به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران جام جم در گزارشي نوشت :روزگاران نه‌چندان دور مادرها و مادربزرگ‌های ما اگر می‌خواستند روزی به سلمانی بروند و صورتشان را که رنگ هیچ پودر و کرمی ‌را نمی‌دید، به دست بند و اصلاح بسپارند، حتی خجالت می‌کشیدند به شوهران خود بگویند نزد مشاطه‌گر می‌روند.

آنها آن زمان چادر سر می‌کردند و می‌گفتند: «من می‌روم جایی»‌ و وقتی بر می‌گشتند، پوست سرخ شده‌شان نشان می‌داد کجا رفته‌اند. آخر، قدیمی‌تر‌های ما شرایطی متفاوت با امروز داشتند و این‌طور نبود که هر کسی و در هر سن و سالی به آرایشگاه برود. دخترها قبل از ازدواج حق نداشتند آرایش کنند و فقط هنگام ازدواج صورت آنها اصلاح می‌شد و ابروهایشان فرم می‌گرفت. اما بعد از ازدواج هم این‌طور نبود که زنان بی‌محابا‌ آرایش کنند یا به سلمانی بروند. در آن زمان زنان خانواده در اول ماه و هنگامی ‌که شوهرانشان در منزل نبودند، دور هم جمع می‌شدند و آرایشگر را به منزل دعوت می‌کردند.

در این مراسم نباید هیچ حرف تلخی بخصوص وقتی‌ زن آرایشگر مشغول ‌کار بود، زده می‌شد. آمد دست زن آرایشگر خیلی مهم بود و همه تاکید داشتند ‌ باید دستش سبک باشد تا این کار برایشان شگون داشته باشد.

زمان گذشت و پیش رفت و اوضاع بتدریج تغییر کرد‌. دیگر زنان آرایشگر به منازل نمی‌آمدند و آرایشگاه‌های زنانه به خارج از خانه‌ها منتقل شد. در آن زمان هم مدارس دخترانه مانع از آن می‌شدند که دختران با صورتی اصلاح شده و ابروهای دست خورده وارد مدرسه شوند.

در همین زمان بود که تمام ابهت آرایشگر و آرایشگاهش به مدرکی بود که توی یک قاب درست و حسابی، بالای آینه‌ها و چراغ‌ها می‌درخشید. کمپانی‌های بزرگ آرایشی تا اوایل دهه 60 هم در ایران نمایندگی‌های فعالی داشتند که به شکل مرتب، کلاس‌های آموزشی برپا می‌کردند. مدرک گذراندن این دوره‌ها اعتبار زیادی داشت زیرا گرفتن دیپلم از این شرکت‌ها ساده نبود؛ شش ماه آموزش جدی و امتحانات پایان دوره سفت و سخت، نمی‌گذاشت کسی بسادگی مدرک بگیرد.

حالا هم شرایط مشتریان فرق کرده و هم رفتار آرایشگران، حالا دختران جوان دیگر مانند مادربزرگ‌های ما از سرخاب و سفیداب خود خجالت نمی‌کشند و تا یک ساعت جلوی آینه نایستند از خانه بیرون نمی‌روند.

آرایشگاه‌های امروزی هم با مدارک رنگارنگ رونق یافته است و مدارکی که معلوم نیست کدام به کدام برتری دارد، بر در و دیوار آرایشگاه‌ها دیده می‌شود.

حالا دیگر خدمات چه در آرایشگاه‌های مردانه و چه در آرایشگاه‌های زنانه متنوع شده است.

فراتر از این تخلفاتی هم در آرایشگاه‌ها دیده می‌شود که ‌باید افراد مراقب باشند. بسیاری از تخلفات در آرایشگاه‌های بدون مجوز انجام می‌شود؛ به طور مثال آرایشگری در منزل مسکونی‌اش آرایشگری می‌کند. با این حال حتی در آرایشگاه‌های مجاز هم مسائلی است که باید رعایت آنها مد نظر باشد زیرا انتقال بیماری‌ها از طریق آرایشگاه امری جدی است که نادیده گرفته می‌شود.

بیماری‌های قابل انتقال در آرایشگاه‌ها شامل بیماری‌های خونی و پوستی است.

