بنای آب‌انبار دارای کلیه قسمت‌ها و مشخصات اصلی آب‌انبارها می‌باشد و دارای راه‌پله ایست که به پاشیر منتهی می‌شود.

با توجه به پوشش آب انبار و شواهد تاریخی موجود بنای آب انبار مربوط به دوره تیموری بوده است..

بنای آب انبار دارا ی کليه قسمتها و مشخصات اصلی آب انبارها می‌باشد ، به جز سردر که به دليل مرور زمان و استفاده نشدن از بنا و همچنين زلزله و تخريبها و دخل و تصرفات انسانی از بين رفته‌است و هيچ گونه اطلاعی از شکل اوليه آن در دست نيست.

پيشخوان آن 5 متر بوده است که در حال حاضر فقط پلان آن موجود است و پوشش آن در دوره اخير صورت گرفته است.

راه‌پله آب انبار دارای 32 پله می‌باشد که به پاشير منتهی می شود و مصالح به کار رفته برای ساخت پله ها آجرهای با ملات شفته و ساروج بوده است.

استوانه مخزن تا پاکار با ملات ساروج پوشش يافته است وظرفيت ذخيره آب 287 متر می باشد.

پوشش مخزن نيز به صورت پلکانی(3 پله) با آجرهای ( 25*25*5 ) و ملات گچ می‌باشد و قوس استفاده شده در پوشش آب انبار قوس مربع (شمشيری) است.

مخزندارای يک آبگير در ضلع غربی بنا و يک سر ريز در ضلع شرقی آن می‌باشد، چهار دريچه به ارتفاع 27/1 متر در چهار طرف آب انبار قرار دارد که احتمالاً علاوه بر تزيينات تهويه، سرد کردن آب انبار (بدليل قرار گرفتن در جهت باد) و دسترسی سريع تر به مخزن آب انبار طراحی و ساخته شده‌است.

هيچگونه تزيين خاصی دربنای این موزه ديده نمی شود ، به جز در نمای دور آن که دارای چهار طاق با فواصل مساوی است که به روش ضربی اجرا شده اند.