این مدار از ژلی جدید ساخته شده است که ترکیبی از خصوصیاتی است که این خصوصیات هیچگاه یک جا با هم دیده نمیشود.
این ژل برای کاربردهایی شامل الکترونیک های انعطافپذیر، رباتیک های نرم، پوست مصنوعی و دستگاههای ذخیره سازی انرژی، میتواند دمای خود را تنظیم کند.
محققان دانشگاه Texas خواص ژل جدید را از ترکیب هیبریدی دوژل به دست آوردند که یکی از آنها ژل سوپر مولکولی و دیگری ژل سوپر ژل است که به یک ماتریس هیدروژل پلیمری تزریق میشود.
محققان از این روش به عنوان روش میهمان به میزبان یاد میکنند.
سوپر ژل یا همان مهمان به عنوان یک مونتاژ سوپر مولکولی از یک زیر واحد بزرگ مولکولی به جای مولکولهای منفرد تشکیل شده است با توجه به اندازه و ساختار آن، تعامل بین مولکولها ضعیفتر از مولکولهای معمولی میباشد واین بر همکنش ها میتوانند برگشت پذیر باشند. این برگشت پذیری سوپرژل را به یک چسب پویا تبدیل میکند.
در مقابل هیدروژل پلیمری رسانا یا میزبان به رسانایی نانوساختارهای سه بعدی برای انتقال الکترون کمک میکند، ترکیب هیدروژن به عنوان ستون فقرات ژل هیبریدی قدرت و خاصیت ارتجاعی آن را تقویت می کند.
در این پژوهش محققان نوارهای نازکی از ژل ترکیبی روی لایه های پلاستیکی قابل انعطاف تولید کردند تا خواص الکتریکی آن را آزمایش کنند، آزمایشها نشان میدهد زمانی که مداری الکتریکی تشکیل شده از ژل ترکیبی بریده شود، فقط یک دقیقه زمان میبرد تا مدار به خودی خود رسانایی و شکل خود را باز گرداند این ژل حتی بعد از چندبار برش هم همین رفتار را از خود نشان میدهد.
انتهای پیام/