بیماری‌های پوستی مانند بیماری‌های قارچی و جوش‌های پوستی که با وسایلی مانند شانه، برس و حوله آلوده انتقال می‌یابد. از مهم‌ترین قارچ‌های پوست، قارچ کچلی است. از بیماری‌های قابل انتقال از طریق آرایشگاه‌ها می‌توان به ایدز، هپاتیت‌های B و C، زگیل، عفونت‌های قارچی و باکتریایی و بعضی بیماری‌های واگیردار اشاره کرد که بعضی از آنها حتی خطر مرگ دارد.

علت انتقال بیماری از طریق آرایشگاه‌ها معمولا بریدگی‌های جزئی است که هنگام آرایش مو یا ناخن پیش می‌آید. براثر فعالیت‌هایی مانند بند انداختن، پوست افراد نازک می‌شود و منافذ پوستی هم باز می‌شود و احتمال انتقال بیماری‌های پوستی افزایش می‌یابد.

اما مهم، رعایت بسیاری از مسائل از جانب آرایشگر و مشتری است که می‌تواند مانع‌ انتقال بیماری‌ها شود، از جمله این عوامل تمیز بودن سرشویی‌هاست که عامل مهمی‌ در جلوگیری از انتقال بیماری‌های پوست و مو و ‌ قارچی است.

ویروس‌ها یکی دیگر از مشکلات پوستی است که ممکن است از طریق آرایشگاه‌ها منتقل شود؛ مثلا زگیل ممکن است از این طریق منتقل شود و چون در سنین بالاتر زگیل‌هایی هم که به‌وجود می‌آیند مقاوم‌تر هستند، ممکن است در صورت بروز براحتی قابل درمان نباشند و به درمان‌هایی نظیر لیزر، فریز کردن یا دارو نیاز داشته باشند. حتی ممکن است بیماری‌های ساده‌ای مانند تبخال در صورت یا بدن آرایشگر یا حتی در محلی که قابل دیدن نیست، وجود داشته باشد و در تماس با پوست سالم منتقل شود.

داشتن مژه‌های پرپشت و بلند آرزویی است که بسیاری از زنان و شاید برخی‌ مردان را وسوسه می‌کند تا با اکستنشن مژه این آرزو را برای مدتی محقق کنند.

اما این زیبایی زودگذر است و دردسر خاص خود را دارد. سحر باقری که به کار آرایشگری مشغول است در این باره می‌گوید: کاشت یا چسباندن مژه به‌خاطر استفاده از موادی خاص می‌تواند باعث به وجود آمدن حساسیت شده و در نتیجه دور پلک دچار التهاب شود. از طرف دیگر چون به هر حال مژه مصنوعی یک جسم خارجی است، می‌تواند ریسک انتقال بیماری‌ها و عفونت‌ها را افزایش دهد و نکته سوم آسیبی است که این مژه‌های مصنوعی به مژه‌های طبیعی می‌زنند، یعنی فشاری که به خاطر چسباندن یا کاشت مژه به فولیکول‌ها و ریشه مو می‌آید، می‌تواند به ریشه‌ها آسیب بزند و باعث شود دیگر رشد خوبی نداشته باشد.

وی می‌افزاید: چسب قوی این مژه‌ها حساسیت‌زاست و باعث ریزش آن می‌شود. برای بیشتر افرادی که به‌طور موقت مژه می‌گذارند از چسب خاص و مواد پاک‌کننده‌ای استفاده می‌شود که بسیار قوی است و در صورت مهارت نداشتن آرایشگر یا کوچک‌ترین خطای او، چشم را بشدت می‌سوزاند.

بسیاری از آرایشگران تنها درباره اضافه کردن مژه‌ها تبلیغ نمی‌کنند، بلکه پا را فراتر گذاشته و به مشتریان خود انواع روش‌های اکستنشن یا همان اضافه و بلند کردن موی سر را پیشنهاد می‌کند. این روش آرایشی در ابتدا بسیار زیباست بخصوص برای خانم‌هایی که از کم‌پشتی موهای خود رنج می‌برند، اما هنوز به یک ماه نرسیده که مصیبت شروع می‌شود. در این روش به‌‌دلیل چسباندن موهای اضافه به موی سر که به روش‌های مختلف از جمله استفاده از رینگ یا بافت صورت می‌گیرد نه‌تنها مو آسیب می‌بیند، بلکه به‌دلیل سختی شست‌وشوی موها و ماندن موهای زائد، موهای سرچنان به هم پیچیده می‌شوند که راهی جز کوتاه کردن آنها باقی نمی‌ماند.

