برای مردم مهربان بم که دیگر نیستند؛
زلزله بم؛ حکایت شهری که در ۱۲ ثانیه به تلی از خاک تبدیل شد + فیلم
پارک و صحرا، نیاز فراموش شده کودکان
پارک محل مناسبی برای بازی کردن کودکان امروزی است که در خانه‌های کوچک خود به نوعی محبوس شده‌اند.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛دو ساعت به نيمه شب مانده و خيابان‌هاي محله كم كم خلوت مي‌شوند اما در اين ساعت كه بچه‌ها بايد كم كم برای خواب به ختخواب بروند. دو دختر بچــه در حالی كه راكت بدمينتون دردست دارند با پدرشان به پارك محله می‌روند.
چراغ‌های پارک روشن است و جمعیت داخل آن هیچ نسبتی با خلوتی خیابان‌ها ندارند زن و مرد، دختر و پســر و پیر و جوان وقت را غنیمت دانســته‌اند و برای هواخوری ورزشــی یا صرف چای به پارک آمده‌اند.
پدر با چهره‌ای که خستگی از آن می‌بارید روی نیمکت پارک تکیه داده بود و بازی دخترانش را نظاره گر بود که در آن لحظه مردی دیگر از راه رسید و برای رفع خستگی در آن لحظه کنار او نشست و سر صحبت را با او باز کرد. پدر ابراز کرد که با تمام خستگی که در تمام طول هفته داشته است اما اخر هفته را برای فرزندان خود اختصاص داده تا آنها انرژی خود را تخلیه کنند.
دکتر جعفر بای آسیب‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران گفت: دوران کودکی دورانی است که با بازی کردن کودکان اطلاعات زیادی را کسب می‌کنند و افکارشان را بزرگ جلوه می‌دهد.
کودکان با بازی و تفریح هم با دنیای خارج و اجتماعشان آشنا شده و هم این کار باعث تخلیه شادی و انرژی آنها به صورت علمی و بدون دغدغه می‌شود و این کار سبب می‌شود که شب تمام انرژی آنها هدر و خسته به رختخواب می‌روند و صبح زود دیگر بیدار نمی‌شوند تا موجبات آزار و اذیت اهل خانه و همچنین همسایگان فراهم شود.
آپارتمان سدی در برابر رشد مهارت کودک
این روند زندگی آپارتمان نشینی برای کودکان آفت کم تحرکی در آغاز زندگی به همراه دارد و این امر در فرایند رشد آنها آسیب‌هایی به جسم و روح و همچنین روان فرزند دلبرشان وارد می‌نماید و همچنین آپارتمان محدودیت‌هایی را برای کودکان تحمیل می‌کند که آن هم از لحاظ روحی و روانی آنان را با مشکلات اساسی مواجه می‌کند و رشد جسمی‌شان را مختل می‌کند.
زندگی آپارتمان‌نشینی امروز با مقتضیات محرک جغرافیایی کودکان ما همخوانی ندارد زیرا طبیعت کودکان جست و خیز، دویدن و پریدن است اما به دلیل خانه‌های کوچک به صورت مظلومانه‌ای از زندان‌هایی به نام آپارتمان محبوس شده‌اند.
نبردن کودکان به پارک ظلم نابخشودنی
وی افزود: استفاده از فضای عمومی پارک با نظارت مستقیم والدین از اساسی‌ترین اقداماتی است که در حق این زندانیان کوچک باید انجام داد، تا کودکان معصوم با بازی در فضاهای عمومی و پارک‌ها به جست و خیز و تحرک بدنی بپردازند و تعلل و تأخیر در این امر خطیر سبب ظلم نابخشودنی در حق کودکان مظلوم است.
آشنا شدن کودکان با بازی‌های گروهی در بیرون
دکتر جعفر بای با اشاره به علل تفریح فرزندان در پارک اظهار داشت: تفریح در پارک‌ها سبب می‌شود که کودکانمان با اجتماع و فضای آن آشنا شده و کارهای گروهی را فرا می‌گیرند و برای تحقق این امر باید والدین فرزندان را به پارک‌های سالم برده تا در کنار دیگر کودکان به بازی مشغول شوند.
این آسیب‌شناس افزود: فرزندان در محیط عمومی پارک با ابعاد ارتباط با دیگران، ارتباطات اجتماعی را می‌آموزند و برای خود دوستان برگزیده و با آنها گفت‌وگو می‌نمایند که این پدیده فرایند جامعه‌پذیری را در آنان تقویت می‌کند.
خانه نشینی کودک مهارتش را ضعیف می‌کند
بای با بیان اینکه بازی‌های رایانه‌ای معضلاتی را برای کودکان فراهم می‌کند، ابراز داشت: اگر کودکان ساعات فراوانی را در گوشه‌ای از اتاق سپری کند باعث ضعف در ایجاد ارتباط با دیگران شده که این امر سبب تضعیف مهارت ارتباطی کودکان می‌شود.
