کافه کتاب/4
سعید بیابانکی: زندگی بدون قلم و کتاب معادل مرگ است
نويسنده «سکته ملیح» گفت: زندگی بدون قلم و کتاب به معادل مرگ من است.
باشگاه خبرنگاران- نسرين خداياري؛ سعید بیابانکی که در سال 1370 رد پایی در برف را به نگارش درآورده و نام خود را در عرصه شعر کشور به ثبت رسانده امروز به بهانه اتمام نگارش مجموعه شعر یلدا مهمان ما شده تا لبخندهای مستند را از برای روحیه‌ی طنز پردازانه‌اش به ما ارائه دهد حال پای صحبت او می‌نشینیم تا ببینیم که این روزها در چه حال و هوایی به سر می‌برد.
*آقای بیابانکی چه سالی به دنیا آمدید و چند سالتونه؟
من متولد سال 1347 هستم.
*اولین کارتون چی بوده؟
مجموعه شعر رد پایی در برف که سال 1370 چاپ شد.
*روزنامه چقدر می‌خونین و چقدر خودتون را در قابل اخبار روز مسئول می‌دونید؟
روزنامه را گاهی نیم ساعت در روز می‌خوانم ما در اصل مایه کار و شعر خودمان را از اجتماع می‌گیریم.
*خانواده نسبت به سبک زندگیتان چه احساسی دارند؟
خانواده به سبک زندگی من بسیار علاقمندند.
*وقتی دلتون می گیرده چیکار می‌کنید؟
معمولا موسیقی گوش می‌دهم.
*نوشتن یا کتاب چه کسی را بیشتر از همه می پسندید؟
نوشته‌های دکتر شریعتی، جلال ال احمد ،قیصر امین پور و اخوان ثالث را بیشتر می‌پسندم.
*زندگی بدون قلم و کتاب را چطور تعریف می‌کنید؟
زندگی بدون قلم و کتاب به معادل مرگ من است.
*چه کسی الگوی شما بوده؟
الگوی من برای زندگی مادرم و برای شعر اولین استادم یعنی استاد اصغر خواسته است.
*دوست دارید مثل کی باشید؟
دوست دارم مثل خودم باشم چون هر فرد دیگری هم مایل است که خودش باشد.
*شده که دچار یاس فلسفی در مورد خوندن و نوشتن بشین؟
نه چون اکثر کتابهای مایوس کننده را داشته و خوانده‌ام ولی هیچوقت دچار چنین حسی نشده‌ام.
*برای شاگردان کارورزان و مخاطبان خودتون چه توصیه‌هایی دارید؟
یکی باید به من توصیه کند چون من در حد توصیه کردن نیستم اما توصیه‌ای که از استادانم آموخته‌ام این است که انسان بدون معلم و کسی که به او چیزی بیاموزد انسان برجسته‌ای نمی‌شود اکثر شاعران امروز به اینکه معلمی نداشته‌اند افتخار می‌کنند و من باید به آنها بگویم هیچ کس بدون معلم شاعر نمی‌شود.
*وضع کتابخوانی در مملکت ما چطور است؟
وضع کتابخوانی در مملکت ما اصلا خوب نیست و بهتر است بگوییم که در و داغون است.
*اگر کسی از شما کتاب بخواد بهش می دید؟
من معمولا کتاب به کسی نمی‌دهم به این دلیل که اگر این کار را بکنم آن شخص کتاب مورد نظرش را نمی‌خرد و به این ترتیب به چرخه نشر کشور آسیب وارد می‌شود.
*چند نویسنده‌ای که فکر می کنید حیف است کاراشون رو نخوانید چه کسانی هستند؟
در حوزه داخلی و ادبیات داستانی باید بگویم کتابهای رضا امیرخانی، شهید مطهری و دکتر علی شریعتی بهترین کتابهایی هستند که حتما باید خوانده شوند.
*اگر جای وزیر ارشاد بودید در خصوص کتاب و نشر آن چه می‌کردید؟
سعی می‌کردم به کتابهای ضعیف بیخودی مجوز ندهم چون چاپ هر کتاب ضعیفی معادل نابودی یک درخت است.
*مشوق شما برای کتاب خوانی و نویسندگی کیست؟
مشوقانی که مرا خیلی تشویق کرده‌اند استاد خواسته، مادر و برادرم هستند.
*شده تا بحال کتابی بنویسید که بخاطر چیزی غیر از دلتون باشه؟
بله من کار سفارشی هم انجام دادم اما اکثر این کارها را دوست داشته‌ام در اصل اگر کاری را دوست نداشته باشم نمی‌نویسم.
*چند کلمه می‌گم تا نظرتون را در باره آن بگید.
کتاب: هم زبان بی زبان
سانسور: صد راه آزادی
تلویزیون: با حرف کم سواد
قلم: عشق من
نویسنده: جامی پر از خون دل
*از چه زمانی نوشتن را شروع کردید؟
تقریبا از 16،17 سالگی قلم به دست گرفتم.
*آیا از طرف مسئولان حمایتی دیده‌اید؟
کم و بیش حمایت‌هایی دیده شده اما این حمایتها به اندازه‌ای نبوده که ما را راضی کند.
*چه تعریفی از اهالی قلم دارید؟
اهالی قلم شکل دهندگان افکار عمومی هستند.
*نظر شما درباره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران چیست؟
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران یک اتفاق فرهنگی است که ما هر سال منتظر آن هستیم تا با مخاطبانمان روبرو شویم.
انتهای پیام/
