به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مجله سیب سبز: شايد اولين سوالي كه اغلب والدين به آن با شرم و اشتباهي عمدي پاسخ مي‌دهند، «من از كجا آمده‌ام!» اما سوال‌هاي بچه‌ها، هميشه به اين مورد و به سال‌هاي اول زندگي محدود نمي‌شود. فرزند شما بعد از وارد شدن به مدرسه به اقتضاي سن و البته وارد شدن به اجتماعي كه آدم‌هايش با تجربه‌هاي متفاوتي در كنار او مي‌نشينند، با سوال‌هاي بي‌شماري روبه‌رو مي‌شود كه گاهي از سر ترس و گاهي شرم، خارج از محدوده امن خانه به دنبال پاسخ‌شان مي‌گردد. 

اما اگر نمي‌خواهيد پاسخ سوال‌هاي فرزندتان، مثل نوشداروي بعد از مرگ سهراب، دير به او برسد يا اينكه پاسخي اشتباه و گمراه‌كننده را خارج از خانه براي سوال‌هايش پيدا كند، بايد خودتان آستين‌ها را بالا بزنيد و گاهي به خواسته او و گاهي داوطلبانه برخي موضوعات را برايش شرح دهيد. ما در اين مطلب، چهار اسمشو نبر مهمي كه اغلب كودكان و حتي نوجوانان به دنبال يافتن پاسخي براي‌شان هستند را با شما مطرح كرده‌ايم و به شما مي‌گوييم چطور بايد در مورد آنها با فرزندتان صحبت كنيد. 

فرزند شما شايد هنوز معناي دقيق عشق را نداند و آنقدر در اين مورد بي‌تجربه باشد كه هر احساسي را با عشق اشتباه بگيرد؛ اما چه فرزند شما واقعا عاشق شده باشد، چه در مورد اين احساس از دوستانش شنيده باشد، شما نبايد در برابر سوال‌هايي كه در اين زمينه مي‌پرسد سكوت كنيد يا به‌خاطر به زبان آوردن اين واژه، او را سرزنش كرده يا شرمنده كنيد. وقتي در مورد اين احساس با كنجكاوي يا شرم از شما سوال مي‌كند، دستپاچه نشويد و او را دست به سر نكنيد. 

مهم نيست كه فرزند شما پنج ساله است يا 15 ساله، شما بايد در هر سن با توجه به قدرت درك او به سوالاتش پاسخ دهيد. اگر فرزند شما هنوز به سن مدرسه نرسيده، نيازي نيست كه براي پاسخ دادن به اين سوال وارد جزئيات شويد. بايد با كلمات و جملاتي ساده، دوست داشتن و دليل شكل گرفتن اين احساس را برايش شرح دهيد اما اگر با يك نوجوان طرف هستيد بايد پيش از آنكه شروع به صحبت كنيد، مثل يك شنونده خوب و بي‌قضاوت، حرف‌هايش را بشنويد، به سوالاتش با جزئيات بيشتري پاسخ دهيد و براي ايجاد صميميت بيشتر در خلال صحبت‌هاي‌تان نظر او را هم بپرسيد. 

هرجا هم كه احساس كرديد حرفي براي گفتن نداريد به جاي اينكه با دادن پاسخ نامناسب يا اشتباه فرزندتان را نااميد يا بي‌اعتماد كنيد، به او این‌گونه بگوييد: «سوال خوبي پرسیدی. بايد بيشتر به آن فكر كنم و بعدا مفصل در موردش صحبت كنيم.» بعد هم اگر جواب مناسبي براي اين سوال پيدا نكرديد، سراغ يك روانشناس برويد و با كمك او بهترين پاسخ را انتخاب كنيد. 

اگر فرزند شما كه سال‌هاي آخر دبستان را مي‌گذراند، با سوال‌هايي در مورد رابطه زناشويي و آينده بعد از ازدواج سراغ شما آمد، بايد با يك پيش‌فرض بسيار مهم آماده جواب دادن به سوال‌هايش شويد. پيش‌فرض شما بايد ميزان رشد و بلوغ ذهني فرزندتان باشد. از ياد نبريد سن، هميشه معيار درست و دقيقي براي قضاوت نيست و فرزند شما با وجود پا گذاشتن به دوران نوجواني، ممكن است از بلوغ فكري پاييني برخوردار باشد. به همين دليل پيش از پاسخ دادن به سوال‌هايش، قدرت درك او را در نظر بگيريد. 

