذیه می کنند.
حق با بلت بود زیرا مورچه های برگ‌بر برگ های جمع آوری شده را نمی خورند و برای کشت قارچ روی آنها و تغذیه از قارچ ها مورد استفاده قرار می دهند.
موریانه ها
اگرچه موریانه ها به عنوان آفات خانگی در نظر گرفته می شوند اما برخی از پیچیده‌ترین جوامع در قلمرو حیوانات را شکل می دهند. بسیاری از گونه های موریانه باغبانان قارچ هستند. در حقیقت، پشته های غول پیکری که توسط برخی کلنی های موریانه ساخته می شوند سازه هایی پیچیده با دمای کنترل شده به منظور حفظ محیط رشد ایده آل برای منابع غذایی یعنی قارچ ها هستند.
دوشیزه ماهی
این کشاورزان چابک تنها ماهی هایی هستند که در حوزه کشاورزی نیز دست دارند. دوشیزه ماهی جلبک پرورش می دهد و به خوبی از محصولات کشاورزی خود محافظت می کنند. میزان محافظت به حدی است که حتی موجودات دیگری که بیش از اندازه به مزرعه نزدیک شده باشند، مورد حمله قرار می گیرند. جلبک مورد علاقه آنها برای پرورش در مقایسه با گونه های دیگر از رقابت پذیری کمتری برخوردار است و اگر چنین محافظان وفاداری وجود نداشته باشند یافتن این جلبک دشوار است. در حقیقت، این جلبک در قلمرو حفاظتی دوشیره ماهی می تواند به بقای خود ادامه دهد.
سوسک های امبروزیا
سوسک های امبروزیا محصولات خود را درون درخت های پوسیده پرورش می دهند. تصور غلط رایج این بود که سوسک های امبروزیا از چوب تغذیه می کنند اما در حقیقت آنها تمام خاک اره را از محیط زندگی خود پاک می کنند. هنگامی که اتاقکی ساخته می شود سوسک ها مراقبت دقیق از قارچ های خود که هم لاروها و هم سوسک های بالغ از آنها تغذیه می کنند را انجام می دهند.
برخی گونه های مورچه از گله های شته به روشی مشابه با نگهداری گله های گاو و استفاده از شیر آنها توسط انسان بهره می برند. به جای شیر، شته ها شهد شیرینی تولید می کنند که مورچه ها از آنها تغذیه می کنند. مورچه ها مسافت های طولانی را برای مراقبت از شته های خود طی می کنند و اغلب آنها را به گونه ای برای تولید شهد آموزش می دهند که جمع آوری و خوردن آن آسان‌تر باشد. مورچه ها به طور معمول شته های خود را به مکان های جدید می برند و از آنها در برابر شکارچیان محافظت می کنند. همچنین، مورچه ها بال های شته های اهلی خود را برای جلوگیری از پرواز آنها قطع می کنند.
حلزون باتلاقی
حلزون های باتلاقی به طور معمول در جنوب شرقی آمریکا یافت می شوند و علاقمند به تغذیه از قارچی هستند که روی برگ های خشک علف ریسمانی رشد می کند. آنها با قطع برگ های علف ریسمانی محیطی مطلوب برای رشد قارچ مورد علاقه خود را فراهم می کنند. با استفاده از مدفوع خود، این حلزون های باهوش بر کوددهی زمین خود نظارت داشته و به رشد قارچ ها کمک می کنند.
عروس دریایی خالدار
شاید غیر قابل باور باشد اما حتی عروس دریایی نیز می تواند کشاورز باشد. عروس دریایی خالدار که به نام عروس دریایی تالاب نیز شناخته می شود غذای جلبکی را درون بافت های خود پرورش می دهد. طی روز، عروس دریایی خالدار به طور معمول در جهتی قرار می گیرد تا بیشترین میزان نور خورشید را دریافت کند و از رشد محصولات فتوسنتزکننده اطمینان حاصل شود. آنها بیشتر وقت خود را صرف دنبال کردن نور خورشید و رسیدگی به باغ داخلی خود می کنند.
انتهای پیام/
