به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،نزدیک به 150 هزار فراری سوری در حال حاضر در اروپا درخواست پناهجویی کردهاند و جریانی با جمعیت بیش از دهها هزار تن هم برای یافتن جای زندگی به سوی مرزهای این قاره سرازیر شدهاند. در این میان، در چین، میلیونها آپارتمان وجود دارد که کاملا خالی هستند و بخشهای کاملی از شهرهای تازه ساخته شده به چشم میخورند که ظاهرا خالی از سکنه هستند. این دوگانگی بین کمبود مسکن در یک جا و افزایش تولید مسکن در جایی دیگر خیلی نظیر ندارد و من که به تازگی کتابی درباره شهرهای ارواح و خالی از سکنه در چین نوشتهام، گیرنده ایمیلهای بسیاری بودهام که نویسندگانشان درباره کاربری این شهرها پیشنهادهایی را ارایه داده بودند.
در میان این پیشنهادها، بسیاری از مخاطبان گفته بودند که این شهرهای خالی را میتواند به مهاجران سوری اختصاص داد چون در جایی از جهان شهرهای خالیای هستند که در انتظار یک اجتماع به سر میبرند و از سوی دیگر، اجتماعاتی نیز مانند سوریهای متواری وجود دارند که به دنبال یک شهر برای سکونت میگردند. در شبکههای اجتماعی نیز این مسئله خیلی مطرح شده و تنها در توییتر، با جستجو میتوان 7 تا 10 مورد را پیدا کرد که در همین باره صحبت شده است.
با یک نگاه واقعی و منطقی، باید گفت که چنین پیشنهادی چندان ارزش عمیق شدن را ندارد چون این مسئله، تنها یک بحث ساده درباره عرضه و تقاضا نیست و پناهجویان در عمل، چیزهایی بسیار بیشتر از مسکن نیاز خواهند داشت.
در سراسر چین، بین 20 تا 45 میلیون خانه خالی وجود دارد که روی هم، مساحتشان به 600 میلیون متر مکعب میرسد که تقریبا معادل کل مساحت شهر مادرید است. بسیاری از چینیها نه برای زندگی کردن بلکه برای سرمایهگذاری اقدام به خرید مسکن کردهاند.
حدود 39 درصد ثروت شخصی افراد در چین، مسکن است و حدود 21 درصد چینیهای شهرنشین دارای بیش از یک خانه هستند. چنین عطشی برای خرید خانه در چین، این است که سرمایهگذاری بهتری برای آنها پیدا نمیشود. خرید خانه در چین یک سرمایهگذاری بیدردسر و مطمئن است که نسبت به نهادهای مالی یا بورس و طلا، سود بسیار بهتر به همراه میآورد. مسئله دیگر هم این است که مشوق دیگری هم برای فروش سریع خانههای خالی وجود ندارد و مثلا پس از خرید، مالیات چندانی بابت خانههای خالی و خانههای بیشتر از افراد گرفته نمیشود.
این چنین خانههایی که برای سرمایهگذاری خریده میشوند و خالی هستند، در مواقعی که نیاز باشد باید سریع به فروش برسند و به پول نقد تبدیل شوند. برای همین، نمیتوان آنها را به مهاجرانی که از سوریه میآیند و دیگر نمیتوان آنها را از خانهها بیرون آورد، اختصاص داد. مشکل دیگر هم این است که مالکان این خانهها، روی ملکشان سرمایهگذاری کردهاند و میخواهند که مدام قیمت ملک آنها بالاتر برود. اما اگر تعداد زیادی از سوریان در این محلههای جدید ساکن شوند و بخواهند چند سال بعد نیز آن جا را ترک کنند، این محلهها به محلههایی با خانههای ارزان قیمت تبدیل میشود که سرمایهگذاری مالکان آنها را خراب خواهد کرد.
منبع: صدای اقتصاد
انتهای پیام/