به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، دوجنسه ها جمعیتی اندك و مهجوری هستند كه به دلیل شناخت نادرست و اطلاعات ناكافی نسبت به بیماریشان معمولا مورد بی توجهی و بی مهری مردم و مسئولان قرار می گیرند . كافی است با یكی از آنها صحبت كنید آنوقت متوجه می شوید كه درد بی هویتی خیلی سخت است ، حالا به این درد انگشت نما بودن هم اضافه كنید.

بیماران دوجنسه از كودكی با مشكلاتی بزرگ می شوند كه ژنتیكی است و باید از همان كودكی تحت درمان و حمایت قرار بگیرند، این مشكلات زمانی جدی می شوند كه فرد دوجنسه با سوال من كیستم روبرو می شود ......

این سوال برای انسانهای عادی پاسخش روشن است، پسر یا دختر. اما برای فرد دوجنسه یه علامت سوال بزرگ است كه پاسخی برایش نیست یا اگر باشد پاسخ مبهم است چرا كه فرد دوجنسه نمی داند از لحاظ روحی و جسمی تمایل به كدام جنسیت دارد و همین مسیله بحران هویت را برای این افراد به وجود می آورد.

 

بحران هویت مشكل بزرگی است كه با علامت سوال های پی در پی در فرد ایجاد می شود و فرد وقتی وارد جامعه و گروه های هم سن سال خود می شود، دچار نوعی اختلال هویتی می شوند و همین مسئله انگشت نما شدن این افراد را در جامعه به دنبال دارد و نگاهی همراه با هزار حرف نا گفته ........... 

اگر درباره این بیماران به درستی اطلاع رسانی شود شاید بخشی از مشكلاتشان حل بشه ، این درخواست اكثر بیماران دوجنسه است كه به دلیل عدم اطلاع رسانی كافی نسبت به بیماری شان اقلیتی مهجور در جامعه هستند.

دكتر مسعود گرشاسبی دبیر انجمن پزشكی ژنتیك درباره بیماری دوجنسیتی می گوید: دوجنسه ها یك سری تمایلات متضاد دارند، یعنی از زمان بچگی و از زمانی كه عقلشان می رسیده احساس می كنند، پسرند ولی باید دختر باشند و بالعكس. یعنی بازی و علایق آنها متفات است و وقتی به سن ازدواج می رسند یك دختر احساس می كند، نمی تواند ازدواج كند.

وی گفت: یكی از مشكلات اصلی آنها مشكل ژنتیكی است كه باعث می شود، عقیم باشند یعنی از نظر اندام های جنسی دچار مشكل هستند . 

 وقتی در چهره یه دو جنسه نگاه كنید، متوجه اضطراب و افسردگی می شوید كه تلاش می كنند آنرا پشت خنده های تلخشان پنهان كنند . 

دكنر بهنام اوحدی كارشناس اختلالات جنسی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان می گوید: اضطراب و افسردگی در كمین بیماران دوجنسه است و بیمارانی كه عمل جراحی خود را به تعویق می اندازند، بیشتر حس اضطراب و افسردگی را تجربه می كنند كه به این تعویق انداختن دستاورد ناآگاهی والدین تعصبات بی جا، حرف مردم و ناآگاهی جامعه است كه یك فرد را از مسیر حقیفی زندگی خود باز می دارد.

 وی در ادامه می گوید : طبق آمار 15000تا 20000 هزار بیمار دو جنسه در كشور ما زندگی كنند كه از میان تعداد كسانی كه اختلال هویت جنسی پسرانه می گیرند سه برابر بیشتر از كسانی است كه اختلال دخترانه به پسرانه دارند .  

بیماران دوجنسه باید عمل جراحی تغییر جنسیت را انجام دهند تا از مشكلات روحی و جسمی خود نجات پیدا كنند اما هزینه این جراحی خیلی بالا است و تحت پوشش بیمه ها هم نیست . 

دكتر اوحدی می گوید: جراحی آخرین راه علاج بیماران اختلال هویت جنسی است اما متاسفانه جای خالی جراحان خبره برای این جراحی ها خالی است و باید متولیان سلامت نباید این افراد را نادیده بگیرند.

 

وی درباره هزینه های این جراحی ها گفت:هزینه های جراحی های تغییر جنسیت بسیار بالا است و وام 5 الی 7 میلیونی بهزیستی جوابگوی هزینه های جراحی نیست چه برسد به مشاوره های كه در كشور ما به فراموشی سپرده شده است.  همچنین ما در كشور روان درمان و مشاوره خاص این بیماران نداریم چرا كه روان درمانی و مشاوره پیش از شناخت اختلال هویت جنسی و بعد از جراحی از اولویت هایی است كه در كشور ما به طور خاص انجام نمی شود و به نوعی به فراموشی سپرده شده است و خانواده های این افراد و متولیان در پزشكی قانونی ، وزارت بهداشت بهزیستی و غیره نباید آنرا نادیده بگیرند. 

وی درباره بهترین زمان جراحی تغییر جنسیت گفت:‌ بهترین زمان برای انجام این كار 20 تا 30 سالگی است و جامعه و والدین باید این افراد را همانند شهروندان عادی در جامعه بپذیرند و خانواده این بچه ها را مخفی نكنند بلكه بدانند جنسیت ملاك قضاوت افراد نیست و نباید این افراد را رنج دهیم .

دكتر گرشاسبی دبیر انجمن ژنتیك درباره جراحی های تغییر جنسیت می گوید: انتظار می رود كسی كه دوجنسه است، از لحاظ كروموزونی هم مشكل داشته باشد، كه باید با انجام آزمایش ژنتیك مجوز انجام جراحی را بگیرند كه این جراحی ها به صورت مرحله ای انجام می گیرد كه لازم است در این جراحی برای بعضی اندام ها از پروتز استفاده شود كه البته این جراحی فقط ظاهر افراد را درست می كند و باطن را تغییر نمی دهد . 

آنچه كه باید در مورد این بیماران مورد توجه قرار بگیرد آن است كه وزارت بهداشت برای جراحی های تغییر جنسیت بسته های حمایتی در نظر بگیرد و هم با آموزش های صحیح افكار و دید عمومی را نسبت به آنها اصلاح كند، در غیر این صورت این افراد همچنان مشكلاتشان سر جای خود باقی می ماند و  باید در پستوی بی توجهی زیر پوست شهرمان به زندگی خود ادامه دهند. 

گزارش از محمد نجف شهرستانكی                 

انتهای پیام/