رحمخدا نوريشاد فرزند شيرعلي متولد 1329 در شهرستان دورود نواختن سرنا، كمانچه و ويلن را از كودكي آموخت، سرنا را از شاميرزا مرادي و اميرقلي ساكيفر فرا گرفت.
نوريشاد را میتوان جانشين بر حق شاميرزا مرادي دانست، وي در جشنوارههای سراسري متعدد داخلي لوح تقدير و ديپلم افتخار دريافت نمود.
استاد نوریشاد روایتگر داستانهایی از جنس قطعات شیرین خسرو، سنگین سما، سه پا، دو پا و سوار بازی بود.
نوای سرنای نوریشاد تنها صدای موسیقی خاص این ساز نیست که وابسته به دم و بازدمی بوده و از نفس نوازنده خود خالی و تهی باشد. سرنا، اوج هنر موسیقی مردمان این دیار است و نوری شاد سراینده همه غمها، شادیها و افسانههایی است که در فرهنگ لر زبانان این مرزوبوم جاری است.
بهنوعی بتوان نوریشاد را همانند شاه میرزا مرادی؛ از معدود نوابغی دانست که گنجینهای فاخر از نوای سرنا را با خود به دل خاک برد تا هیچکس نتواند راز آواهای منحصربهفرد این دو استاد بزرگ را کشف کند.
از آثار وي «گهر» و «باد بهار» كه هر دو كاست دو نوازي سرنا با همراهي تنبك و دهل میباشد و نيز كاستهاي «دسبراري» و «نواي زاگرس» به آهنگسازي درويشرضا منظمي، «برف پيري» با تنظيم اردشير كامكار، «بهار مالگه» با آهنگسازي و تنظيم حامد فيضيان، «گل آتش» با آهنگسازي و تنظيم فرشاد سيفي و مجموعه تصويري «بازنه» به كارگرداني فرشاد سيفي از وي دسترس علاقهمندان موسيقي میباشد.
انتهای پیام/ی