به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران،  سردار سرتیپ پاسدار «حسین همدانی» جانشین قرارگاه امام حسین(ع) و مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران و فرمانده اسبق سپاه محمد رسول الله (ص) تهران بود. وی یکی از بنیانگذاران سپاه منطقه غرب خصوصا استان "همدان" و "کردستان" و از فرماندهان جنگ تحمیلی و یادگاران دوران دفاع مقدس به حساب می‌آمد، سردار همدانی شانزدهم مهرماه 1394 در کسوت مدافع حرم زینب (س) به یاران شهیدش پیوست. 

متن زیر وصیت‎نامه این یادگار دفاع مقدس است که در اختیار باشگاه خبرنگاران قرار گرفته است.

بسم الله الرحمن الرحیم

سپاس خدای را که نعمت‌های فراوان بر ما ارزانی داشت و هزاران شکر که در عصر خمینی، حیات‌مان را قرار داد. همه پدران و مادران ما در آرزوی این دوران بودند، ندیدند؛ ما دیدیم. دوران احیای اسلام عزیز و عزتمندی ملت‌های مسلمان. مقاومت مجاهدین سپاه اسلام، عصر تحول و شکوه و عظمت در جهان اسلام، عصر بیداری ملت‌ها،‌ عصر زوال طاغوت‌ها، عصر فروپاشی قدرت‌های استکباری، عصر برگشتن به خویشتن.

خدا را هزاران شکر به خاطر این نعمت‌اش؛ نعمت زندگی در 8 سال دفاع مقدس؛ زندگی با مجاهدینی که محبوب خدا بودند میهمان خدا شدند؛ زندگی در کنار ملتی که خوش درخشیدند و در مقابل همه توطئه‌ها و فشارهای سنگین دشمنان تسلیم نشدند و مدل شدند و نمونه شدند در بین ملت‌ها که سرآمد همه آن‌ها پدران و مادران و همسران و فرزندان شهیدان گران‌قدر ما هستند.

چه افتخاری بالاتر از آن که آزادگان ما و جانبازان ما و خانواده مقاوم‌شان صبر را شرمنده کردند. ده سال در اردوگاه‌های حزب بعث، صفحه زرینی بر تاریخ این ملت نگاشتند. جانبازان ما با تحمل دردهای فراوان حجت را بر ما تمام کردند که باید مقاومت را ادامه داد.

خدای بزرگ را شکر به خاطر نعمت برخورداری از ولایت، ولایت امیرالمؤمنین علی ابن ابی‌طالب علیه السلام. مگر می‌توان از نعمت بزرگی که خدای مهربان به ما داده برآییم، نعمت ولایت فقیه امام بزرگوارمان آن پیر جمارانی نعمت جانشین خلف آن علی ؟ که ادامه دهنده همان راه و کاروان انقلاب را چه مدبرانه و زیبا از همه گردنه‌ها و کمین‌ها عبور می‌دهد.

اما نه باید بیش از این شاکر باشیم نه زبانی بلکه عملی مثل شهیدانمان لبیک بگوییم. بنده حقیر حسین همدانی، شاگرد تنبل دفاع مقدس اعتراف می‌کنم که وظایف خودم را به خوبی انجام ندادم. بعضی موقع‌ها این نفس سرکش سراغ می‌آمد و مرا گول می‌زد؛ وسوسه می‌شدم، نق می‌زدم، در درونم اعتراض ایجاد می‌شد اما خدا مرا کمک می‌کرد؛ متوجه می‌شدم، پشیمان می‌شدم، توبه می‌کردم، از خدا طلب عفو و بخشش می‌کردم و مرا می‌پذیرفت و این اواخر هم خیلی دلم هوای رفتن کرده. خدا کند که در موقع جان دادن راضی باشد خدای مهربان و خودم به رحمت او امیدوار هستم نه به عملکرد خودم. از همه دوستان و آشنایان حلالیت می‌طلبم. از امامم و مولایم حضرت آیت‌الله العظمی سید علی خامنه‌ای هم که نتوانستم سرباز خوبی باشم، عذرخواهی و کوتاهی مرا إن شاء الله به لطف و بزرگواری خودشان ببخشند. از خانواده شهیدان و جانبازان و آزادگان همیشه شرمنده بودم که نتوانستم خدمت‌گزار خوبی باشم؛ مرا حلال کنند.

تشکر دارم از همسر عزیزم که هم‌سنگر و همراه خوبی بودند. خداوند إن شاء الله این عملش را ذخیره آخرت قرار دهد و اما سفارش می‌کنم مثل گذشته بدهکار انقلاب و نظام باش، نه طلبکار، قانع باش در مقابل کمبودها یا کم‌مهری‌ها صبر داشته باش، مراقب باش. ؟ تو را ناسپاسی نکنند. عشق به ولایت فقیه و اطاعت کامل از ایشان سعادتمندی دنیا و آخرت را دارد.

فرزندانم وهب و مهدی و زهرا و سارا را سفارش می‌کنم و تأکید بر حفظ ارزش‌های اسلام عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی که با حفظ ارزش‌هایش می‌تواند تأثیرگذار و مدل و الگو باشد. حجاب برتر برای شما واجب است. رضایت پدر پیر شما با حفظ ارزش‌ها است، سعاتمندی و آخر بخیری شما را از خدای مهربان خواستارم.

برای خواهرانم منصوره خانم و اکرم خانم و بردارم اصغر آقا و فرزندان عزیزشان آرزوی سعادتمندی دارم.

بسیار دوستان خوبی داشتم که یکایک آن‌ها و زندگی با آن‌ها همیشه دور از ذهن و خاطرات بنده ماندگار است و به این دوستی مفتخر هستم.

از همه آشنایان و دوستانم می‌خواهم که در صورت امکان یک روز برایم نماز و روزه به جا آورند و اگر إن شاء الله در آن عالم دیگر باز هم در کنار شما عزیزان باشم و جبران کنم، هیچ گونه بدهی ندارم و به کسی بدهکار نیستم، اما اگر کسی طلبکار بود، بدهی را بدهید چون حتماً یادم نبوده.

انتهای پیام/