یکی از این صنایع مادر که به لطف این دو پدیده در سالهای گذشته زمین گیر شده و دیگر رمقی برای ادامه حیات ندارد صنعت نساجی است، صنعتی که در سالهای گذشته سهم چشمگیری در تولید و حتی صادرات پارچه داشته اما با این حال هم اکنون ایران به یکی از بزرگترین وارد کنندگان پارچه تبدیل شده است.
هجوم پوشاک چینی و تایلندی و قیمت پایین این اجناس خارجی در بازار در کنار قاچاق پوشاک که به گفته مسئولان بیش از 80 درصد پوشاک وارداتی را تشکیل میدهد، در خم کردن کمر صنعت نساجی ایران تاثیر گذار بوده است.
*سهم 50 درصدی واردات از بازار پارچه
به گفته رییس اتحادیه بنکداران پارچه تهران قاچاق پوشاک موجب تعطیلی واحدهای نساجی و مقرون به صرفه نبودن تولید پارچه در کشور شده است.
امیر قدیمینژاد با اشاره به رکود موجود در بازار پارچه میگوید: متأسفانه در سالهای گذشته تعداد واحدهای صنفی از 7 هزار و 500 به 3 هزار و 500 واحد کاهش یافتهاست.
وی همچنین از وارداتی بودن 50 درصد پارچههای موجود در کشور خبر میدهد و اعلام میکند فشارهای واردشده بر تولیدکنندگان داخلی منجر به کاهش سهم تولید در بازار شده است.
به گفته رئیس اتحادیه بنکداران پارچه، 80 درصد پارچههای وارداتی از چین به کشور وارد میشود و هند و ترکیه و کره نیز از دیگر صادرکنندگان پارچه به ایران هستند.
*خودنمایی پارچههای وارداتی در بازار
گزارشات میدانی خبرنگار ما حاکی از آن است که در بازار پارچه اکثر محصولات موجود تولید کشور کره و چین است، همچنین در کنار آنها پارچه های هندی، پاکستانی و ترکیهای نیز خودنمایی میکند، البته بسیاری از فروشندگان با افتخار این موضوع را اعلام میکنند که در این راستا یکی از همین فروشندگان که تمام اجناس موجود در مغازهاش خارجی است میگوید این پارچهها اضافههای سفارش اروپا است که ما از ترکیه خریداری کردهایم.
همچنین قیمت پارچه نیز بسته به نوع و جنس و مواد آن متفاوت است و به عنوان مثال هر متر پارچه کار شده برای لباس شب بیش از 100 هزار تومان قیمت دارد که ممکن است قیمت آن حتی به یک میلیون تومان نیز برسد.
*رقابت نابرابر واردات با تولیدات داخلی
جدا از پارچه فروشان پیراهن دوزان نیز از لطف واردات بیرویه بینصیب نمانده و رییس اتحادیه پیراهن دوزان تهران نیز خبر از رکود در این صنف میدهد و میگوید: با وجود گذشت یش از سه ماه از سال جاری هنوز بیشتر کارگاههای ما مشغول به کار نشدهاند که رکود در بازار و واردات اجناس خارجی و نیز به فروش نرفتن تولیدات سال گذشته موجب به وجود آمدن این وضعیت شده است.
درودیان به این نکته نیز اشاره میکند که اجناس خارجی و وارداتی قیمت پایینتری نسبت به تولیدات داخلی دارند چراکه افزایش مزد کارگر و سایر هزینههای سربار و نیز افزایش مالیات موجب افزایش قیمت تمام شده تولیدات داخلی شده است.
رئیس اتحادیه پیراهندوزان ادامه میدهد: با وجود اینکه در گذشته ما صادرات داشتیم اما در حال حاضر قدرت رقابت را نیز از دست دادهایم و در این زمینه دولت باید بستری را فراهم نماید که برای وام تولیدکنندگان بهره کمی دریافت شود و در بحث دریافت مالیات نیز تجدیدنظر کند.
*لزوم کوتاه کردن دست واردکنندگان از بازار
اگر چه عوامل متعددی در پدیده قاچاق موثر هستند اما باید این نکته را نیز در نظر گرفت که در زمینگیر شدن صنایع تنها قاچاق تاثیر گذار نبوده و واردات بی رویه کالا در کنار موانع پیش پای تولیدکنندگان دست به دست یکدیگر داده و موجب حال وخیم صنایع شده است.
با این حال اگر دولت به تدوین برنامه جامع و مشخصی اقدام نماید و حمایت از تولید را در عمل از اولویتهای خود قرار دهد و در کنار این اقدامات از سودجویی برخی افراد از واردات کالا جلوگیری کند شاید بتوان به بهبود حال صنایع و تولیدکنندگان امید داشت.
انتهای پیام/