ویدئو از مهمترین امکاناتی است که تکنولوژی در اختیار سینما قرار داده است. امکانی که به معنی واقعی کلمه سهل و ممتنع است. سهل است چون بیشتر قابلیتهای مورد نیاز خلق یک اثر سینمایی را دارد، اما از آن سو به شدت در معرض آسیبهای جدی از جمله سهل انگاری قرار دارد. سینمای ویدئویی به همان اندازه که میتواند راهگشای نسل جدید سینماگر باشد به همان اندازه نیز میتواند توقعها و خواستههای نسل نو سینما اعم از فیلمساز و تماشاگر را پایین بیاورد. اگر به این سینما به چشم ابزاری ساده و کار راهانداز نگاه شود، بدون تردید سینمایی به وجود خواهد آمد نحیف و کم مایه که در آن به سختی می توان از رنج و مشقت فیلمساز برای ثبت ایدههایش نشانی گرفت.
در ادامه این پیام آمده است: اگر در آینده، سینمایی میخواهیم نجیب، شریف و تاثیرگذار، با شناسنامهای متفاوت و پر افتخار (چنان که هست) باید امروز سینمای ویدئویی را جدی بگیریم و به حال خود وا مگذاریم و نجابت و شرافت را سرمشق و الگوی آن قرار دهیم. به اعتقاد بنده سینمای ویدئویی عرصه آزمودن و تجربه گری در ارتباط تنگاتنگ با مردم است. جایی برای جسارت و بروز خلاقیت نسل نو سینما که ناگفته پیداست قصد دارد برای ارتقای فرهنگ سینما و آشتی عموم مردم با سینما طرحی نو در اندازد. امیدوارم جشنواره یاس عطر تازهای بر جامه سینمای ایران باشد، عطر دل انگیزی که چون به مشام رسد چهره ها را شاداب کند.
انتهای پیام/