"علیرضا رئیسیان" تهیه کننده و کارگردان سینما در گفتگو با
خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران در خصوص نقش مکاتب سینمایی در تولید فیلمهای روشنفکری گفت: مکاتب سینمایی دارای دو بخش مربوط به سبکهای اروپایی مثل نئورئالیسم و هالیوود است؛ بخش اول آن با گذشت سالیان دراز جنبه کاربردی خود را از دست داده و بخش دیگر نیز در سینمای ایران اجرایی ندارد.
این کارگردان سینمای ایران با اشاره به سکولار بودن، بیاخلاقی و فمنیسم در اندیشه و فضای فیلمهای غربی یا آمریکایی بیان داشت: گاهی فیلمهای جشنوارهای ما از این فضا و اندیشه تبعیت میکنند که آگاهانه نبوده و بر اساس فرمولهای ظاهر است، اگر موردی هم در سینما وجود دارد بر اساس درک، نگاه و اندیشه شخص کارگردانان است.
رئیسیان اظهار داشت: در فیلمهای روشنفکرانه غرب جریان اومانیستی حاکم است و توانستهاند که برخی از فیلمهای سینمای ایران هم به این دلیل مطرح شوند و این ساخت و فضای اومانیستی بی ربط به مشکلات روزمره و اجتماعی ایران است.
استفاده از فرمولهای رایج در ساخت فیلمها توسط چند فیلمساز دلیل بر وجود آموزهها نبوده و نمیتوان در سینمای ایران از آموزهها گفت زیرا که نیاز به مطالعه، بررسی، تعمق و درک درست از مسائل است.
کارگردان «چهل سالگی» در خصوص رابطه میان سبکها و تأثیرات آن بر کارگردانان فیلمهای روشنفکری گفت: تئوریهای جدید بر اساس روانشناسی در بعد انسانی است که نیاز به مطالعه، تعمق و اتفاقات نمادگرایانه در ذات بشر دارد و فیلمساز باید انسان، هستی و روانشناسی را بشناسد تا بتواند آن را با زبان سینما تبیین کند.
وی با انتقاد از فیلمهای دینی و ارزشی عنوان کرد: فیلمهای ظاهراً دینی و ارزشی ما گاهی ناخواسته از اندیشه غرب تبعیت کرده و به دور از مطالعه هستند و خودآگاهی هم در آنها کاملاً درست نبوده و انطباق با زبان سینما ندارد.
رئیسیان در پایان گفت: در هر دو بخش دینی و غیر دینی کاستی وجود دارد و فضای روشنفکری در سینمای ایران به طور دقیق موجود نیست مگر برخی فیلمهای ایرانی که در جشنوارههای خارجی به نمایش در میآیند که آن هم عمق زیادی ندارند.
انتهای پیام/