گفتنی است Ariophobia یا ترس از پرواز، معمولا با سایر ترسها چون ترس از ارتفاع، ترس از فضاهای بسته و ترس از سروصدا همراه میشود.
بررسیها نشان میدهند، افراد مبتلا به این اختلال روانی براساس آمارها حدود 30 الی 50 درصد مردم جهان هستند.
این افراد معمولا دچار استرس شدید هنگام پرواز هستند و برخی از آنها هیچگاه سوار هواپیما نمیشوند.
مشکل این دسته از افراد به هنگام پرواز با هواپیما، سوار شدن در آسانسور بویژه آسانسورهای خارج از ساختمان، سوار شدن بر پله برقی، بالا رفتن از پله و یا پلهای عابر پیاده و یا حتی ایستادن در ایوان و یا پشت بام ساختمانهای مرتفع ظاهر میشود.
معمولا این دسته از افراد نیاز به گذراندن جلسات مشاورهای و یا حتی مصرف داروهای ضد استرس دارند.
کارشناسان بروز این حالت را در افراد اکتسابی و بعضا ژنتیکی میدانند.
این اختلال در صورت عدم درمان و رسیدگی میتواند باعث محدودیت در زندگی اجتماعی افراد و حتی بروز صدمه و آسیب در آنها بویژه همزمان با بالا رفتن سن شود.
یکی از مشکلات کادرهای پروازی در حین سفر با هواپیما استرس مردم بویژه این دسته از افراد است و معمولا سروصداهای پمپهای هیدرولیک هواپیما خاموش و یا روشن کردن موتورهای اصلی هواپیما، افتادن در چالههای هوایی، باز و بسته شدن دربها که باعث روشن شدن چراغها و آلارمهایی خاص میشود، صدای گریه نوزادان، صدای حیوانات که در طبقه زیرین و در قسمت بار هواپیما حمل میشود میتواند استرس آنها را دو چندان کند.
این دسته از افراد قبل از پرواز باید درخصوص حالت خواب کادر پروازی اطلاع دهند و چنانچه عازم سفر هوایی هستند قبل از آن تحت نظر پزشک معالج خود قرار داشته حتی بنا به صلاحدید از دارو استفاده کنند.
کارشناسان درخصوص صداهای شنیده شده در هواپیماها توضیح میدهند، این سروصداها به خاطر طراحی هواپیماها، سیستمهای مکانیکی، هیدرولیکی و نیز صرفه جویی شرکتهای هواپیمایی در مصرف سوخت و خاموش و روشن کردن تناوبی موتورها است و افراد نباید از هر سروصدایی بترسند.
انتهای پیام/