به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از واشینگتن پست، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از رایزنی با سازمان ملل برای در نظر گرفتن نقشی برای ایران بر سر میز مذاکره به منظور انتقال سیاسی قدرت در سوریه خبر داد.

فدریکا موگرینی در مصاحبه ای اختصاصی با روزنامه واشينگتن پست به اظهار نظر درخصوص بحران سوریه و راه حل آن، بویژه با در نظر گرفتن نقش کشورهای منطقه از جمله ایران پرداخت.

در ابتدای این مصاحبه به این مسئله اشاره شد که کمک به هدایت اوضاع در مسیر دستیابی به توافق هسته ای با ایران در نظر موگرینی کاری دشوار بود، اما مسئله ی بحران آوارگان سوری به یقین کاری بس دشوارتر است. موگرینی در گفتگوی خود با واشینگتن پست بر این نکته تأکید کرد که (از نظر وی) بشار اسد، رئیس جمهور سوریه مجبور به کناره گیری از قدرت است؛ اما پیش از رفتن باید در ارائه ی طرح و برنامه برای اجرای صلح در کشورش کمک کند.

وی در پاسخ به این پرسش که اوضاع آوارگان سوری با توجه به تلاش های اروپا برای حل این بحران چگونه است؟ گفت: ظرف شش ماه گذشته ما با افزایش سیل جمعیت آوارگان و همچنین متقاضیان مهاجرت به اروپا روبرو بوده ایم. این تنها یک بحران برای اروپا نیست، بلکه کل منطقه و دنیا را نیز شامل می شود. با نگاه به آمار آوارگان سوری می بینید که هشت میلیون نفر فقط در داخل کشور خانه های خود را ترک کرده اند و چهار میلیون نفر نیز در ترکیه و لبنان و اردن سرگردان هستند. تعداد آوارگانی که به اروپا آمده اند به سیصد و پنجاه هزار نفر می رسد.

واشینگتن پست پرسید: تعداد این آوارگان در سراسر دنیا چند نفر است؟

موگرینی پاسخ داد: بیشتر افراد در حرکت اعم از آواره و مهاجر، به آفریقا رفته اند. درصد آوارگان موجود در میان جمعیت اروپا حدود یک دهم درصد است. این آمار در لبنان به بیست و پنج درصد جمعیت می رسد. با نگاهی به اوضاع می توان فهمید که مدیریت چنین بحرانی برای اروپا امری شدنی است.

آنها در نخستین کشوری که خود را به آن رسانیده باشند، سکنی داده نخواهند شد، بلکه بطور متناسب در میان همه بیست و هشت کشور عضو اتحادیه اروپا توزیع خواهند شد. البته این در مورد کسانی صدق خواهد کرد که در بدو ورود به اروپا، بویژه در یونان و ایتالیا که با تعداد بیشتری متقاضی روبرو هستند، تشکیل پرونده داده و طبق شرایط اعلام شده در طبقه آوارگان قرار گرفته و واجد شرایط برای دریافت کمک و حمایت باشند. در غیر اینصورت طبق برنامه ی تعیین شده به کشور خود بازگردانده خواهند شد.

واشینگتن پست: شما گفتید این بحران متوجه همه منطقه و دنیا است. نقش آمریکا و غرب در کمک به حل این بحران چیست؟

موگرینی: اروپا حدود ده میلیارد یورو صرف این مسئله کرده است. یکی از راههای حمایت از اروپا، کمکهای مالی و حمایت بنگاههای بین المللی بویژه از کشورهای میزبان بیشترین آمار آوارگان است. اما بزرگترین کاری که ما می توانیم با همدیگر، بویژه با آمریکا، انجام دهیم این است که به پایان درگیری ها در سوریه و لیبی کمک کنیم. اینها اصلی ترین منابع ناآرامی و باعث جاری شدن این سیل آوارگان هستند.

واشینگتن پست: آیا به نظر شما نخستین قدم، تلاش برای متوقف ساختن بمباران نیروهای بشار اسد است یا تعیین منطقه پرواز ممنوع در سوریه برای نیروهای مخالفان؟ آیا نیروهای داعش باید از بین بروند؟ آیا بشار اسد باید کناره گیری کند؟

موگرینی: به نظرم واقع گرایانه نیست که بگوییم هیچ یک از کسانی که از سوریه گریخته اند، حال چه از دست نیروهای بشار اسد و چه از دست نیروهای داعش، به این زودی به کشور باز می گردند، مگر آنکه شاهد راه حلی سیاسی برای بحران سوریه باشند.