راضیه ساوری، اکستنشن کار، در این باره می‌گوید: این کار ریسک زیادی دارد. معمولا مشتریان و برخی از آرایشگر‌ها فکر می‌کنند ریشه موهای سر نسبتا قوی است و در نتیجه چسباندن موی اضافه آسیبی به موها نمی‌زند، ولی همین موهای اضافه می‌توانند کشش نسبتا زیادی در ریشه مو ایجاد کنند و باعث ریزش مو شود.

وی می‌افزاید : به‌طور کلی هر نوع کشیدن موها از بستن تا اکستنشن زیاد می‌تواند به ریشه‌ها آسیب بزند و در نتیجه بتدریج موها ریزش پیدا می‌کند، وقتی این ریزش تکراری شود ‌ممکن است دیگر در آن منطقه مویی رشد نکند.

این روزها استفاده از شوینده‌های دستشویی و ظرفشویی ناخن‌ها را بسیار خشک می‌کند و خانم‌ها تشویق می‌شوند ‌ ناخن بکارند تا هم آسیب‌های آن را بپوشانند و هم ناخن‌هایشان دیرتر بشکند.

باقری، آرایشگر می‌گوید: فراموش نکنید که وضع ناخن مشکل دار با کاشت ناخن وخیم‌‌تر می‌شود و کسی که بیماری ناخن بخصوصی دارد باید اول با مراجعه به پزشک متخصص پوست این مشکل را حل کند.

وی می‌افزاید: آرایشگر برای کاشت ناخن حتما باید از محلول‌های ضدعفونی و ضدقارچ معتبر استفاده کند، توجه داشته باشید ‌ آرایشگر قبل از شروع کار تمام ابزارش را ضدعفونی کند و با سوهان و ابزار مانیکور کوتیکول ناخن را نتراشد زیرا این لایه محافظ ناخن است و در صورت برداشتن آن احتمال عفونت قارچی و باکتریایی ناخن بیشتر می‌شود.

اما کاشت ناخن نیز همانند کاشت مژه دارای عوارض است و می‌تواند برای انگشتان خطراتی خاص داشته باشد؛ یکی از این خطرات احتمال به وجود آمدن حساسیت و ملتهب شدن پوست اطراف ناخن است و دوم فشار وارد شده به ناخن برای کاشت می‌تواند به ریشه و بافت‌های اطراف آن آسیب بزند و در نتیجه دیگر ناخن شما مانند گذشته رشد خوبی نداشته باشد. دیگر این که بافت‌های اطراف ناخن آسیب‌دیده می‌تواند باعث ورود عفونت‌های قارچی یا باکتریایی شود و فرد دچار التهاب قارچی یا باکتریایی دور ناخن برای مدت طولانی شود.

توجه داشته باشید چسب‌هایی که برای استحکام ناخن‌های مصنوعی به کار می‌رود، باعث نرسیدن هوا به ناخن‌ها شده، به مرور زمان، ناخن‌ها را از حالت طبیعی خود خارج و خشک می‌کند. از عوارض دیگر این چسب‌ها می‌توان به ناصافی و تغییر شکل ناخن، خالی شدن ناخن‌های طبیعی، سوراخ شدن، چروکیدگی، شکنندگی و خرد شدن ناخن، شکاف و ترک ناخن، بد رنگی ناخن، کنده شدن لبه آزاد ناخن از بستر آن، خط خط شدن، پوسته ریزی و تغییر بافت ناخن اشاره کرد که امکان باقی ماندن آنها تا آخر عمر روی ناخن فرد وجود دارد. همچنین به‌دلیل حل شدن لایه محافظ ناخن به وسیله این چسب‌ها، ناخن‌ استحکام خود را از دست می‌دهد، نرم و آسیب‌پذیر می‌شود و میکروب‌ها خصوصا عفونت‌های قارچی براحتی وارد لایه زیرین ناخن می‌شوند.

