غلامرضا کیامهر تحلیلگر اقتصادی در گفتگو با
خبرنگار اقتصادی باشگاه
خبرنگاران جوان، در این باره گفت: برای پرورش گوسفند در داخل کشور، آب و
علوفه زیادی مصرف میشود در حالی که کشور ما با کمبود آب مواجه شده است و
علوفههای تولیدی در داخل کشور آب زیادی مصرف میکنند. علاوه بر اینها،
مقدار بسیار زیادی از علوفه دامداریها و گاوداریها وارداتی است که مبالغ
زیادی برای آنها پرداخت شده است.
وی میافزاید:
با این شرایط، گوسفندان زنده به صورت آزاد یا قاچاق به کشورهای دیگر
فرستاده میشوند در حالی که میتوانیم آنها را در داخل کشور مصرف کنیم و از
تمام اجزای بدنش در صنایع گوناگون استفاده کنیم همچنین میتوانیم آنها را
ذبح، بستهبندی و فریز کنیم سپس آنها را صادر کنیم تا سود بیشتری به دست
آوریم.
وی ادامه داد: برزیل گاو و گوسفند زندهی
خود را صادر نمیکند بلکه گاوهای پیرش را که دیگر شیری ندارند و مزیتهای
قبلی خود را از دست دادهاند، بستهبندی و فریز میکند و با قیمت مناسب به
سایر کشورهای دنیا از جمله کشور ما میفرستد.
کیامهر
یادآور شد که با نگه داشتن دام و گوسفند زنده، حدود 10 الی 15 برابر نسبت
به صادرات آن سود میکنیم و با این صادرات نمیتوانیم مایحتاج کارخانههای
نساجی، پشمریسی، دباغی، چرمسازی و کفاشی را تأمین کنیم.
نکته
حائز اهمیت در آستانه ورود به اقتصاد جهانی آن است که فقط پرورش آن دسته
از دام و طیور توجیهپذیر است که در جیره غذایی آنها از اقلام وارداتی به
هیچ عنوان استفاده نشود همچنین دامها و گوسفندان زمانی باید به فروش برسند
که به بیشترین رشد و تولید اقتصادی آنها رسیده باشیم.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید. انتهای پیام/