واشینگتن پست: این یعنی بشار اسد باید کنار برود؟

موگرینی: خیر، این یعنی مشارکت در انتقال سیاسی قدرت. یعنی روندی که در آن همه احزاب سوریه، نمایندگان دولت و مخالفان گرد هم آمده و پیرامون انتقال متعارف قدرت در کشور به ارائه طرح و برنامه بپردازند. واضح است که در این میان جایی برای سازمان های تروریستی از جمله جبهه النصره و داعش نخواهد بود. ما در حال رایزنی با سازمان ملل هستیم تا سازمان دهی انتقال سیاسی قدرت را در سوریه با کمک عوامل منطقه ای و بین المللی به انجام برساند.

برای مثال ایران نفوذ بسیاری بر دولت سوریه دارد. به نظرم آنها متوجه هستند که این قرار است نخستین آزمون آنها پس از توافق هسته ای در اثبات توانایی شان در بازی کردن نقشی سازنده باشد.

واشنیگتن پست: اما آیا ایران به دنبال حفظ دولت سوریه بر مسند قدرت نیست؟

موگرینی: اگر ما به دنبال آن هستیم که دولت سوریه پای میز مذاکره آمده و در خصوص انتقال قدرت همکاری کند، باید این اعمال فشار را از طریق کسانی انجام دهیم که بر او نفوذ دارند و این یعنی از طریق روسیه و ایران.

واشینگتن پست: احساس شما در خصوص اقدام اخیر روسیه در استقرار نیروهای نظامی خود در سوریه چیست؟ آیا روسیه با این اقدام، در پی تقویت و حمایت از بشار اسد برای اجتناب از همکاری در انتقال قدرت است؟

موگرینی: طبق برداشت من، نگرانی روسیه از سقوط کامل پایه های دولت در سوریه است، یعنی چیزی شبیه به آنچه در لیبی رخ داد. چنین چیزی حتی طرح و ایده ی انتقال قدرت را نیز به مخاطره می کشاند. به نظرم همه به این نتیجه رسیده اند که متصور شدن هرگونه نقشی برای بشار اسد در آینده ی سوریه غیرممکن است. اما انتقال قدرت به این معنی خواهد بود دولت بر سر میز مذاکره حاضر خواهد بود. در نظر بگیرید که اگر دولت دمشق سقوط کند، از بُعد مسئله آوارگان، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ روسیه جایی برای خود بر سر میز مذاکره درنظر گرفته و می گوید من اینجا هستم و به عنوان بخشی از روند، حاضر خواهم بود. آنها همچنین می خواهند از استقرار پایگاه های نظامی خود در سوریه نیز مطمئن شوند. مؤلفه ی نیروهای نظامی نیز وجود دارد، اما ما اروپایی ها به این نتیجه رسیده ایم که هیچ راه حل کاملاً نظامی برای جنگ وجود ندارد.

واشینگتن پست: آیا پیدا کردن راه حلی برای مسئله سوریه، دشوارتر از دستیابی به توافق هسته ای با ایران است؟

موگرینی: یقیناً همین طور است. اما در مسئله ی توافق با ایران، ما نشان دادیم که حتی پیچیده ترین و غیرممکن ترین مشکلات نیز می توانند از طریق دیپلماسی حل شوند. این مسأله دوازده سال طول کشید، اما بالاخره به آن رسیدیم. حال این مسئله ای دشوارتر است. دیپلماسی می تواند موثر باشد. چهار سال و نیم جنگ و درگیری نتیجه ای در بر نداشته است، بشار اسد همچنان آنجاست و داعش نیز هست.

واشینگتن پست: آیا شما آمریکا را تا حدودی در خصوص اوضاع جاری در سوریه مقصر می دانید؟

موگرینی: خیر به هیچ وجه مقصر نمی دانم. شما به مسئله توافق هسته ای با ایران اشاره کردید. به نظرم مسئله ی سوریه نیز مطمئناً تحت رهبری آمریکا در همان جهت ادامه پیدا خواهد کرد.

واشینگتن پست: در سالی که حادثه شارلی ابدو رخ داده و حملات دیگری نیز از سوی گروه های تروریستی در اروپا صورت گرفته است، آیا برخی افراد این ترس را نخواهند داشت که در میان سیل آوارگان، تعدادی نیز از تروریست ها باشند؟

موگرینی: حملات صورت گرفته در اروپا بدست خارجی ها انجام نشد. عاملان آن حملات شهروندان اروپایی بودند. ما همچنین شاهد حضور تعداد قابل توجهی از افراد اروپایی در میان نیروهای داعش هستیم. ترس از چیزی که واقعیت ندارد کمکی به تأمین امنیت ما نخواهد کرد.

انتهای پیام/