به گزارش  گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، هنرپیشه‌های آمریکایی پس از استارت اولیه در سکانس نخست فیلم هولناک انفجار اتمی  هیروشیما بارها نقش خود را عوض کردند و سناریو‌ی از پیش تعیین شده را با مشهورترین هنرپیشه‌هایشان فیلم کردند و این نمایشنامه‌ مسخره امروز با اظهاراتی همراه است که گویی سکانس اول فیلم ضبط شده است.

سناریو تکراری بازیگران هالیوود روی صندلی های سیاسی باز تکرار و تکرار می شود و هنوز هم تمام دنیا می دانند که هیروشیما عشق من است، آثار این تهاجم وحشیانه بود و تغییر لباس گرگ به میش هیچ چیز را عوض نخواهد کرد .

آکتور های سیاست مدار امروز دغدغه رآکتور ها را دارند و با تغییر هویت می خواهند این رسوایی را پاک کنند اما...این ژست های آکتوریست  و این بازی رآکتوریست دردی را دوا نمیکند و صدای انفجار تا همیشه به گوش می رسد و داغ رسوایی هر روز روی پیشانیشان پر رنگ تر می شود.

کارگردانی این فیلم آنقدر ضعیف است که آغاز داستان فراموش شده، شروعی که با کشتار 350 هزار نفر دراماتیک‌ترین داستان واقعی جهان به تصویر کشیده شد و تا هنوز ادامه دارد اما قهرمان‌های خیالی این فیلم مسخره! امروز در نقش‌های متفاوت سر در گم‌تر از همیشه هر بار با لباسی جدید سرصحنه‌ حاضر می‌شوند و سکانس‌هایی را رقم می‌زنند که داستانش به زعم خودشان گم شده و به دنبال فیلم‌نامه‌ای جدید، صدای انفجار را فراموش کردند.

اوت 1945  ساعت 3:45 دقیقه بامداد به وقت ایران و 8:15 دقیقه به ساعت محلی این فیلم کلید خورد و صدای انفجار کلیدش هنوز در گوش‌ها طنین انداز است.

قتل عام 350 هزار نفر... در یک روز تابستانی واقعی‌ترین فیلم دنیا را به تصویر کشید و امروز سکانس نخستین را هیچکس‌ گردن نمی‌گیرد و اگر می توانستند آخرین نسخه هایش را پاک می کردند اما ساعت‌ها می‌دانند لحظه شوم را و هر سال یاد و خاطره جان باختگان انفجار اتمی را گرامی می‌دارند و به احترامشان می‌ایستند.

و امروز ساعت ها می ایستند به احترام ،اینجا و هر جای دنیا برای شما نفس کشیدن سخت است و این تاثیر هم از انفجار هسته ای نشاٌت گرفته است و اینجا و هر جا هیروشیما است که شما این ویژگی بمب را فراموش کرده بودید.

اینجا جانباختگان فریاد می زنند نقش بازی کردن ها تمام شده، این فیلمنامه تکراری است اینجا مردگان فریاد می زنند اما پلک نه...

و ساعت ها می ایستند هر سال به احترام ،اینجا هیروشیماست....

 در روز 26 ژوییه سال 1945 میلادی آمریکا به ژاپن یک اولتیماتوم می‌دهد یا تسلیم یا نابودی...

در روز 28 ژوییه ژاپن اولتیماتوم آمریکا را رد می‌کند.

 

آمریکا که به طور مخفیانه به بمب اتمی دست یافته بود و دست به آزمایش هسته‌ای زده بود از قدرت تخریب وحشتناک این سلاح جدید مطلع بود اما ژاپن نمی‌دانست چه فاجعه‌ای در انتظارش است.

پس از اینکه هری ترومن رییس جمهور آمریکا تصمیم به بمباران اتمی هیروشیما گرفت دستور داد بمباران این شهر متوقف شود تا آثار مخرب بمب اتمی کاملا مشهود باشد. در آن زمان تمام شهرهای بزرگ ژاپن آماج بمباران‌های هوایی آمریکا بودند.

 در روز 6 اوت سال 1945 میلادی در ساعت 8:15 دقیقه بامداد به وقت محلی شرایط جوی هیروشیما ایده آل بود.

بمب افکن B 29 انولادگای ( به افتخار مادر خلبان پل وارفیلد تیبت جونیر این نام به هواپیما داده شده بود) از فرودگاه نظامی آمریکایی تینیان در مجمع الجزایر ماریان واقع در اقیانوس آرام به هوا برخاست.

