به گزارش خبرنگار
حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ احمد علامه دهر هنرمند و بازیگر تئاتر و تلویزیون، پس از گذشت هشتماه که در وضعیت کما بسر میبرد، سرانجام یکشنبه یازدهم مرداد جان به جانآفرین تسلیم کرد. پیکرش در روز سیزدهم مرداد از مقابل تالار وحدت تشییع و در قطعه هنرمندان بهشتزهرا برای همیشه آرام گرفت.
به همین مناسبت جمعی از هنرمندان پیام تسلیت خود را اینگونه بیان کردند:
علی مرادخانی: (معاونت هنری وزارت ارشاد) احمد علامه دهر، هنرمند خوشنام کشور بود
خدمت خانواده احمد علامه و جامعه هنری علیالخصوص هنرهای نمایشی تسلیت عرض میکنم. او هنرمندی بود که اکثر مردم با چهرهاش آشنایی داشته و در کارهای مختلف تلویزیونی و نمایش و تئاتر، از هنرمندان خوشنام و دیرینه کشور بود و شاگردان فراوانی را تربیت کرده بود.
از ویژگیهای بارز وی بزرگی و مهربانی و وجود خانواده بزرگوارش بود که میدیدم چطور مثل پروانه به دور او میگشتند. این یک ویژگی است و متأسفانه در جامعه کنونی این ویژگی در حال مفقود شدن است که باید به احیای آن پرداخت و چقدر خوب است که هنرمندان الگوهای این چنینی برای جامعهشان باشند. در پایان این ضایعه را به همه کسانی که هنرمند حوزه تئاتر هستند تسلیت میگویم و امیدوارم خداوند روح بزرگ ایشان را با اولیا خود محشور بدارد.
زهرا سعیدی: به داد هنرمندان برسید
احمد علامه دهر را از سالها پیش میشناختم، یعنی از سالهای 49-48 که در تئاتر مدرسه با یکدیگر کار میکردیم. آنقدر در وجود این انسان زندگی وجود داشت که به هیچ وجه نمیتوان برایش تصور مرگ کرد. وی بسیار سالم زندگی کرد و در طول زندگیاش سراسر نشاط و سرزندگی بود.
سعیدی در خصوص حمایت از قشر هنرمندان بیان کرد: هنرمندان هنگام مواجهه با مشکلات بسیار مظلوم واقع میشوند و وضعیت بسیار سختی را دارند. به همین منظور خیلی کارها میتوان انجام داد. مسئولین ببینند که کشورهای پیشرفته چطور در این زمینهها فعالیت کردهاند و چگونه برای دوران پیری، امنیت، بیکاری و بیماری افراد برنامهریزی مینمایند و از آنها درس بگیرند.
درخواست من از مسئولین این است که به داد هنرمندان برسند. هنرمندان از هر نظر در مضیقهاند.
وی در پایان بیان کرد: امروز با رفتن احمد علامه دهر فکر میکنم که برادرم را از دست دادهام. برای خانواده او آرزوی صبر میکنم و توفیق و سلامت برای آنها مسئلت میدارم.
بهزاد فراهانی: یادگاری احمد علامه را هنوز دارم
ارتباط من با احمد علامه دهر یک ارتباط صمیمی بود. بسیار دوستدار او بودم. یک یادگاری از او دارم که برایتان میگویم: یک روز سر یکی از کارها عینک من خراب شد و احمد گفت: که عینکت را به من بده تا برایت تعمیرش کنم. او رفت و آن عینک را طوری درست کرد که من گفتم این عینک را کنار میگذارم و به عنوان یادگاری آنرا نگه میدارم.
وی در ادامه گفت: احمد علامه اول از همه انسانی دانشمند بود. سواد خیلی خوبی داشت و هنگامی که مشغول به کار بود و در دوران فعالیت به تئاترهای دهه 40 و 50 گرایش داشت. انسان متظاهری نبود و این بیانگر فرهیختگیاش بود. او را خیلی دوست داشتم و بسیار متأثر و متأسفم و تسلیت میگویم.
مصطفی طاری: سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
من آقای علامه دهر را از دور میشناختم تا اینکه سر تئاتر «بیا تا گل برافشانیم» با یکدیگر همکار شدیم. از بچههای قدیمیتر تئاتر شیراز بود. سپس من در یک سریال دستیار کارگردان بودم که از وی دعوت کردم و او یکی از نقش های اصلیمان را بازی کرد.
وی ادامه داد: بعد از آن هم در سریال «مختارنامه» همسفر و هماتاقی هم بودیم. فقط کسانی که با احمد دوست و آشنا بودند، میدانند که چه روحیهای داشت و من امروز به دلیل خوبیهای فراوان احمد علامه میگویم که او از بین ما نرفته است. شما کسی را سراغ ندارید که احمد علامه را بشناسد و یک نکته بد از او بگوید.
انتهای پیام/