وی ادامه داد: مهارت دفاع از حقوق شخصی در ارتباط با دیگران تقویت پیدا می‌کند و این کار در صورتی که در گوشه‌ای از منزل بمانند، نتوانسته به عنوان عناصری موفق از حقوق شخصی خود دفاع کنند.
تخلیه انرژی سالم کودکان در بازی‌های گروهی
این آسیب‌شناس اضافه کرد: کودکان از توانایی و انرژی فراوانی برخودارند که والدین باید به این انرژی توجه ویژه‌ای کرده تا به صورت مفید و سالم و همچنین دوست تخلیه شود که اگر والدین در تخلیه منطقی و اصولی انرژی ذخیره شده کودکان را یاری نمی‌دهد، آنها را به ناچار در مسیری نامناسب برای انجام این کار قرار می‌گیرد و مرتکب رفتارهای غیرمتعارف می‌شوند.
بعضی از پارک‌ها جولانگاه ارتکاب جرم
وی در پایان گفت: امروزه متأسفانه پارک‌هایمان جولانگاه انسان‌های بیکار و فاسدی است که فضای طبیعی و زیبای آن را آلوده ساخته و به صورت علناً به تبادل مواد مخدر می‌پردازند و همین امر مشکلاتی را برای فرزندان ایجاد خواهد کرد، زیرا که این بار متأسفانه می‌تواند محلی برای ارتکاب جرم بوده و از امنیت پایینی برخودار است.
کودکی سن بازی کردن
دکتر اورکی روان‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به جذابیت پارک برای فرزندان اظهار داشت: ما باید فضایی را برای بازی کردن در اختیار بچه‌ها قرار دهیم زیرا این دوران، عصر بازی کردن است و سرگرمی بچه‌ها با اشکال مختلف بی‌جان سبب رشد و پرورش استعدادهای کودکان خواهد شد و آنها را با رمز و راز زندگی اجتماعی آشنا می‌کند.
وی بیان کرد: فرزندان از ۴ سالگی اجتماعی شده و رشد اجتماعی آن در گرو بازی‌های جمعی و گروهی است به طوری که طرز رفتار با اطرافیان و دیگران در همین بازی‌ها بوده و رشد اخلاقیشان و همچنین پارک بردن کودکان سبب می‌شد شناخت کودکان افزایش می‌یابد.
رشد استعداد در حیاط خانه‌های قدیمی
اورکی افزود: منازل امروزه برعکس قدیم که خانه‌ها بزرگ بود فرزندان در حیاط خانه بازی کرده و استعداد‌هایشان رشد می‌یافت ولی امروزه در آپارتمان‌های کوچک اجازه هیچ گونه فعالیتی را به کودکان نمی‌دهد و مهارت‌ها و توانایی‌های کودکان رشد نمی‌یابد.
هر چقدر بچه‌ها بازی کنند خلاقیت و ابتکارشان افزایش پیدا کرده و بازی‌های گروهی سبب می‌شود تا مهارت‌های فیزیکی و بدنی رشد پیدا کنند و حتی عضلات با همدیگر هماهنگ می‌شوند.
سرکوب استعداد به وسیله بازی‌های رایانه‌ای
این متخصص ادامه داد: بازی‌های رایانه‌ای اغلب در خانه و مکان‌های خلوت انجام می‌شود به طوری که فرد در نهایت با یک نفر دیگر به مبارزه پرداخته و استعدادهای درونی و کودکانه‌شان پرورش نمی‌یابد و به خاطر اینکه طرز رفتار با دیگران را فرا نگرفته‌اند، در نوجوانی اجتماع‌زده و خجالتی می‌شوند.
اوروکی تصریح کرد: بازی‌های رایانه‌ای به علت اینکه هر مرحله سخت‌تر از مرحله قبل می‌شوند، استرس زیادی را بر کودکان وارد می‌سازد و این کودکان متأسفانه در درازمدت از یک تیک عصبی اضطرابی برخوردار می‌شوند که نتیجه این بازی‌ها، پریشان‌خوابی و عدم تمرکز آنها است.
دوری از فامیل نتیجه بازی‌های رایانه‌ای
وی در پایان گفت: زمانی که ارتباطات محدود می‌شود و منزوی شده و همین امر سبب دور شدن از فامیل را به همراه دارد، به طوری که در خانه ماندن سبب کاهش قابلیت‌های فردی و حتی اجتماعی خواهد شد.
گفتنی است انسان‌ها به صورت ذاتی اجتماعی بوده و قابلیت‌های مختلف‌شان در انجام کارهای اجتماعی بروز و پرورش می‌یابد و همین مهارت‌های زندگی‌شان در گرو فعالیت‌های مختلفی از جمله بازی با هم‌نوعان حتی در زمان کودکی است.
گزارش از حمید جنیدی
انتهای پیام/