خلبان تیبت تنها فردی در این هواپیما بود که از ماهیت بمب 4.5 تنی به نام ( لیتل بوی) که حمل می‌کرد، با خبر بود در ساعت 8:09 دقیقه شهر هیروشیما از ورای ابرها پدیدار می‌شود.

 در ساعت 8:15 دقیقه و 17 ثانیه بمب رها می‌شود.

در این روز تابستانی بسیاری از مردم شهرهای نزدیک به هیروشیما آمده بودند تا به پاکسازی ویرانی‌های ناشی از بمباران‌ چند روز پیش بپردازند.

 جمعیت شهر در آن روز حدود 350000 نفر تخمین می‌شد، با این که تابستان بود و دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل بودند  اما هیچ یک از دانشجویان یا دانش آموزان به تعطیلات نرفته بودند.

 دانش آموزان دختر و پسر به دلیل جنگ هر روز در کارخانه‌های نظامی کار می‌کردند یا به پاکسازی ویرانی‌های ناشی از بمباران می‌پرداختند. آنها از همه جا بی‌خبر نمی‌دانستند که تا ثانیه‌هایی دیگر چه فاجعه‌ای در انتظارشان است.

خلبان تیبت پس از رها کردن بمب اتمی به سرعت از محل دور شد و از فاصله‌ای دور از لحظه انفجار عکس گرفت و به پایگاه خود بازگشت.

 انفجار 43 ثانیه بعد در ارتفاع 600 متری به فراز مرکز شهر هیروشیما رخ می‌دهد و پس از انفجار بمب اتمی 3 تاثیر ویرانگر آن نمایان می‌شوند.

در نخستین میلیونیم ثانیه انرژی حرارتی در فضا آزاد شده و هوا در محوطه‌ای به شعاع یک کیلومتر به گلوله آتش مبدل می‌شود و حرارتی معادل چند میلیون درجه برای چند ثانیه به فراز هیروشیما آسمان را به آتش می‌کشد.

 در زمین هنگام رسیدن هرم گرما درجه حرارت چندین درجه سانتیگراد است در شعاع 8 کیلومتری مردم دچار سوختگی شدید درجه سه می‌شوند.

پس از حرارت، نوبت‌ موج انفجار است که تاثیر ویرانگر خود را نشان دهد. به دلیل آزاد شدن گازهای بسیار گرم موج انفجار با سرعت 1000 کیلومتر در ساعت مشابه یک دیوار جامد هوا است که در شعاع 2 کیلومتر همه چیز را به غبار تبدیل می‌کند.

از مجموع 90 هزار ساختمان شهر هیروشیما 62 هزار ساختمان به کلی از میان می‌روند. سپس نوبت تاثیر سوم انفجار اتمی می‌رسد که در سال 1945 میلادی هنوز چندان شناخته شده نبود، در حالیکه شاخصه ویژه انفجار هسته‌ای است، تاثیر تشعشعات رادیواکتیو که موجب انواع سرطان‌ها، بیماری‌های خونی و غیره می‌شود این یکی از همه وحشتناک‌تر است زیرا آثار آن روزها، ماه‌ها و حتی سال‌ها پس از انفجار خود را  نشان می‌دهند.

بمب اتمی را که بر فراز هیروشیما منفجر شد، آمریکایی‌ها ( لتیل بوی) نامیده بودند و قدرت آن معادل انفجار 13 هزار تن تی‌ان تی بود.

در انفجار بمب اتمی 80 هزار نفر از مردم هیروشیما کشته شده و 70 هزار نفر مجروح شدند که اغلب آنها نیز اندکی بعد جان خود را از دست دادند.

 این تلفات جدا از هزاران انسانی است که ماه‌ها و سال‌های بعد به دلیل تاثیر مواد رادیواکتیو در اثر ابتلا به بیماری سرطان و دیگر بیماری‌ها جان خود را از دست می‌دهند حتی تا سال‌ها پس از انفجار هزاران کودک ناقص الخلقه‌ متولد شدند که سال‌های زندگی را با رنج و درد به پایان رساندند.

