به گزارش خبرنگار مجلس گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان" بنا به پیشنهاد قوهقضاییه در جلسه نهم مرداد 1390 هیئت وزیران وقت تصویب و به مجلس شورای اسلامی ارائه شد.
براساس ماده 24 پیمان نامه حقوق کودک، دولت موظف به فراهم کردن بالاترین استانداردهای بهداشتی و درمانی برای کودکان است و هیچ کودکی نباید از حق دسترسی به چنین خدماتی محروم بماند.
اساسیترین کار در دست داشتن آماری صحیح برای دستهبندی کودکان کار و خیابان برای سنجش نیازهای آنها است، گروهی به دلیل فقر اقتصادی خانواده مجبور به کارند، گروهی دیگر در کنار خانواده نیستند و مجبورند برای آنان کسب درآمد کنند، همچنین گروهی دیگر هم کودکانی هستند که به اسم "کودکان کولی" شناخته شدهاند و درکی از نیازها جز پول ندارند، این کودکان از نظر فرهنگی نیاز متفاوتی با سایر کودکان و نیازمند برنامهریزی جداگانه هستند.
نیازهای اولیه کودکان کار و خیابان در خانواده برطرف نمیشود و تا زمانی که بررسی ما از شرایط به شکلی گنگ است به نتیجهای نمیرسیم مگر اینکه آمار دقیقی از آنها داشته باشیم و براساس آن مشخص کنیم چه تعدادی به دلیل فقر اقتصادی به خیابانها آمدهاند و این افراد به شکلی باید زیر پوشش حمایتی دولت قرار گیرند.
در آخرین سال دولت اصلاحات و با تشکیل وزارت رفاه طرح بیمه کودکان کار و خیابانی در دستور کار هیئتدولت قرار گرفت و عدهای از کودکان به صورت سمبلیک بیمه شدند. در آن زمان وزارت رفاه تاکید داشت کودکان کار حتما بیمه باشند تا بخشی از مشکلاتشان حل شود اما با تغییر دولت و شرایط جدید این طرح از دستور کار خارج شد.
سرانجام بر اساس اجرای اصل یکصدو بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست در جلسه علنی( 10 مهرماه سال 92) به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، که شامل، تمام افرادی که به سن هجده سال تمام شمسی نرسیدهاند، از حمایتهای مذکور در این قانون بهرهمند میشوند؛ تقصير در انجام تکالیفی از قبيل تأمین نیازهای اساسی و ضروری کودک و نوجوان یا وظايف مربوط به حضانت، ولایت، قیمومت، وصایت، سرپرستی و تربیت آنان توسط هر یک از والدین، اولیاء یا سرپرستان قانونی و يا نظارت و مراقبت توسط هر شخصی که مراقبت از كودك و نوجوان بر عهدۀ او است؛ هرگونه فعل یا ترک فعل عمدی که سلامت جسمی، روانی، اخلاقی يا اجتماعی کودک و نوجوان را در معرض خطر و آسیب قرار دهد، از قبيل ضرب و جرح، محبوس كردن، سوء استفاده جنسی، توهين و تهديد نسبت به كودک يا نوجوان، يا قرار دادن او در شرايط سخت و غير متعارف؛ بكارگيری غيرقانونی يا عدم رعايت شرايط قانونی استخدام كودك و نوجوان و یا وادار کردن یا گماردن او به كار يا خدمتی که برای سلامت جسمی، روانی، اخلاقی يا اجتماعی او خطرناک باشد و يا موجب محرومیت او از تحصیل شود؛ هر گونه اقدام يا معاملهای كه به موجب آن كودك يا نوجوان در ازای پرداخت وجه و يا ساير موارد و امتيازات به ديگری منتقل میشود؛ هرگونه بكارگيری و یا وادار كردن كودك و نوجوان در فعالیتهای جنسی برای خود يا ديگری و ... است.
بر اساس این لایحه این سازمانهها مسئول رسیدگی به کودکان کار هستند: دفتر حمایت از کودکان و نوجوانان قوهقضاییه، سازمانها و نهادهای مرتبط با کودکان و نوجوانان، سازمان بهزیستی كل کشور، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور، وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت کار و امور اجتماعی، شهرداریها و دهیاریهای سراسر کشور، وزارت کشور و سازمان ثبت احوال، مراکز درمانی اعم از دولتی و خصوصیی واحدهای حمایت، وکلا، مشاوران، مددکاران اجتماعی و يا ساير متخصصان مربوط، در ضمن نهادهای مرتبط با کودکان و نوجوانان موضوع این قانون، باید تمهیداتی اتخاذ کنند تا اقدامات حمایتی آنها موجب افشای اسرار کودک و نوجوان نشود.
"محمدعلی اسفنانی" سخنگوی کمیسیون حقوقی مجلس در رابطه با بررسی لایحه حمایت از کودکان و نوجوان در کمیسیون متبوع خود به باشگاه خبرنگاران جوان گفت: لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در کمیسیون حقوقی و قضایی مورد بررسی قرار دارد، کلیات این لایحه تصویب شده و جزئیات آن در جلسات کمیسیون مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
وی معتقد است؛ در این لایحه قرار است تمام قوانین حمایت از کودکان و نوجوانان در یک جا جمع شده و به صورت قانون مدون جهت حمایت از این قشر اجرایی شود.