در عین حال ناخن کاشته شده در صورت شکستن ناگهانی، آسیب جدی‌تری را برای فرد به‌دنبال دارد، زیرا مواد مصنوعی مورد استفاده برای کاشت ناخن روی لایه‌ای متشکل از یک ردیف سلول، چنان محکم چسبیده‌اند که اگر براثر ضربه یا کشیدگی ناگهانی شکسته یا کنده شوند؛ بافت زیر ناخن شامل پوست و گوشت و عروق نیز همراه با آنها جدا می‌شوند.

شاید هنوز خیلی‌ها ندانند‌ میکروپیگمنتیشن و قرینه‌سازی چه معنایی می‌دهد، اما همه دیگر به واژه تاتو آشنایی دارند. اگر اهل آرایشگاه رفتن باشید حتما از ‌هاشور ابرو، خط لب و خط چشم دائمی‌، رژلب دائمی‌ و... که آرایشگران در سالن‌های آرایشی به مشتریان پیشنهاد می‌دهند خبر دارید اما مطمئنا معایب زیبایی با این روش‌ها را کمتر شنیده‌اید.

در این شکل مدرن خالکوبی با استفاده از قلم فلزی تاتو صورت می‌گیرد جدا از احتمال انتقال بیماری‌های عفونی از جمله سل، جذام، سیفلیس، ایدز و هپاتیت نوع B و C از طریق قلم فلزی آلوده، عوارض حساسیتی چون اگزما، تورم و خارش مکرر، ایجاد ‌کلویید‌ و بافت اضافه در ناحیه تزریق مشتری را تهدید می‌کند.

رنگ‌هایی که در این روش به‌کار گرفته می‌شوند رنگ‌هایی شیمیایی است که نظارت چندانی بر استفاده از این رنگ‌ها در مراکز زیبایی وجود ندارد. از سوی دیگر، احتمال عفونت و حساسیت در این روش بسیار زیاد است که هرگز به آن اشاره‌ای نمی‌شود.

دکتر زهره نیکبخت، متخصص پوست و مو با اشاره به رواج انواع و اقسام ‌تاتو‌ در میان جوانان، زنان و مردان می‌گوید: استفاده از رنگ‌های غیراستاندارد و غیراستریل، به انواع آلرژی‌های زودرس و عفونت‌های باکتریال منجر می‌شود.

این متخصص پوست و مو و جراحی لیزر، آلرژی به رنگ‌های تاتو در لب و بویژه چشم را از انواع آلرژی‌های خطرناک عنوان کرده و می‌افزاید: ابتلا به ایدز، هپاتیت و تبخال از بدترین عوارض این عمل به‌شمار می‌رود.

از سوی دیگر، این متخصص پوست ومو، پاک کردن تاتو (انواع خالکوبی) را در آرایشگاه‌های زنانه خطرناک دانسته و به افرادی که به هر دلیلی در چهره و روی بدن خود، این کار را انجام داده‌اند، هشدار می‌دهد خالکوبی‌های خود را در مراکز معتبر پاک کنند.

به گفته دکتر نیکبخت، این افراد بدون علم پزشکی و با استفاده از رنگ‌های اسیدی، رنگ پوست را سفید و لایه‌های رنگ تیره تاتو را به اعماق پوست هدایت می‌کنند. یکی دیگر از عوارض تاتو، حساسیت پوست به مواد رنگی استفاده شده در آن است، اگر این مواد از رنگ قرمز (ترکیبات جیوه) یا رنگ زرد تشکیل شده باشد؛ وقتی فرد در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، دچار حساسیت می‌شود.

نکته آخر هم این‌که اگر شخص به هر دلیلی اصرار به تاتو دارد باید از رعایت اصول بهداشتی در آرایشگاه مطمئن باشد و حتما از بروشور رنگ مورد استفاده (شامل تاریخ تولید، انقضا، بارکد شرکت تولیدکننده، ترکیب‌های تشکیل‌دهنده) عکس تهیه کند و نزد خود نگه دارد تا در صورت نیاز به پاک کردن به پزشک خود نشان دهد.

مد چه کارها که نمی‌کند، زمانی سرخ و سفیدی مد بود و حالا همه می‌خواهند ‌ برنزه به نظر برسند. برای همین در بسیاری از آرایشگاه‌ها به مشتریان پیشنهاد امتحان سولاریوم داده می‌شود. سولاریوم نه تنها خطرناک و سرطان زاست بلکه در کشور ما انجام آن قانونی نیست. سازمان بهداشت جهانی ضمن هشدار در مورد این که برنزه کردن پوست با نور مصنوعی به اندازه سیگار کشیدن کشنده است، این کار را در فهرست یکی از خطرناک‌ترین عوامل ابتلا به سرطان قرار داده است.