مجسمهٔ ساداکو در این پارک به یاد دختر ۱۲ ساله‌ای به نام ساداکو ساساکی برپا شده که پس از جنگ جهانی دوم به دنیا آمد ولی در اثر تشعشعات رادیواکتیو باقی‌مانده از انفجار ناگازاکی، دچارسرطان خون شد و درگذشت. بر اساس افسانه‌های ژاپنی، اگر کسی هزار دُرنای کاغذی درست کند، یکی از آرزوهایش برآورده می‌شود. ساداکو درحالیکه در بیمارستان بستری بود، با تشویق دوستانش و کمک برادرش شروع به ساختن درناهای کاغذی کرد، اما پس از ساخت ۶۴۴ درنا درگذشت. در سال ۱۹۶۵ میلادی، از مجسمه ساداکو در حالیکه درنایی طلایی در دست دارد در پارک صلح هیروشما پرده‌برداری شد.

و پس از آن کودکان زیادی با تشعشعات رادیو اکتیو سال ها عذاب کشیدند و ساداکو های بسیاری تا پایان عمر رنج کشیدند و توانستند این تهاجم وحشیانه را به تصویر بکشند تا بعد ها این درنا ها متحرک تر از همیشه باهیروشیما فیلم من است داغ رسوایی را بر پیشانی آکتور های به ظاهر متمدن بزند.

3 روز بعد، در روز 9 اوت سال 1945 میلادی نوبت شهر ناگازاکی‌ ژاپن می‌شود تا این بلای ساخته دست بشر را تجربه کند.

مخوف‌ترین سلاح جهان تاثیرات مخرب خود را در هیروشیما و سپس ناگازاکی نشان می‌دهد.

 در جریان ماه‌ها و سال‌های بعد هزاران نفر دیگر به دلیل تاثیر‌ تشعشات‌ رادیو اکتیو با درد و رنج جان خود را از دست می‌دهند.

 فاجعه‌ای که در پی انفجار این بمب اتمی رخ داد، لکه سیاهی را در تاریخ جنگ‌های جهان، در تاریخ‌ بشریت و در تاریخ امریکا ثبت کرد که حتی با گذشت قرن‌ها پاک نخواهد شد.

و اینبار در سالروز انفجار هسته‌ای هیروشیما باز هم ساعت‌ها قیام می‌کنند و آن لحظه شوم را خاطر نشان می‌شوند دوچرخه سواران ایرانی پا در رکاب به همراه دیگر ورزشکاران جهان از فرودگاه-توکیو تا هیروشیما رکاب می‌زنند و بر بلندای‌ قله‌ "فوجی" شعار مبارزه با تولید بمب اتم را نمایش می‌دهند و دوباره گروه کارگردانی ساخت فیلم انفجار اتمی ژاپن را محکوم می‌کنند.

امیر ایزد‌پناه، اسلام نوروزی، عزیز اله زاده و مهدی پهناور در این سفر 12 روزه ضمن اشاعه شعار مبارزه با بمب اتم با ژاپنی‌ها ابراز همدردی خواهند کرد.

مهدی پهناور یکی از رکابز‌نان اعزامی به ژاپن با 15 سال سابقه حضور در این عرصه در خصوص این سفر اظهار کرد: رکابزنان تمام دنیا برای اولین بار به منظور حضور در این مراسم و اظهار همدردی و با شعار نمادین مبارزه با تولید بمب اتم و محکوم کردن بمباران هیروشیما‌ به قله فوجی در هیر‌وشیما می‌آیند.

 پهناور در این خصوص تصریح کرد: برای استراحت شبانه در هتل و کمپ‌ها اقامت خواهیم داشت و کنسول‌گری ایران در ژاپن با GPS ما را همراهی می‌کند.

وی خاطر نشان کرد: ما به حمایت از کشته‌شدگان ژاپن و محکوم کردن بمباران صورت گرفته توسط آمریکا تصمیم به این کار گرفتیم و معتقدیم این رسوایی برای آمریکا تا ابد ادامه خواهد داشت.

گرگ‌ها هنوز در لباس میش حاضرند....

 اصرار برای نظارت عملکرد هسته‌ای در کشور‌های مختلف امروز از سوی کسانی است که تنها سناریو انفجار اتمی جهان را ساختند و امروز هنوز طبل رسوایی‌شان‌ از سراسر جهان به گوش می‌رسد و هر روز فیلم بازی می‌کنند! هنر پیشه عوض می‌کنند، داستان را به بیراهه می‌برند، اما هنوز هستند در دنیا کسانی که می‌دانند شما فیلم بازی می‌کنید و کار گردان شما همان سکانس نخست را ادامه می‌دهد اما در یک نقش و لباس دیگر....

گزارش از الهه طائمه

انتهای پیام/