قهرمان جهان برای معاش ، ماشین زیرپایش را فروخت
عصبانی بود و می‌گفت دیگر حال و حوصله‌ای برای تمرین کردن ندارد. تحملش تمام و طاقتش طاق شده بود...
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، به نقل از خبرگزاری افکارنیوز ، صحبت از كيانوش رستمي دارنده دو مدال طلاي مسابقات وزنه‌برداري جهان در سال‌هاي ۲۰۱۱ (فرانسه) و ۲۰۱۴ (قزاقستان) است. ديروز به طور اتفاقي با اين قهرمان كرمانشاهي برخورد كرديم و دقايقي با وي همكلام شديم.
دل بسيار پردردي داشت و مي‌گفت تحمل اين همه سختي‌ها را ندارم و هيچ قولي هم بابت مسابقات قهرماني ۲۰۱۵ (آمريكا) نمي‌دهم. چرا همه فكر مي‌كنند ما وزنه‌برداران بايد مدال طلا بگيريم ولي هرگز به فكر ما نيستند؟ به خدا خجالت مي‌كشم بعضي وقت‌ها از سالن وزنه‌برداري بيرون مي‌آيم و ورزشكاران ساير رشته‌ها (بخوانيد واليبال و بسكتبال) را مي‌بينم كه با ماشين خارجي آخرين مدل خود از كنارم رد مي‌شوند. ناسلامتي من قهرمان جهان هستم اما پاي پياده بايد اين طرف و آن طرف بروم! مي‌دانيد چرا؟ كاش مي‌شد همه حرف‌هاي كيانوش رستمي را نوشت اما... آنچه نوشتني است، اين است كه اين قهرمان پرافتخار به خاطر گرفتاري مالي و مشكلات زندگي مجبور شده ماشين معمولي زير پايش را بفروشد!
همين چندي پيش داشتيم با يكي از فوتباليست‌هاي مطرح سرخابي گپ مي‌زديم. طرف به شدت شاكي بود و مي‌گفت نصف پول قراردادمان را ندادند و آن‌وقت توقع قهرماني يا سهميه آسيا را دارند. اين همه تمرينات سخت و فشرده (!) را انجام مي‌دهيم، براي مسابقه به شهرهاي مختلف مي‌رويم و آنگاه براي گرفتن پول خودمان بايد صد بار به دفتر باشگاه برويم.
كاش همان اول فصل به پيشنهاد سپاهان پاسخ مثبت داده بودم. حداقل مطمئن بوديم كه اول ماه به اول ماه پول قراردادمان تمام و كمال به حساب‌مان واريز مي‌شود. گفتيم حالا مبلغ قراردادت چقدر است؟ گفت يك ميليارد تومان كه فقط ۵۰۰ ميليون تومان آن را گرفتيم!
در اين مقال قصد نداريم به مقايسه فوتبال و وزنه‌برداري بپردازيم اما وقتي مي‌بينيم يك فوتباليست بي‌كيفيت ايراني ۵۰۰ ميليون تومان مي‌گيرد و غر و لند مي‌كند، بدون آنكه به همراه تيمش حتي سهميه آسيا كسب كند، آنگاه دارنده دو مدال طلاي جهان ماشين زير پاي خود را براي تأمين مخارج روزمره زندگي مي‌فروشد، نمي‌توانيم ساكت باشيم.
كيانوش رستمي و «كيانوش رستمي»ها تمرينات بسيار سختي را پشت سر مي‌گذارند كه آثار آن در سال‌هاي پس از قهرماني - بعضاً همان دوران قهرماني!- مشهود خواهد بود. مبارزه با پولاد سرد و تمريناتي فراانساني كه مصدوميت‌هاي دائمي و شديدي را در پي دارد اما از لحاظ مالي چيزي براي آنها به همراه ندارد. آيا رواست چنين قهرماني يك ماشين معمولي زير پايش نداشته باشد و فوتباليستي معمولي، ماشين شاسي‌بلند و آخرين مدل سوار شود؟
انتهای پیام/
دل بسيار پردردي داشت و مي‌گفت تحمل اين همه سختي‌ها را ندارم و هيچ قولي هم بابت مسابقات قهرماني ۲۰۱۵ (آمريكا) نمي‌دهم. چرا همه فكر مي‌كنند ما وزنه‌برداران بايد مدال طلا بگيريم ولي هرگز به فكر ما نيستند؟ به خدا خجالت مي‌كشم بعضي وقت‌ها از سالن وزنه‌برداري بيرون مي‌آيم و ورزشكاران ساير رشته‌ها (بخوانيد واليبال و بسكتبال) را مي‌بينم كه با ماشين خارجي آخرين مدل خود از كنارم رد مي‌شوند. ناسلامتي من قهرمان جهان هستم اما پاي پياده بايد اين طرف و آن طرف بروم! مي‌دانيد چرا؟ كاش مي‌شد همه حرف‌هاي كيانوش رستمي را نوشت اما... آنچه نوشتني است، اين است كه اين قهرمان پرافتخار به خاطر گرفتاري مالي و مشكلات زندگي مجبور شده ماشين معمولي زير پايش را بفروشد!
همين چندي پيش داشتيم با يكي از فوتباليست‌هاي مطرح سرخابي گپ مي‌زديم. طرف به شدت شاكي بود و مي‌گفت نصف پول قراردادمان را ندادند و آن‌وقت توقع قهرماني يا سهميه آسيا را دارند. اين همه تمرينات سخت و فشرده (!) را انجام مي‌دهيم، براي مسابقه به شهرهاي مختلف مي‌رويم و آنگاه براي گرفتن پول خودمان بايد صد بار به دفتر باشگاه برويم.
كاش همان اول فصل به پيشنهاد سپاهان پاسخ مثبت داده بودم. حداقل مطمئن بوديم كه اول ماه به اول ماه پول قراردادمان تمام و كمال به حساب‌مان واريز مي‌شود. گفتيم حالا مبلغ قراردادت چقدر است؟ گفت يك ميليارد تومان كه فقط ۵۰۰ ميليون تومان آن را گرفتيم!
در اين مقال قصد نداريم به مقايسه فوتبال و وزنه‌برداري بپردازيم اما وقتي مي‌بينيم يك فوتباليست بي‌كيفيت ايراني ۵۰۰ ميليون تومان مي‌گيرد و غر و لند مي‌كند، بدون آنكه به همراه تيمش حتي سهميه آسيا كسب كند، آنگاه دارنده دو مدال طلاي جهان ماشين زير پاي خود را براي تأمين مخارج روزمره زندگي مي‌فروشد، نمي‌توانيم ساكت باشيم.
كيانوش رستمي و «كيانوش رستمي»ها تمرينات بسيار سختي را پشت سر مي‌گذارند كه آثار آن در سال‌هاي پس از قهرماني - بعضاً همان دوران قهرماني!- مشهود خواهد بود. مبارزه با پولاد سرد و تمريناتي فراانساني كه مصدوميت‌هاي دائمي و شديدي را در پي دارد اما از لحاظ مالي چيزي براي آنها به همراه ندارد. آيا رواست چنين قهرماني يك ماشين معمولي زير پايش نداشته باشد و فوتباليستي معمولي، ماشين شاسي‌بلند و آخرين مدل سوار شود؟
انتهای پیام/
