به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سه سال از نبود حمید سمندریان پدر تئاتر مدرن ایران گذشت و همین بهانه‌ای شد تا بیست‌و‌دوم تیرماه در سالروز فوت ایشان جمعی از هنرمندانی که هر یک به نحوی زلف زندگی‌شان با نگاه هنرمندانه‌ی حمید سمندریان گره خورده‌ بود در محفلی صمیمی در کنار هنرمندان جوان و هنر دوستان حضور پیدا کنند. یاد بود حمید سمندریان از ساعت 18 با حضور یاران قدیمی این استاد عزیز چون ایرج راد، پرویز پورحسینی، جمال اجلالی، محمودرضا رحیمی و میکائیل شهرستان آغاز شد. حضور این هنرمندان که سال‌ها نفس به نفس با او زندگی کردند دلیلی شد تا شنوای خاطرات وصف و خلق و خوی حمید سمندریان از زبان آن‌ها بشیم.

محمودرضا رحیمی از شاگردان حمید سمندریان گفت: حمید سمندریان پل ارتباطی میان دانش و بینش اساتیدی چون حسین خیرخواه و عبدالحسین نوشین بود و فضای هنری آن زمان را با نیازهای امروز منطبق کرد.

وی در ادامه داد: متأسفانه مدیران هنوز نمی‌دانند که خلاقیت با گونه‌ای از مدیریتی که آنان اعمال می‌کنند در تعارض است.

سعید ذهنی آهنگ‌ساز گفت: آنچه فقر آن همواره احساس می‌شود نبود دیدگاه و شناخت در هنرهای نمایشی نسبت به موسیقی است و توجه به این مسئله‌ی مهم از ویژگی‌های حمید سمندریان بود. در ادامه باور دانشجویان و جوانان و اعتماد به آن‌ها از خصلت‌های بارز این استاد بود و اعتماد ایشان به من سبب شد تا امروز به نحوی در موسیقی تئاتر ایران مؤثر باشد.

سپس تقدیری از شاگردان حمید سمندریان چون محمودرضا رحیمی و میکائیل شهرستانی توسط پرویز پورحسینی و ایرج راد انجام گرفت.

در ادامه میکائیل شهرستانی بغضش برای حمید سمندریان شکست و در وصف او گفت: حمید سمندریان شاگردانش را بزرگ می‌کرد و بزرگ جلوه می‌داد تا یاد بگیرند چگونه جا پای او بگذارند هرچند که معتقدم این امر ممکن نیست و امروز متاسفم که برخی خودشان را حمید سمندریان ثانی قلمداد می‌کنند مگر می‌شود جا پای او گذاشت این کفش برای امثال من خیلی بزرگ است و اینکه شاگرد خوبی باشم حداقل کاری است که می‌توانم انجام بدهم.

ایرج راد مدیر خانه تئاتر در ادامه جلسه‌ی یاد بود حمید سمندریان گفت: عشق به تئاتر اولین مؤلفه برای حضور در کنار حمید سمندریان بود و بی‌‌توجهی کوچکی به تئاتر فریاد حمید سمندریان را در پی داشت فریادی که عظمت تئاتر را نشان می‌داد.

وی ادامه داد: من و عزت‌الله انتظامی یک هفته قبل از مرگ حمید سمندریان  به دیدارش رفتیم و او با آن شرایط جسمی تمام وجودش پر از شور و شوق نسبت به تئاتر بود دانش و بینش و صداقت حمید سمندریان کم‌ نظیر است و او همچنان با شاگردانی که تربیت کرد در صحنه‌ی تئاتر ایران حضور دارد.

پرویز پورحسینی عضو گروه پاسارگاد پس از چند دقیقه‌ای تعریف خاطرات روزهای جوانی با حمید سمندریان از بعض و بوسه‌ای که بر دستان او زد گفت: 50 سال با حمید سمندریان دوست بودم در روزهای آخر عمرش که با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد به ملاقاتش رفتم شرایطش شبیه بود به همسرم که چند سال قبل او را از دست دادم به همین دلیل تمام مراحل بیماری را به خوبی می‌دانستم آن روز همانطور که حمید سمندریان در بستر بیماری مشغول تماشای فیلمی بود بغض گلویم را گرفت و بدون هیچ مقدمه‌ای بر دستانش بوسه زدم و این یکی از بهترین لحظه‌های زندگی من است که حمید سمندریان در آن شریک بود.

در پایان مراسم یادبود حمید سمندریان پس از تقدیر از جمال اجلالی و پرویز پورحسینی تمامی مهمانان به گالری عکسی واقع در همان فرهنگسرای سرو رفتند که آثاری از حمید سمندریان،‌ پرویز پورحسینی، محمودرضا رحیمی، ‌حسین عاطفی، جمال اجلالی و میکائیل شهرستانی در آنجا قرار داشت و تمامی مهمانان عکسی از حمید سمندریان را امضا کردند.

انتهای پیام/