همچنين تعداد افراد نزديک بين در حال افزايش است. در کشورهاي توسعه يافته آسيايي مانند ژاپن، کره جنوبي، چين و سنگاپور، آمار نزديک بيني دو برابر شده و در برخي کشورها به 3برابر هم رسيده است. 80 تا 90درصد دانش آموزان در اين کشورها نزديک بين هستند. اين مشکل در آمريکا نيز وجود دارد. از سال 1986 تقريبا 25درصد مردم دچار نزديک بيني شده اند و از سال 2001، اين آمار به 41 درصد رسيده است. اين آمار در سال هاي 1971 تا 1972 و 1999 تا 2004 در کودکان و جوانان نسبت به بزرگسالان 66درصد افزايش داشته است. اما علت اين امر چيست؟

در کشورهاي آسيايي کودکان نسبت به کودکان کشورهاي غربي بيشتر درس مي خوانند و درس خواندن آن ها، بيشتر در محيط داخل منزل است و ترکيب درس خواندن زياد و خارج نشدن از منزل از عوامل شيوع نزديک بيني در اين کشورهاست. در کشور چين کودکان از 3 يا 4 سالگي مجبور به مشق نوشتن هستند. نوشتن و خواندن زير نور مصنوعي به مدت طولاني مي تواند تأثير شديدي روي سيستم بينايي داشته باشد زيرا در اين سنين قدرت بينايي هنوز در حال تکامل است. اين در حالي است که کودکان در کشور آمريکا از سن پايين مجبور نيستند مشق زيادي بنويسند. از طرفي استفاده از دستگاه هاي الکترونيکي فشار بر چشم ها را بيشتر مي کند. خواندن از روي صفحه رايانه براي بينايي خوب نيست. علاوه بر آن هرچه وسيله به چشم نزديک تر و مدت زمان استفاده از آن بيشتر باشد، ميزان آسيب ديدگي نيز بيشتر است.

به گفته محققان، با قرار گرفتن در محيط بيرون، سيستم بدن مي تواند حس کند که بيرون از منزل قرار داريد و آدرنالين بيشتري توليد مي کند، در نتيجه مي توانيد فاصله دورتر را ببينيد. با وجود آشکار بودن نتايج تحقيقات، هنوز هم ساعت تفريح مدارس و ساعت ورزش محدود است.

در حالي که زنگ تفريح درست طراحي شده است و نه تنها سلامتي را بهبود مي دهد بلکه باعث موفقيت درسي و سلامت چشم ها مي شود. نزديک بيني هيچ درماني ندارد. از سال 2009، بازار عينک، سال به سال در حال رشد است. متخصصان مي گويند که شيوه زندگي و عوامل محيطي نقش مهمي در افزايش آمار نزديک بيني داشته است. هرچه سن نزديک بيني زودتر باشد، احتمال بدتر شدن اين حالت بيشتر است.

زماني که نزديک بيني شديد مي شود، خطر اختلال ديد طولاني مدت و کوري افزايش پيدا مي کند که با استفاده از عينک يا لنزهاي طبي هم درمان آن ناممکن است.

نیک صالحی