به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران  به نقل از فرارو ، برخی دوست دارند حرف خود را به جای زبان با نقاشی بیان کنند. «استیون ویلتشر» برای نقاشی‌های ظریف خود با قلم و مرکب از ساختمان‌ها و مناظر شهری به شهرت جهانی دست یافته است.

او پشت میزش نشسته و با تعاریف بی‌پایان مردم از خجالت آب می‌شود، ولی هرطور که شده لبخند خود را حفظ می‌کند. او به آرامی می‌گوید: «شهرها زیبا هستند. نمای آسمان در پشت ساختمان‌ها ... و همچنین ساختمان‌های بلند.»

او با لحنی آرام و مقطع حرف می‌زند. خواهرش نیز در آنجا حاضر است تا پاسخ برخی از سوال‌ها را بدهد. آنِت می‌گوید استیون وقتی سه‌ساله بود مشخص شد که به اوتیسم مبتلا است. او نمی‌توانست به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کند. زمانی که پدر آن‌ها بر اثر تصادف موتورسیکلت جان خودش را از دست داد، شرایط روحی استیون به مراتب بدتر شد، به شکل که او با دیگران حتی حرف هم نمی‌زد.

در دوران ابتدایی نیز او با کسی دوست نمی‌شد و همیشه یک گوشه کلاس می‌نشست. بر اساس برنامه آن مدرسه، دانش‌آموزان هفته‌ای یک بار از یک بنای تاریخی بازدید می‌کردند. معلم آن‌ها سپس از دانش‌آموزان می‌خواستند که از آن بنا نقاشی بکشند. در اینجا بود که مشخص شد استیون چقدر هنرمند است. بنابراین معلمش نیز یک ترفند را پیاده کرد.

او کاغذ و قلم استیون را گرفت تا از این طریق استیون حرف بزند. آنت می‌گوید: «او اعصابش خورد شد و بالاخره گفت کاغذ و قلم. این اولین کلمات او بود.»

استیون سرانجام در سن هشت سالگی اولین کار هنری خود را انجام داد. او طرحی از «کلیسای جامع سالزبری» را کشید و به نخست‌وزیر سابق بریتانیا «ادوارد هیث» هدیه داد. او دیگر کودکی ساکت و منفعل نبود و ویدیوهای آموزشی او در یوتیوب به سرعت پخش می‌شد.

هنر او به اندازه‌ای ستودنی است که اگر با یک هواپیما از فراز جایی عبور کند می‌تواند آن تصویر را با تمام جزئیات ثبت کند. استیون به شکلی استادانه سایه‌های ساختمان‌ها را همراه با تعداد پنجره‌های هر ساختمان در ذهنش ثبت می‌کند. اما چگونه ممکن است که یک نفر بتواند این همه اطلاعات را در مدت‌زمانی کوتاه در ذهنش نگه دارد؟

این سوال را از استیون پرسیدیم و او در جواب شانه‌هایش را تکان داد و گفت: «من طرح اولیه را روی کاغذ می‌کشم.» آنِت می‌گوید: «شما به هتل برمی‌گردید، اینطور نیست؟ بنابراین تمام شب را وقت دارید که جزئیات را حفظ کنید و آن را نقاشی کنید.»

استعداد بی‌نظیر استیون موجب شگفتی عصب‌شناسان و روان‌شناسان شده است. آنت به همراه استیون در تمام سفرها حضور دارد. او به خوبی به یاد دارد که در سنگاپور حدود 150 هزار نفر به استقبال آن‌ها آمدند و برخی ساعت‌ها منتظر مانده بودند. درست است که استیون به اوتیسم دچار شده ولی قدرت زبان قلمش بسیار نافذ است.

جِبِت منگک مدیر هنری مؤسسه «کیدز» است. کیدز یک مؤسسه خیریه در لندن است و از کودکانی حمایت می‌کند که گذشته‌ای نامطلوب داشته‌اند. جبت می‌گوید که نقاشی به بسیاری از کودکان کمک می‌کند تا رؤیاهای خود را نشان دهند. یکی از کودکان این مؤسسه از یک چمدان نقاشی کرده و جبت می‌گوید که این کودک دوست دارد به وطنش بازگردد. او معتقد است نقاشی می‌تواند به عنوان ابزاری روانکاوانه مورد استفاده قرار گیرد و نقاشی‌های استیون و داستان زندگی او می‌تواند امیدبخش کودکان مشابهش باشد.

انتهای پیام