اصل دوم براي صحبت كردن در اين موارد، دادن اطلاعات لازم و كافي است. اگر مبهم و سربسته با فرزندتان صحبت كنيد و سوال‌هايش را بي‌جواب بگذاريد، او براي دريافت اطلاعات سراغ منابع ديگري مثل دوستان يا اينترنت مي‌رود و بعيد نيست در جريان اين جست‌وجو، اطلاعاتي را به دست بياورد كه براي سن و شرايطش نامناسب باشد يا راهنماهاي نامناسب، اطلاعات نادرستي را به او دهند. پس بپذيريد شما مي‌توانيد بهترين گزينه براي پاسخ دادن به سوالات فرزندتان باشيد و به جاي طفره رفتن به دنبال بيان درست موضوع باشيد. 

اصل سوم براي پاسخ دادن به اين سوالات، دادن جواب‌هاي لازم و كافي است. زياده‌روي نكنيد و نگذاريد اطلاعات سرريز كنند. اصل آخر هم كه مثل هميشه، باز گذاشتن راه گفت‌وگوست. با آرامش با فرزندتان صحبت كنيد و به او بگوييد اگر باز هم سوالي برايش مطرح شد، شما آماده پاسخ دادن به آن هستيد. 

برخي مادرها معتقدند حتي فرزندي كه روزي جزئي از بدن‌شان بوده، نبايد برخي بخش‌هاي بدن آنها را مشاهده كند اما برخي معتقدند كنار گذاشتن اين پرده‌پوشي‌ها، مي‌تواند به كنجکاوي كودكان در بعضي موارد پايان دهد و موضوعي مثل ديدن قسمت‌هاي مختلف بدن و سوالاتي كه در اين مورد در ذهن‌شان شكل مي‌گيرد را عادي كند. از نظر شما حق با كدام گروه است؟ اين موضوع بايد هميشه به عنوان يك اسمشو نبر و حيطه به‌شدت شخصي شناخته شود يا اينكه براي كودك عادي شود؟

حق با گروه اول است. بدن هر شخص، جزئي مهم از حريم شخصي اوست و نبايد به سادگي در معرض ديد ديگران قرار گيرد. اگر شما به بهانه اينكه مادرش هستيد و بر همه‌چيز او محرم هستيد به اين حريم وارد شويد، نمي‌توانيد مفهوم شخصي بودن آن را به خوبي به كودك القا كنيد. از زماني كه در ذهن فرزند شما سوالاتي در مورد بدن، تفاوت‌هاي بدن خانم‌ها و آقايان و رابطه زن و مرد مطرح مي‌شود، بهتر است كه در انتخاب لباس‌هاي راحتي‌تان دقت بيشتري به خرج دهيد و هم خودتان و هم همسرتان با پوشش قابل قبولي در مقابل او ظاهر شويد. 

گذشته از اين، از زماني كه كودك‌تان توانايي تنها حمام كردن را به دست مي‌آورد، بهتر است اين مسئوليت را به خودش واگذار كنيد و قبل از آن هم هنگام همراهي كردن او در حمام، لباس زير خود را حفظ كنيد. 

به كودك‌تان توضيح داده‌ايد كه بايد خودش را بعد از شست‌وشو خشك كند؟ او چنين موضوع بهداشتي مهمي را از چه كسي بايد ياد بگيرد؟ بايد سال‌ها بگذرد تا شايد مربيان مدرسه در اين مورد برايش توضيح دهند؟

 مي‌دانيم براي بسياري از مادرهايي كه خودشان با چنين شرمي بار آمده‌اند و هرگز با مادرشان در اين مورد حرف نزده‌اند، صحبت كردن در این مورد آسان نيست اما وقت آن است كه بنا به ضرورت گاهي شرم را كنار بگذاريد و اطلاعاتي كه فرزندتان به آن احتیاج دارد را در اختيارش قرار دهید. به او اين موضوع را القا كنيد كه خصوصي‌ترين سوالاتش را مي‌تواند از شما بپرسد.

 اگر در مورد موضوعات بهداشتي زنانه با دخترتان صحبت مي‌كنيد، با اشاره مختصر از كنار اين موضوع نگذريد. برايش توضيح دهيد كه در صورت انجام ندادن اين كار، چطور سلامتش به خطر مي‌افتد و به قارچ‌ها اجازه حمله كردن به بدنش را مي‌دهد. به چشم‌هاي متعجب فرزندتان نگاه كنيد و تا زماني كه احساس مي‌كنيد قانع نشده، برايش در اين‌باره توضيح دهيد. 

دختر شما قبل از 10 ساله شدن بايد در مورد عادت ماهانه خانم‌ها بداند. اگر هم فرزند پسر داريد، بايد قبل از 12 سالگي در مورد تغييراتي كه در بدن پسرها رخ مي‌دهد و نعوظ آقايان با او صحبت كنيد. بهتر است والد همجنس براي صحبت كردن در اين موارد سراغ دختر برود و بد نيست كه به او در مورد جنس مخالف و تغييرات بدني‌اش هم اطلاعاتي دهد. 

انتهای پیام/