سعید گهرخانی داور بین المللی جودو کشورمان در گفتگو با
خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، گفت: من مدرس فدراسیون وقدیمیترین داور ایرانی در جودو هستم یعنی از من قدیمیتردر بین داوران جودو نیست و اکثر داوران بین المللی ایرانی از شاگردان من هستند ولی فردی سکان قضاوت در فدراسیون جودو را در دست گرفته است که سواد جودویی ندارد و کسی تا به حال قضاوت او را در دنیا ندیده است.
وقتی من داور درجه یک بودم عزیزی نمیدانست داوری چیست و آن زمان داور توجیحی بود ولی حالا ظاهرا داوری را صاحب شدهاند و هیچ ارزشی برای داور قائل نیستند.
پیشکسوت جودو کشورمان افزود: در کمیته داوران فدراسیون 2 یا 3 نفر هستند که چمدانهایشان آماده است و هر جا مسابقه است فقط این افراد هستند که اعزام میشوند و گویا داوری به جز این چند نفر در جودو وجود ندارد.
من سال 76داوری بین المللیام را گرفتم ولی با داوری تازه مدرک درجه 3 را گرفته است و از شهرش بیرون نرفته هیچ فرقی ندارم، داوری را بین خودشان تقسیم میکنند و فقط خودشان هستند و خودشان و به کسی راه نمیدهند.
داور بین المللی جودو کشورمان تاکید کرد: از سال 51جودو را شروع کردم و جز اولین شاگردان جودو بودم، بنیانگذار جودو در ارومیه بودم و 80 درصد داوران ایران شاگرد من بودند ولی الان هیچ جایگاهی در داوری ندارم، تمام فدراسیونها همین گونه بودهآند و عمر من را تباه کردند.
ای کاش داور دارت میشدم چون در جودو هیچ بهایی به من نمیدهند و انگار اصلا گهر خانی وجود ندارد.
وی در ادامه عنوان کرد: من 37 سال داوری کردم ولی تا به حال 370 هزار تومان نگرفتهام، هر وقت داوری میکردیم میگفتند که دستمزدمان را بعدا پرداخت میکنیم ولی خبری نمیشد ما محتاج100 تومان و یا 200 تومان نیستم، نفس عمل درست نیست اگر داوری در جودو صلواتی است بگویند تا بدانیم.
گهر خانی تصریح کرد: من سال 76 مدرک داوری B جهانی گرفتهام ولی تاکنون در مسابقات بین المللی داوری نکردهام که هیچ در مسابقات داخلی هم دعوت نمیشوم، همایون طبایی شاگرد من بوده است ولی پای ثابت همه مسابقات جودو است ولی من هیچ جایگاهی ندارم.
در کمیته داوران فدراسیون جودو پادو میخواهند نه داور و افرادی را دعوت میکنند که بله قربانگو باشند و چون ما در فدراسیون آدم و پارتی نداریم دعوت نمیشویم تمام ادعاهای من قابل اثبات است. بابک مهاجری از اردوی درجه 3 شاگرد من بود ولی الان من را فراموش کرده است در شهر خودمان هم انگار جودو تعطیل است و اصلا در مسابقات شرکت نمیکند.
اگر انتقاد کنیم آدم بدی میشویم، اگر راهکار بدهیم هم آدم بد میشویم.
جودو از دست رفت و ما عمرمان را در این ورزش تلف کردیم، این درد است اگر جودو را دوست نداشته باشیم رها میکنیم و به سراغ تفریح میرویم ولی مشکل این جاست که من عاشق و دیوانه جودو هستم و نمیتوانم جودو را رها کنم.
وی در پایان خاطر نشان کرد: من اهل بیادبی و تفرقه نیستم وبا کسی هم طرف نیستم بلکه با نفس عملی که انجام میدهند مشکل دارم، کاری کردهاند که شخصیت آدم زیر سوال میرود حق من را خوردهاند و به زندگی ورزشی و اجتماعی من ظلم کردهاند.
انتهای پیام/