مدیر امور طیور سازمان جهاد کشاورزی بخش دام  دلایل عدم توسعه و ساخت واحدهای جدید پرورش شترمرغ را بی اطلاعی سرمایه گذاران و نبود صنایع تبدیلی وابسته به پرورش شترمرغ در سطح استان دانست  و گفت از مهم ترین مشکلات پرورش شترمرغ در استان عدم حمایت ارگان های ذی ربط، بالا بودن قیمت گوشت، بالا بودن هزینه‌های تولید، نبود علوفه به منظور کاستن هزینه های خوراک و پایین بودن فرهنگ مصرف را می توان نام برد.

وی تشریح کرد: دوره پرورش شترمرغ گوشتی حدود یک سال است و وزن شترمرغ زنده 120 کیلوگرم است که حدود 33 درصد آن را گوشت تشکیل می‌دهد و سایر ملزومات ازجمله ، پوست و  پر وامحاء و احشاء نیز برای صادرات ارزش افزوده ایجاد می‌کند. پوست شترمرغ کاربری ویژه و ممتازی در تولید  کیف وکفش و دیگر وسایل چرمی دارد که می تواند این صنعت را به یک فعالیت اقتصادی سودآور و ارزشمند تبدیل کند.

محمدزاده همچنین گفت: بیشترین ارزش اقتصادی شترمرغ از پوست آن است، اما متأسفانه صنایع فرآوری‌کننده آن در کشور ما وجود ندارد و قسمت اعظم درآمد تولیدکنندگان داخلی از گوشت آن است، در حالی که در دنیا این روند برعکس است.سهم اقتصادی تولید شترمرغ در دنیا 14 درصد از گوشت، 70 درصد از پوست و پر است، در حالی که در ایران 65 درصد از سهم اقتصادی مربوط به گوشت، 20 درصد پوست و 15 درصد از پر آن است.

انتهای پیام/ ا