بروز این اختلال قبل از هفته 20 حاملگی نیز در موارد نادری نظیر حاملگی مولار امکان دارد. پره اکلامپسی می تواند خفیف یا شدید باشد و نیز پیشرفت آن ممکن است آهسته یا سریع باشد. تنها راه بهبود بیمار زایمان است.
هرچه پره اکلامپسی شدیدتر باشد و زودتر رخ دهد خطر آن برای مادر و جنین بیشتر است. بیشتر زنانی که دچار پره اکلامپسی می شوند دچار نوع خفیف آن در نزدیکی زمان زایمان میشوند و با مراقبتهای مناسب خطری متوجه آنها یا جنینشان نخواهد بود. ولی در موارد شدید این بیماری می تواند قسمت های بدن را درگیر کرده و مشکلات جدی و حتی خطر مرگ را برای بیمار به همراه داشته باشد.
به همین دلیل در صورتی که پره اکلامپسی شدید بوده و یا بدتر شود بیمار باید زایمان زودرس داشته باشد. پره اکلامپسی باعث افزایش انقباض عروق و در نتیجه افزایش فشار خون و کاهش جریان خون می شود.
کاهش جریان خون بسیاری اندامها نظیر کبد، کلیهها و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. کاهش جریان خون رحم می تواند سبب مشکلاتی نظیر کاهش رشد جنین ، کاهش مایع آمونیاک و پارگی جفت شود.
به علاوه در صورتی که نیاز به زایمان زودرس باشد جنین ممکن است نارس بدنیا بیاید. تغییرات عروق خونی ناشی از پره اکلامپسی ممکن است سبب نشت مایع از مویرگها شده و در نتیجه باعث تورم شود.
همچنین نشت مایع از عروق کوچک کلیه ها سبب ورود پروتئین از جریان خون به ادرار شود (وجود مقادیر بسیار اندک پروتئین در ادرار طبیعی است و اگر از آن بیشتر شود نشان دهنده مشکل است) در بعضی موارد نادر، پره اکلامپسی میتواند منجر به بروز حملاتی شود که اکلامپسی خوانده می شود.
در واقع پره اکلامپسی به این دلیل به این نام خوانده می شود که میتواندزمینهای برای بروز اکلامپسی باشد. برای تمام زنانی که به پره اکلامپسی مبتلا هستند.
پره اکلامپسی بویژه در مراحل اولیه ،اغلب علامت روشنی ندارد،به علاوه بعضی از علائم پره اکلامپسی نظیر ورم و افزایش وزن ممکن است شبیه عوارض معمول حاملگی باشند.بنابراین ممکن است بیماری قبل از اینکه در مراقبتهای معمول حاملگی که فشار خون و پروتئین ادرار اندازهگیر میشود تشخیص داده نشود.به همین دلیل مراجعه مرتب جهت مراقبتهای حاملگی اهمیت دارد.
علی رغم تحقیقات وسیعی که انجام شده است، علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست. هیچ راه شناخته شدهای برای پیشگیری از پره اکلامپسی وجود ندارد ،هر چند در این زمینه تحقیقاتی در حال انجام است.
بعضی مطالعات به دنبال این هستند که شاید مصرف کلسیم بیشتر یا آسپرین با دوز پایین بتواند در پیشگیری یا درمان پره اکلامپسی کمک کننده باشد ولی نتایج این مطالعات چندان مثبت نبوده و بیشتر متخصصین آنها را به صورت معمول برای زنانی که کمتر در خطر هستند توصیه نمیکنند.
انتهای پیام/