عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی:
حادثه نابینا شدن ۹ مریض در یک کلینیک تقصیر پزشکان نیست
باشگاه خبرنگاران گزارش می‌دهد؛
بیماری که ناگهان دنیایتان را تاریک می‌کند
بیماری آب سیاه نوعی بیماری چشمی است که احتمال نابینایی در سنین بالای 40 سال را افزایش می‌دهد، این بیماری در مراحل اولیه فاقد هرگونه علامت ظاهری بوده و در صورت ابتلای به آن روش‌های دارویی و جراحی متفاوتی می‌توانند، موثر باشند.
به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه علمی، پزشكی باشگاه خبرنگاران، بیماری آب سیاه دومین عامل شایع با بینایی در جهان است و به مجموعه‌ای از اختلالات و ناهنجاری‌های چشمی اطلاق می‌شود که به آسیب به عصب بینایی منجر می‌گردد. این بیماری علامت محسوسی ندارد و عموما زمانی بیماران از بروز این بیماری آگاه می‌شوند که آسیب‌های شدیدی به عصب بینایی واردشده و فرد تا مرز نابینایی پیش رفته است.
شایع‌ترین نوع بیماری آب سیاه به نوع «زاویه باز» موسوم است، که هیچ علامتی هم ندارد اما در صورت پیشرفت، علائم متعددی از آن در فرد بیمار ظاهر می‌شود.
بروز این بیماری در افراد بالای 40 سال دیده می‌شود و به آنها توصیه می‌شود که تحت معاینات کامل پزشکی قرار بگیرند تا وضعیت فشار چشم و شبکیه در آنها مورد سنجش قرار بگیرد.
علائم ابتلا به آب سیاه
محمد کی پور متخصص اپتومتریست با اشاره به اینکه علائم بیماری آب سیاه که پس از 40 سالگی در فرد ظاهر می‌شود، گفت: سوزش- خارش- تاری دید- هر گونه تغییر رنگ عنبیه چشم- دو بینی- مشاهده تصاویر هاله مانند از جمله عواملی هستند که نشان می‌دهند فرد به بیماری آب سیاه مبتلا شده است.
وی افزود: در صورتیکه افراد در انطباق و سازگاری با محیط تاریک دچار مشکل شوند یا به نور حساس باشند و همچنین در فوکوس به اشیای دور و نزدیک با دشواری مواجه شوند باید بیماری خود را جدی گرفته و به متخصص مراجعه کنند.
علل آب سیاه
این متخصص چشم در خصوص دلیل بروز بیماری آب سیاه تصریح کرد: وارد شدن ضربه به چشم، مصرف بی رویه داروهای ضد التهابی نظیر کورتون، دیابت، عدم فعالیت بدنی در کنار رعایت نکردن رژیم غذایی سالم می‌تواند در بروز بیماری آب سیاه نقش پر رنگی داشته باشند.
روش‌های درمان
اصولا در خصوص بیماری آب سیاه پیشگیری بسیار موثرتر از درمان است چرا که درمان قطعی و اساسی برای این بیماری وجود ندارد.
کی پور در خصوص روش‌های مختلف درمان بیماری آب سیاه چشم اظهار کرد: عموما درمان‌های موجود اعم از دارویی و جراحی در جهت پیشگیری از آسیب‌های احتمالی صورت می‌گیرد و داروهای کاهنده فشار چشم در درمان آب سیاه متداول می‌باشند که مکانیسم عملکرد آنها بر مبنای کاهش تولید زلالیه چشم و یا افزایش میزان مایع خروجی از زاویه تاثیر گذار می‌باشند.
وی تصریح کرد: البته این داروها دارای طیف وسیعی از عوارض جانبی هستند که باید تحت نظارت متخصص باشند.
وی ادامه داد: جراحی‌های لیزری از قبیل «ترابکولوپلاستی»، در درمان آب سیاه زاویه باز کار برد دارد. همچنین روش درمانی دیگری به نام «ایریدوتومی» وجود دارد که با ایجاد منافذ در عنبیه چشم در جهت تسهیل جریان ترشح زلالیه در درمان آب سیاه زاویه بسته موثر می‌باشد.
گزارش از فرزانه فدوی
انتهای پیام/
