وی که درباره مطالب مطرح شده درباره صرف بیسکویت به جای شام توسط سرخپوشان پس از بازی با فولاد سخن می گفت ادامه داد: موضوع اصلا اینطور نبود که مطرح شد ما بعد از بازی با فولاد خوزستان با عجله خیلی زیاد فقط تلاش داشتیم به پرواز تهران برسیم تا برنامه اعضای تیم برهم نخورد به همین دلیل پس از بازی من از تیم جدا شدم و بلافاصله به فرودگاه رفتم تا تمامی کارهای پرواز را انجام بدهم و بچه ها که رسیدند یکسره از گیت عبور کنند اگر همه چیز طبق برنامه پیش می رفت و از ناحیه دیگران برای ما مشکل درست نمی شد ، به قدری زمان داشتیم که به بچه ها شام بدهیمولی مسایلی که در کنترل ما نبود کا را به شکل دیگری پیش برد و حتی پرواز به این دلیل که اعضای تیم در فرودگاه بودند اما به دلیل ازدحام جمعیت نمی توانستند عبور کنند و به تاخیر افتاد.

سرپرست کهنه کار سرخپوشان خاطر نشان کرد: البته اشتباه من هم بود . ما در اصفهان به خاطر اینکه وقت نداشتیم قبل از بازی با یک رستوران هماهنگ کردیم که غذا را پای اتوبوس به ما برساند و بچه ها شام را در مسیر خوردند . شاید در اهواز هم باید اینکار را می کردیم اما زمانبندی ما هم طوری بود که اگر تیم به موقع از ورزشگاه خارج می شد و بعد از رسیدن به فرودگاه هم به مشکلی نمی خورد از برنامه عقب نمی افتادیم.

من از این جهت که بچه ها بعد از بازی گرسنه بودند به آنها حق می دهم چون ناهار را هم به خاطر بازی زود خوردند ، اما متاسفانه با اتفاقاتی که روی داد نیروی انتظامی هم به ما هیچ کمکی نکرد ، دغدغه اول ما این بود بچه ها سوار هواپیما بشوندو بعد در هواپیما هم از آنها پذیرایی شد .

خوردبین تصریح کرد مساله ما در اهواز مالی نبود بلکه زمانی بود ما اگر قرار بود بهترین غذا را هم به بچه ها بدهیم یک میلیون تومان هم نمی شد اما جالب است بدانید به خاطر آنکه بچه ها به خاطر ازدحام جمعیت و عدم همکاری نیروی انتظامی در ورود به فرودگاه دچار مشکل شدند ، همانجا 2 میلیون تومان پرداخت کردیم تا بچه ها وارد CIP بشوند تا خدای ناکرده در برخورد با جمعیت مشکلی پیش نیاید چون در آن شرایط تیم هم خسته بود و داخل جمعیت نمی توانید هوادار و غیر هوادار را تشخیص بدهید و در این مواقع نتیجه بازی به ضرر میزبان است ، نباید هیچ احتمالی را نادیده گرفت و از این جهت من باز هم از نیروی انتظامی اهواز گلایه دارم که ما را به حال خودمان رها کرد.

خوردبین در پایان افزود : با تمام این اوصاف که گفتم و ما درگیر مسایلی شدیم که در کنترل ما نبود ، باز هم تقصیر را متوجه خودم کرده ام و تایید می کنم حداقل در این ماجرا مساله ما پول نبود و بچه های ما هم بزرگ منش تر از آن هستند که حالابه خاطر یک بیسکویت خوردن بخواهند گلایه کنند ، چون این دیگر بی معرفتی است.