به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاری فرانسه، احزاب مختلف انگلیس مذاکرات برای تشکیل کابینه را از صبح روز جمعه آغاز خواهند کرد و چند احتمال برای تشکیل کابینه وجود دارد با این حساب که حزبی که بیشترین تعداد کرسی را به دست آورد، ضرورتا تشکیل دهنده کابینه نخواهد بود. چهار سناریوی موجود از این قرار است:
1- تشکیل دولت ائتلافی بین محافظه کاران و لیبرال دموکراتها: این دو حزب از سال 2010 کابینه ائتلافی به ریاست دیوید کامرون تشکیل داده اند. نیک کلگ، رئیس حزب لیبرال دموکرات اعلام کرده است ابتدا با حزبی که بیشترین کرسی را در کابینه آینده به دست آورد مذاکره خواهد کرد. نظرسنجی ها نشان می دهد حزب محافظه کار کرسی های بیشتری به دست خواهد آورد ولی هیچ تضمینی وجود ندارد که محافظه کاران و لیبرال دموکرات ها بتوانند 326 کرسی مورد نیاز برای کسب اکثریت را به دست آورند. در این حالت احتمالا دارد حزب وحدت خواه ایرلند شمالی که احتمالا 9 کرسی به دست خواهد آورد، خلأ موجود را پر کند.
2- تشکیل دولت اقلیت حزب محافظه کار: در صورتی که محافظه کاران تعداد کافی کرسی به دست آورند (دست کم290 کرسی به گفته کارشناسان) می توانند تصمیم به تشکیل دولت اقلیت بگیرند. در این حالت آنها به تنهایی حکومت خواهند کرد ولی برای به تصویب رساندن طرح هایشان در پارلمان از حمایت محدود دیگر احزاب برخوردار خواهند شد. لیبرال دموکرات ها و وحدت طلبان ایرلند شمالی از شرکای احتمالی به حساب می آیند.
3- تشکیل دولت اقلیت حزب کارگر: حزب کارگر نیز ممکن است برای تشکیل کابینه اقلیت اقدام کند و حامیان بیشتری خواهد داشت ولی این کابینه نیز شکننده خواهد بود. حزب کارگر حتی اگر تعداد کرسی های کمتری نسبت به حزب محافظه کار به دست آورد می تواند با تضمین آراء حزب ملی گرای اسکاتلند که احتمالا به سومین حزب بزرگ در پارلمان تبدیل خواهد شد، محافظه کاران را پشت سربگذارد. اد میلیبند، رئیس حزب کارگر گفته است هیچ ائتلاف رسمی با حزب ملی گرای اسکاتلند که چپگراتر است تشکیل نخواهد داد ولی ائتلافی محدود امکان پذیر است.
4- تشکیل ائتلاف حزب کارگر و لیبرال دموکرات ها: حزب کارگر اگر برخلاف وعده اش برای تشکیل ائتلاف به سراغ حزب ملی گرای اسکاتلند نرود، احتمال دارد از لیبرال دموکرات ها برای تشکیل کابینه دعوت کند. چنین ائتلافی می تواند در صورت ضرورت، نمایندگانی از حزب سبزها یا حزب ولز موسوم به «بلاید» یا حتی حزب چپگرای کوچک «سوسیال دموکرات کارگری» را جذب کند تا ائتلافی متنوع که مخالف جدی محافظه کاران است تشکیل شود.
انتهای پیام/