به گزارش باشگاه خبرنگاران بیرجند ؛ سرپرست هیأت بررسی باستان‌شناسی شهرستان خوسف با اعلام این خبر گفت: بررسی‌ها در شهرستان خوسف خراسان جنوبی نشان داد شواهد استقرارهای انسانی ارتباط نزدیکی با منابع آب دارد و با توجه به مستعد‌تر بودن بخشهای شرقی منطقه عمده استقرارهای پیش از تاریخی و تاریخی منطقه در این بخش واقع شده است.

حسین صدیقیان افزود: بر اساس شواهد دریافتیم که آنجامنطقه‌ای به جا مانده از دوره تاریخی اشکانی است که به طور جدی مورد توجه جوامع انسانی قرار گرفته و از آن زمان به طور کامل به سکونتگاه تبدیل شده است.

وی خاطر نشان کرد: در این بررسی‌ها مشخص شد اوج شکوفایی استقرارهای منطقه در دوران اسلامی می باشد و از این منطقه به عنوان قهستان در متون تاریخی یاد شده که شواهد باستان‌شناسی نیز موید این موضوع است.

به گفته وی، بررسی باستان‌شناسی خوسف منجر به شناسایی ۲۳۸ اثر از دوره پارینه سنگی تا قاجار شد.

این باستان‌شناس، ثبت تمامی انواع محوطه­های باستانی از آغاز حضور انسان در منطقه تا پایان دوره قاجار، گردآوری و تهیه نقشه باستان­‌شناسی منطقه را از اهداف این پژوهش اعلام کرد.

وی گفت: برپایی توالی سفالی منطقه از آغاز دوره نوسنگی میانه تا قرون متأخر دوره اسلامی، تعین دوره­های استقرار منطقه به وسیله تلفیق داده­ های اهداف وتعیین ارتباطات درون منطقه و برون منطقه­ ای خوسف در دوره­های پیش از تاریخ تا اسلامی از دیگر اهداف گروه در اجرای این پروژه بود.

صدیقیان، قرار دادن داده های خوسف در بافت پژوهشهای باستان­‌شناسی شمال شرق و شرق ایران و تعیین کم و کیف وضیعت منطقه در این بافت را از اهم هدف‌های این بررسی باستان‌شناسی ذکر کرد.

وی با اشاره به وجود معادن باستانی و محوطه‌های سرباره در خوسف خاطرنشان کرد: در بخشهای غربی و جنوبی منطقه بررسی در حاشیه شرقی کویر بقایای ۷ معدن باستانی ترانگبین، استخلک، چشمه پلنگی، قلعه­ زری، اسپورگ، هنگران و کلاته ملاخداداد شناسایی شد.

به گفته این باستان‌شناس، معادن مورد اشاره در چشم­انداز کویری و کوهستانی واقع شده­ و با روشهای سطحی و زیر زمینی مورد بهره ­برداری قرار گرفته­ اند.

وی تصریح کرد: اغلب این معادن بر فراز ارتفاعات و در بخشهای سخت گذر واقع شده‌اند.

صدیقیان ، قله‌های اسلامی موجود در خوسف را به ۳ دسته قله‌های سنگی کوهستانی بالای ارتفاعات نسبتاً بزرگ دوره تاریخی یا اسلامی با پلان نامنظم، قله‌های سنگی روی تپه ماهور‌ها یا تک کوه‌های کم ارتفاع نسبتاً کوچک دوره تاریخی یا اسلامی با پلان منظم و قله‌های دشتی خشتی چینه‌ای متأخر اسلامی با پلان منظم تقسیم بندی کرد.