افراد توجه داشته باشند که مصرف برخی داروها و همچنین برخی مواد و کرم‌های مالیدنی ـ مثلا آبلیمو یا کرفس ـ به پوست که در سالن‌ها توصیه می‌شود احتمال سوختگی پوست در سولاریوم را افزایش می‌دهد.

آرایشگاه‌های زنانه حالا آن‌قدر برای خودشان همه فن حریف شده‌اند که برخی‌هایشان پا در کفش پزشکان هم کرده‌اند! آنها حالا دیگر فقط روی درآمد آرایشگری حساب نمی‌کنند و در کنار آن تلاش می‌کنند با ارائه برخی خدمات خاص، مشتری‌های جدیدی برای خود دست و پا کنند.

یکی از این موارد سوراخ کردن گوش است. اصولا سوراخ کردن گوش باید با رعایت نکات استریل و بهداشتی و در مطب پزشک یا پزشک متخصص پوست انجام شود و بهتر است این عمل در آریشگاه‌ها انجام نگیرد اما مهم‌تر از آن پیرسینگ (سوراخ کردن) لاله گوش کار مورد تائیدی نیست زیرا لاله گوش تماما از غضروف تشکیل شده و فاقد رگ خونی است، بنابراین در صورت عفونت و التهاب روند بهبود‌ کندی دارد .

پیرسینگ لب نیز به دلیل بزاق دهان و خوردن غذا محل مناسبی برای رشد میکروب‌ها و باکتری‌هاست و براحتی میکروب‌ها را وارد پیرسینگ کرده و موجب عفونت و به‌وجود آمدن اسکار (اثر زخم) در صورت می‌شود. همچنین در ناحیه ناف به‌دلیل بافت چربی شکم و تعریق، مشکلات بهداشتی فراوانی را باعث می‌شود و عوامل میکروبی را به پیرسینگ منتقل کرده و به همین جهت، التهاب ایجاد شده و عفونت می‌کند و آنچه باقی می‌ماند جای زخم روی صورت یا بدن است.

پاکسازی پوست نیز یکی دیگر از اعمال پزشکی است که آرایشگران در آن دخالت می‌کنند. این روش برای افرادی ابداع شده که جوش‌های زیرپوستی آنها به درمان دارویی جواب نداده است. پاکسازی باید با مواد و دستگاه‌های بخصوصی در مطب متخصص پوست انجام شود و این‌که آرایشگر با چرب زبانی برایتان توضیح دهد که چطور این جوش‌ها را برایتان خارج می‌کند نباید شما را به انجام این روش تخصصی در آرایشگاه قانع کند.

در عین حال پاکسازی مرحله دوم و متوالی درمان دارویی است. اگر شخص در قدم اول بخواهد پوستش را پاکسازی کند متحمل درد شدیدی می‌شود و نکته دیگر این‌که متخصص پوست بعد از انجام پاکسازی، درمان دارویی موضعی را برای جلوگیری از بازگشت این جوش‌ها تجویز می‌کند.

بنابراین این عمل کلا در حوزه تخصصی و مهارت یک آرایشگر نیست. به لحاظ قانونی نیز نباید در آرایشگاه‌ها پاکسازی پوست انجام شود ،چون از آنجا که در پاکسازی، جوش‌های زیرپوستی فرد تخلیه می‌شود احتمال دارد به بافت‌های پوست آسیب برسد و چون وسایل آرایشگاه‌ها بخوبی استریل نمی‌شود احتمال انتقال بیماری‌ها به وجود می‌آید.

بوتاکس، سم تصفیه و رقیق شده‌ای است که از باکتری‌ای به نام ‌کلستریدیوم بوتولینوم‌ به‌دست می‌آید. تزریق این سم با جلوگیری از انتقال ‌استیل کولین‌ از عصب به عضله و فلج کردن عضلات، باعث صاف شدن چین و چروک‌ها و کاهش خطوط بین ابروها و دور چشم می‌شود که در بعضی آرایشگاه‌ها این عمل بدون مجوز انجام می‌شود.

