افشین قاسمی:
مخاطبان این اثر بانوانی هستند که حس مادر بودن را تجربه کرده‌اند / سعی کردم نشان دهم جنگ ما یک گنج است
کارگردان نمایش «تاریخ یک مادر» گفت: مخاطبان این اثر بیشتر بانوانی هستند که مادر بودن را تجربه کرده‌اند و می‌توانند احساس شخصیت‌های این نمایش را درک کنند؛تلاش کردم نشان دهم جنگ ما یک گنج است، حتی اگر برای بسیاری قابل درک نباشد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، افشین قاسمی کارگردان نمایش «تاریخ یک مادر» در ارتباط با اهداف ساخت این اثر نمایشی گفت: از زمانی که ماجرای کرد‌های کوبانی و دفاع زنان کُرد از این شهر مطرح شد، به این فکر افتادم که چرا ما سعی نمی‌کنیم زنان مبارز خود را معرفی کنیم درحالی که آن‌ها تا این حد بر روی مقاومت زنان کرد تبلیغ می‌کنند.
وی افزود: به همین خاطر به سراغ نشان دادن شرایط سخت بانوان خرمشهری در دوران دفاع مقدس به ویژه روزهای دفاع از خرمشهر رفتم، بانوانی که مردانه در مقابل هجوم دشمنان ایستادند و کارهای سختی را انجام دادند که شاید هیچ زنی در شرایطی به مراتب آسان‌تر از آن راضی به انجامش نباشد.
قاسمی در ارتباط با مخاطبان اصلی این نمایش، اظهار کرد: با این که این اثر برای جشنواره تئاتر مقاومت تولید شده است، اما فکر می‌کنم مخاطبان این اثر بیشتر بانوانی هستند که حس مادر بودن را تجربه کرده‌اند و می‌توانند احساس شخصیت‌های این نمایش را درک کنند.
وی افزود: البته سعی کردیم که مخاطبان‌مان را اسیر فرم‌های پیچیده مرسوم شده در تئاتر نکنیم و شکل ظاهری این نمایش را به همان سادگی زندگی زنان خرمشهری طراحی و آماده کنیم تا مخاطبان بتوانند راحت‌تر با آن ارتباط بگیرند.
کارگردان نمایش «تاریخ یک مادر» در پاسخ به این سوال که دلیل عدم استفاده بازیگر زن این نمایش از لهجه جنوبی گفت: شخصیت مادر شهید معرفی شده در این نمایش، در واقع یک زن مهاجر است که اهل خوزستان نبوده است و به همین خاطر لهجه ندارد.
وی اضافه کرد: البته در واقعیت نیز تعداد زیادی از بانوانی که در خرمشهر به شهادت رسیدند از جمله زنان مهاجر و مبارزی بودند که با شروع جنگ تحمیلی و برای دفاع از کشورشان به این شهر رفته بودند و بعدها به شهادت رسیدند و علاوه بر آن پیداکردن بازیگری که مسلط به لهجه جنوبی باشد و حاضر شود با این هزینه مختصر ما بازی کند، کار بسیار سختی بود.
قاسمی یا گلایه از بی‌توجهی بخشی از علاقمندان آثار ارزشی به نمایش «تاریخ یک مادر» بیان کرد: با این که این اثر از جمله آثاری محسوب می‌شود که سعی کرده از فضای ضدجنگ دوری کند ولی متاسفانه هنوز از آن استقبال نشده است.
وی افزود: درحالی که اگر می‌خواستم به سراغ کارهای پوچ‌گرا و ضدجنگ بروم، استقبال بیشتری از آن می‌شد اما من سعی کردم نشان دهم که جنگ ما یک گنج است، حتی اگر این موضوع برای بسیاری قابل درک نباشد.
نویسنده و کارگردان نمایش «تاریخ یک مادر» در ارتباط با حمایت‌های صورت گرفته از این اثر نیز، گفت: حمایت‌های صورت گرفته بسیار ناچیز بوده است به شکلی که ما برای تهیه بسیاری از وسایل و اجزای دکور این نمایش با مشکلات زیادی مواجه بودیم؛ در نتیجه تولید این نمایش با کمترین میزان هزینه انجام شد.
وی اضافه کرد: ما دوست داشتیم که این نمایش در قالب یک نمایش خیابانی و در مقیاسی بزرگتر آماده کنیم و برای اجرای آن در یکی از نقاط پرتردد محله‌های جنوبی شهر تهران برنامه‌ریزی کنیم ولی با توجه با بالابودن هزینه‌های اجرای این نمایش در قالب خیابانی، مجبور شدیم آن را در همان بخش صحنه‌ای آماده کنیم.
کارگردان نمایش «عمو حسن بنا» در ارتباط با برنامه‌های بعدی خود گفت: نمایشنامه‌ای به نام «ایستگاه پایانی» در ارتباط با معضل مهاجرت دارم که می‌خواهم بعد از اجرای این نمایش آن را آماده کنم و فکر می‌کنم باتوجه به دغدغه نسل جوان و ارتباط آن‌ها با این معضل مورد توجه قرار بگیرد.
منبع: فارس
انتهای پیام/