دکتر مجتبی امیری، عضو هیأت علمی‌ دانشگاه تهران دراین باره می‌گوید: تزریق بوتولیسم توسط فرد غیرمتخصص یا با داروی تقلبی در اطراف چشم عوارضی نظیر دوبینی، افتادگی پلک، عفونت چشمی‌ و... را به‌دنبال خواهد داشت.

وی با اشاره به این‌که استفاده از بوتاکس باید توسط پزشک متخصص انجام شود، می‌گوید: باید دانست ‌ اگر بوتاکس در مکان‌هایی غیربهداشتی نظیر آرایشگاه‌ها انجام شود، عوارض جبران‌ناپذیری را از جمله ورم‌هایی در قسمت‌های چشم، لب و صورت در پی دارد و گاهی ممکن است عضلات تنفسی را به خطر اندازد که حتی گاه باعث مرگ و میر می‌شود.

استفاده از لنزهای رنگی در آرایشگاه‌ها نیز یکی از دخالت‌های آرایشگران در امور پزشکی محسوب می‌شود. لنزهای تماسی رنگی، از محصولاتی است که با هدف اصلاح عیوب انکساری چشم تولید می‌شود، اما امروزه بیشتر استفاده زیبایی پیدا کرده و به رغم عوارض فراوان، بشدت مورد توجه جوانان ایرانی قرار دارند.

خراش‌های قرنیه، التهابات حساسیتی ملتحمه، زخم‌های عفونی قرنیه و رگ آوردن اطراف قرنیه از عوارض ناشی از لنزهای تماسی است؛ این در حالی است که اگر عامل عفونی قرنیه، میکروب ‌سودومونا‌ یا ‌آمیب باشد؛ باعث عفونت شدید و حتی از دست رفتن کامل چشم می‌شود.

اما فراتر از این اعمال ساده آرایشی موارد دیگری هم در آرایشگاه‌ها صورت می‌گیرد که باید در مورد آن مراقبت کافی را به عمل آورد که از جمله آن رنگ مو و دکلره کردن مو‌ست. مواد دکلره‌کننده با شکستن لایه کوتیکول مو به داخل آن نفوذ می‌کنند و به این ترتیب آرایشگر می‌تواند در مرحله بعدی رنگ موی دلخواه مشتری را برای او ارائه دهد. توجه داشته باشید ‌ مو بافتی مرده است و بدن نمی‌تواند آن را تغذیه یا آبرسانی کند، بنابراین اگر مواد دکلره درجه 2 و 3 که خیلی قوی است برای فردی که موی خیلی خشکی دارد استفاده شود و آب بافت موی او کاملا تخلیه شود این مو دیگر به هیچ وجه قابل ترمیم نیست و باید آن را دور ریخت.

اگر رنگ موی بخصوصی نیاز به دکلره قوی دارد و شما هم موهایی سست دارید بهتر است سلامت موهایتان را به خطر نیندازید. بعلاوه فرمول بسیاری از رنگ‌های فانتزی طوری است که دوام چندانی روی مو ندارند و با چندبار شستن، جلا و زیبایی اولیه خود را از دست می‌دهند. درست تصمیم بگیرید و گول تبلیغات را نخورید.

فر دائمی، موی صاف را مواج و فرفری می‌کند. ماده فر، پیوندهای شیمیایی را در موهای صاف می‌شکند و باعث ایجاد فر در مو می‌شود. این عمل می‌تواند مو را تخریب کند. موها نباید بیش از هر سه ماه یکبار در معرض محلول فر قرار گیرند. اگر مایع فر برای مدت طولانی روی مو بماند، بسیار قوی‌تر عمل می‌کند و موها را خشک، بد رنگ و شکننده می‌کند. امکان تخریب پوست سر هم وجود دارد.

کراتینه کردن مو نیز از روش‌هایی است که موها را از حالت فر و وز درآورده و صاف می‌کند، اما کراتینه کردن موها با خطراتی همراه است و مشتری‌های کراتینه کردن مو باید با این خطرات بالقوه آشنایی داشته باشند. هنگام کراتینه کردن موها، محلولی روی موها استعمال می‌شود که کراتین با موها ممزوج شده و آسیب‌های کوتیکول مو ترمیم می‌شود.

کراتین موجب براق شدن و کاهش وز مو می‌شود اما به‌طور مستقیم باعث صاف شدن موها نمی‌شود. پس از آن‌که محلول کراتین استعمال شد، محلولی از مواد شیمیایی روی موها به کار برده می‌شود که با تغییر دادن نیمه دائمی ‌ساختار مو موجب صاف شدن می‌شود. مواد اصلی این محلول، فرمالدیید است که یک ماده شیمیایی خطرناک و سرطان‌زاست و موجب می‌شود درمان‌های کراتینه از نظر بسیاری از متخصصان جایز دانسته نشود و خطرناک محسوب شود.

اپیلاسیون نیز یکی از موارد آرایشی است که توجهی چندانی به بهداشت آن نمی‌شود، اما لازم است درباره آن دقت کافی صورت گیرد. آرایشگر باید از دستگاه هیتر که موم را تا دمای مشخصی داغ می‌کند و خاموش می‌شود، استفاده کند.

بعلاوه اگر بهداشت ظروف مصرفی رعایت نشود و آرایشگر کاردک موم را برای هر مشتری مستقیم به ظرف موم بزند، بیماری‌های ویروسی مانند زگیل از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.

آرایشگر باید موم را از مخزن اصلی وارد ظرفی یکبار مصرف کند و با قاشقک مجزا برای هر نفر آن را به بدن بزند. سپس ظروف و حوله یکبار مصرف و زیرانداز هر مشتری را دور بریزد. همچنین مسئول انجام اپیلاسیون باید قبل از شروع کار برای هر مشتری دست‌هایش را بشوید و برداشتن موها را با حوصله انجام دهد زیرا کندن شتابزده موها احتمال آسیب و ایجاد جوش را بیشتر می‌کند.

متاسفانه در سالن‌های شلوغ، موم را روی شعله مستقیم گاز داغ می‌کنند تا به خاطر گرمای آن لایه‌ای نازک از موم به پوست منتقل شود و ضمن کاهش مواد مصرفی و هزینه‌ها، موها به طور کامل زدوده شوند. در این صورت پوست دچار قرمزی، تاول و سوختگی می‌شود.

واکس صورت نیز یکی از کارهای معمول است که در آرایشگاه‌ها صورت می‌گیرد و خانم‌هایی که موهای پرپشتی در ناحیه صورت دارند، برای زدودن این موها از واکس صورت که نوعی موم مخصوص صورت است استفاده می‌کنند. توجه داشته باشید ‌ در مورد این مواد هم باید از ظروف یکبار مصرف مجزا برای هر فرد استفاده شود. متاسفانه برخی آرایشگرهای سودجو مومی ‌که از صورت مشتری می‌کنند، به‌طور پنهانی دوباره داغ می‌کنند و برای مشتری دیگری به‌کار می‌برند. حتما توجه کنید که آرایشگر قرص جامد موم صورت را مقابل چشمان خودتان ذوب کند.

راه‌حل چیست و چه باید کرد. مسلما این موارد در بسیاری از آرایشگاه‌ها رعایت نمی‌شود. پس چه کنیم؟

دکتر ماندانا افشاریان، عضو هیات علمی ‌دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه راه‌حل پیشگیری از بیماری‌های عفونی در آرایشگاه‌ها را همراه داشتن وسایل شخصی بهداشتی می‌داند و می‌گوید: آرایشگران نیز باید همواره دست‌های خود را شسته یا از دستکش استفاده کنند و وسایل مورد استفاده‌ای را که با پوست و موی افراد در تماس است، بخوبی ضدعفونی کنند و مردم این کارها را از آنها مطالبه نمایند.

این متخصص بیماری‌های عفونی، استفاده از الکل و حرارت را دو روش موثر در ضدعفونی کردن وسایل و لوازم آرایشگاه‌ها عنوان کرد.

از همه اینها که بگذریم باید بگوییم خداوند مهربان زیباست و زیبایی را دوست دارد، اما هر چیز طبیعی‌اش زیباتر است. استفاده از مواد شیمیایی شاید به‌طور موقت ما را زیبا کند، اما پدر پوست و جوانی‌مان را درمی‌آورد. به جوانی و زیبایی طبیعی خود آسیب نزنیم.

انتهاي پيام/